clarissa ruijgrok schreef op maandag 22 februari 2010, 11:12:


Dan mag jij vertellen hoe het anders kan.
Khani heeft vroeger een beenbreuk gehad, en maanden in Utrecht in de kliniek gestaan. (Voor onze tijd).
Hij is niet snel bang, maar spuiten en naalden herkent hij. Heel goed zelfs.
Hoe wil je dat eruit trainen? Het is geen vertrouwenskwestie, want die prik komt toch. Als we hem zouden trainen, belazeren we hem, schenden we zijn vertrouwen, want hij krijgt die prik toch.

Hij is machtig sterk, het is absoluut onmogelijk om bloed te tappen. Steigeren, maaien met de voorbenen, je kan met je hele gewicht aan het halster gaan hangen, hij tilt je gewoon op. Been there, done that.

Wat is er mis met een praam, als dat je die paar seconden geeft om bloed te tappen?

Weet jij een alternatief?

Frans

Frans Veldman schreef op maandag 22 februari 2010, 11:34:




Niek heeft in september ook een flinke hoeveelheid naalden in zijn hals gehad en liet dat toen heel rustig toe. Hij was flink ziek.
Nadat hij in december een fikse beenwond opliep en hij weer een injectie kreeg, was zijn reactie ff 'iets' anders. De DA vroeg nog of het wel hetzelfde paard was
Ik heb Niek toen geen praam op gezet maar wel even in de bovenlip stevig vastgehouden. Dat was genoeg om de naald te kunnen zetten. Het kan natuurlijk zijn dat hij in september te suf was door de koorts om te reageren want vorig jaar liet hij zonder problemen de inenting toe.
Ik denk eerder dat hij de hoeveelheid prikken van september nog vers in zijn geheugen had zitten.
Hopelijk heeft hij voorlopig geen DA meer nodig en is hij bij de volgende enting weer de oude en kan het zonder hulp van mijn kant gegeven worden.