Op de neus, bij de bovenlip zit een punt dat zorgt voor ontspanning. Ik heb het vaak voor Indy gebruikt; Indy meldde zich van tijd tot tijd bij me als ik op bepaalde punten moest drukken, ze gaf ook duidelijk aan waar de bedoeling was. Het punt op de neus vond ze erg fijn, ze regelde zelf de hoeveelheid druk. Een praam zal dat punt misschien wel meepakken, kan me voorstellen dat veel paarden daardoor rustig worden.

Ik ben geen voorstander van een praam, in noodgevallen, ok, maar wellicht is de methode van Frans de betere variant: neus beetpakken.

Zou dat ook bij mensen helpen, bij de tandarts bijvoorbeeld?

Monique

Frans Veldman schreef op donderdag 18 februari 2010, 11:33:


Onzin Frans ,je hebt wel degelijk paarden die bevriezen als ze vast zitten of erge pijn hebben OA Jur is er zo eentje .Aram zat dag twee nadat hij toekwam uit Spanje in een naburig bos vast in een oude rol prikkeldraad !Het was pas NADAT Ilias op hem riep en hij terug riep dat we twee blinkende bolletjes in het bos zagen !! Toen ik zijn halster aandeed en hij me moest volgen was er geen beweging in te krijgen .Pas toen zag k de prikeldraad rond zijn achterbeen !Nadat hij vrij was heeft het nog ettelijke minuten geduurt voor hij drufde bewegen

Ik kijk er echt van op dat er mensen zijn die een praam ok vinden. Ik vind het afschuwelijk om te zien. Ik ben het eens met Pien die schrijft dat de paarden met hun bovenlip klem en gedraaid geen kant opkunnen. Met zoveel pijn kijk je wel uit om rare dingen te doen.
Ik vind het barbaars en het zoveelste van vroeger wat hoognodig moet verdwijnen.
groeten Jean

Paarden reageren instinctief op angst of pijn:
1/ Vluchten
--> indien dit niet mogelijk is (hetgeen ze vrij vlug doorhebben) :
2/ Verstijven of zelfs flauwvallen. Denk maar aan een paard waarmee je op straat wandelt, en ineens verschrikt van iets. eerste reactie gaat vluchtreactie zijn ( dit kan heel miniem zijn, soms zelfs onvoelbaar voor de ruiter/ begeleider) maar wij beperken hem hier in onbewust. Wat doet het paard dan? verstijven. Dus eigenlijk heeft iedereen die hier op iedereen zit te schieten gelijk. Beide reacties zijn mogelijk, en het verstijven is een reactie op het niet kunnen vluchten. Als men kijkt naar prooidieren die worden gevangen door een roofdier, krijgt met hetzelfde: eerst gespartel en vluchtgedrag, maar dit gaat snel over in verstijving, hoewel het dier nog wel degelijk leeft. Hoe lang iedere fase duurt, is karakterieel gebonden. Je hebt nu eenmaal koppigaards die het niet snel afgeven .
Tijdens de opvoeding van het paard maken wij hier ook wel gebruik van. Denk maar aan druk geven-druk lossen. de eerste reactie van een paard tijdens zijn eerste kennismaking met druk gaat zijn: tegendruk geven; Al snel heeft het dier door dat dit niet het gewenste effect geeft (namelijk de druk die ophoudt als zijn beloning), dus gaat het zich neerleggen (figuurlijk hè) met deze druk, en zich niet meer verzetten. Dit draagt ook bij dat gedomesticeerde paarden die dit kennen, zich minder snel gaan verzetten als ze vast te komen zitten, wat enkel positief is natuurlijk.
Bij het gebruik van de praam worden er endorfines aangemaakt, om de pijn te verzachten. maar om te zeggen dat de pijn volledig weg is, dat zou ik toch niet beweren. Het is wel een feit dat 90% van de paarden zich neerlegt bij het feit dat het onderdanig moet zijn aan deze stok. Maar ik heb toch al paarden gezien die zich bleven verzetten, tot bloedens toe. is het in deze gevallen dan niet beter om direct te sederen, ipv ze eerst deze pijn te laten doorstