Als je hier over nadenkt zou iemand die dit werk voor zijn beroep doet wel wat meer vakmens en flexibeler kunnen zijn en moeten weten hoe hij/zij een onwillig of angstig paard in no time aanleert hoe het zijn voeten netjes geeft Het is een gebrek in hun opleiding als niet weten hoe dat moet. Een dokter moet ook met onwillige jonge patientjes kunnen omgaan, een kapper met kindertjes die niet stil kunnen zitten en een tandarts met mensen die doodsbang zijn en tóch hun werk kunnen doen.
Als ik bij een paard zou komen wat lastig te bekappen is zou ik dit dier gaan trainen en gewoon de tijd rekenen die ik eraan kwijt was. Gewoon rekening mee houden en plannen in je agenda. Maar och erme jij hebt het als oplossing over travailles en takels om je werk te doen? We prakken het paard erin en volgende keer zien we wel weer?
Je kunt hem ook kapot schieten, moet je es kijken hoe weinig problemen je hebt om hem te laten afvoeren door de Rendac met schitterende voetjes.
Wanneer gaan we eindelijk als Paardnatuurlijk natuurlijk bekap beroepsmensen opleiden......

Hier ben ik het helemaal met je eens Piet.
Afgelopen week heb ik nog bedacht om bij jou of C...d eens ten rade te gaan over een leerschool hierin.
Hoewel ik nog stellig overtuigd ben dat 'voetje geven' een verantwoordelijkheid is van de eigenaar van het paard, sta je daar soms toch voor een voldongen feit. "En nu...?"
Als je nog maar een hand legt even voorbij de helft van de rug gaan er gelijk twee achterbenen de lucht in.
Mooi, maar dan...
Na een uurtje of zo heb ik het dan meestal wel voor elkaar dat ik op een min of meer 'aanvaarbare' wijze een voet kan bekappen maar ik denk dat hierin toch
enige schoolvorm een betere werkwijze kan aanleren.

Koen

Koen Theys schreef op zondag 21 februari 2010, 23:17:

We stellen dat het de verantwoordelijkheid van de eigenaar is en dat ben ik met je eens, maar kun je eigenlijk wel van elke paardenliefhebber verwachten dat ze zelfs het moeilijkste paard kunnen leren om zijn voeten daar te houden waar jij ze wilt hebben? Waar hebben ze dat moeten leren? Wie geeft daar in het normale circuit les in? De focus van elke instructeur is op rijden en een vooruitgeschoven post vindt grondwerk ook best belangrijk, maar wie bemoeit zich met zulke triviale zaken?
Zou het dan niet veel logischer zijn dat een vakmens die hele dagen niets anders doet dan met de voeten van paarden bezig zijn, zijn klanten kan leren hoe het moet? Gewoon een stukje extra betaalde service voor de klanten?

Volledig akkoord, vandaar dat ik de mening opper dat (speed)clickeren hierin wel eens een oplossing zou betekenen. Het bespaart menig bekapper nog eens een hoop blauwe plekken, gekneusde knieen, pijnlijke rug en ellebogen...ribbetjes zijnhierin ook niet te versmaden.

Koen

Piet schreef op zondag 21 februari 2010, 23:47:


Misschien een tip voor iedereen die een paard gaat aanschaffen / overnemen of whatever ... als je gaat kijken naar je nieuwe pony/paard laat hem dan de voetjes geven?

Koen Theys schreef op maandag 22 februari 2010, 0:00:


Ah, ja natuurlijk. Maar ik ben van mening dat in een ideale wereld een professioneel Natuurlijk bekapper veel meer kan zijn dan iemand die de voeten van het paard komt doen omdat de eigenaar het zelf niet wil of pijn in de rug heeft of het zelf niet durft of het door het uit te stellen te zwaar werk vindt.
Hij zou allereerst uit de valkuil van 25 euro per paard moeten kunnen klimmen door een spin in het web van de eerstelijnszorg te worden, door veel meer kennis te hebben en (betaald ) de mensen te kunnen adviseren. Een prof zou moeten kunnen voelen aan de spieren van een paard of de problemen in de rug, schouders of misschien toch in de voeten zitten en bv kunnen adviseren of er een fysiotherapeut bij moet komen en de tijd moeten kunnen nemen om te adviseren over voer, verblijfsinrichting enz.
Als ik een therapeut laat komen dan ben ik 60 euro kwijt. Ik weet dat van te voren, maar dat is nog niet te vergelijken met wanneer ik een loodgieter van weet ik veel waar vandaan bel voor hulp.Dan zou ik blij zijn met 6 tientjes....
Het wordt tijd dat Professioneel Natuurlijk Bekapper een echt beroep wordt ipv voor zo weinig mogelijk centen eens in de 2 a 3 maanden langs komen en dan a la NB een paard weer goed op de hoeven proberen te krijgen.....

Piet schreef op maandag 22 februari 2010, 0:50:


Wie leeft met paarden heeft de hemel op aarde...
Komen zij te sterven, dan valt er niets te erven...

Je hebt gelijk hoor...

Koen Theys schreef op maandag 22 februari 2010, 0:00:


Kijk, dat bedoelde ik dus precies. Die menig bekapper is nmm stapelzot dat te laten welgevallen.

Er wordt nu tenminste PN-inhoudelijk gereageerd i.p.v. het geleuter over Sedalin en pramen voor iets zo basis als bekappen. Alleen was mijn belangrijkste zin weggeknipt:
Vervolgens logica, Piet... WIE huur je voor WAT in? Als die training tijdig gebeurt is zou er geen probleem zijn he? Ik heb echter nog nooit iemand meegemaakt die me ad hoc trainings uren wilde betalen om het mogelijk te maken even te bekappen.

Anja Seijn schreef op maandag 22 februari 2010, 0:44:


Mijn hemel nog an toe, is dat nieuw? Hoeven is het eerste waar ik uitgebreid naar kijk... jaar of 30 terug geleerd. No hoof no horse!

Piet schreef op zondag 21 februari 2010, 22:16:



Nou Piet ik denk als er zulke opgeleide bekappers komen ze het werk niet aankunnen! Zoveel aanvraag.
Ik schrijf nu over mijn paard, ja als onkundige muts, maar hoeveel schrijven hier niet!
Je gaat niet makkelijk voor publiek je ellende tentoonstellen. Ik toch niet.
Maar gezien die voeten die ik bij jou heb gezien is dat wel heeeeeeelllll duidelijk he?? Dat er een hoop maar niks mee aanvangen en ze laten staan waar ze staan!

Zeker weten, en hoeveel er dan niet verkocht worden! Of zeker weten dat je het met natuurlijk bekappen goed kan krijgen. Deze stond normaal gezien voor op ijzers.......nou dacht niet dat ik dat ging doen, dat komt wel goed dacht ik.

e m kraak schreef op maandag 22 februari 2010, 1:46:


Is waar Egon, maar aan de andere kant: ik heb ook nog maar weinig bekappers meegemaakt die dat aanboden omdat ze het in hun 'vakkenpakket' hebben gehad. Nou zal je bij PNers niet wegkomen met het aloude andere uiterste van "ik geef hem van tevoren twee schoppen voor z'n donder en dan is ie braaf". Dus moet er iets gebeuren en wie zou dat beter kunnen doen dan de vertrouwenspersoon die een wakend oogje in het zeil houdt en waar mensen met problemen een beroep op kunnen doen? Dus wat Koen voorstelt is alleen maar toe te juichen.

Piet schreef op maandag 22 februari 2010, 0:50:


Als zelfs een dure kliniek lang niet altijd weet te bepalen waar de pijn vandaan komt, hoe wil je dan bekappers opleiden die aan de spieren moet voelen waar het probleem zit? Is een utopie en mag je niet verwachten! Om van de fout- en gecompliceerde diagnoses nog maar niet te spreken!

Volgens mijn voormalige smid is het in Duitsland zo dat de eigenaar de hoeven optilt en de smid eraan werkt. Zoiets lijkt me een uitstekende oplossing voor eigenaren met moeilijk voet-gevende paarden die het probleem gemakzuchtig doorschuiven naar de bekapper.

Piet schreef op maandag 22 februari 2010, 7:56:


'Probleem' is vaak dat je bij een nieuwe klant van te voren niet weet hoe zo'n paard is, of-ie voetjes kan geven, zich weet te gedragen etc. Wij komen vaker bij paarden waarvan de eigenaar zegt dat het paard slecht is in voetjes geven en dan valt het reuze mee en heeft Jack ze binnen de kortste tijd 'verleid' om mee te werken. Wij komen dat juist vaker tegen dan onongevoede paarden.

Op de dagen dat wij uit bekappen gaan werken wij een heel tijdsschema af (bekappen, hoefschoenen aanmeten) en dan kún je die extra tijd niet incalculeren. Bovendien voelen wij ons niet geroepen om dáár andersmans paard staan op te voeden, ook niet als we het betaald zouden krijgen. Wij zijn daar op dat moment om te bekappen en niet om een privéles te geven. Hier thuis kan worden getraind, kunnen mensen paarden brengen, maar ik ga daar niet op een grasveldje staan klooien. Dus Jack en ik denken daar heel anders over.

Groet, Pien

Piet schreef >

Nou weet ik niet hoe jij werkt maar dat dóé je als bekapper toch al?
Als een paard zijn voeten niet kan of wil geven ga je altijd op zoek naar de oorzaak. Is het onervarendheid, dwarsheid, heeft-ie iets meegemaakt, of zit-ie ergens vast? Van een verder braaf paard dat moeite met z'n achterbenen heeft weet je vaak zo dat er ergens in dat lijf een blokkade of iets niet lekker zit. En dan raden wij de eigenaar aan daar een gespecialiseerd iemand naar te laten kijken.
Daar zit geen meerprijs aan, overigens. Netwerken is véél belangrijker in deze

Groet, Pien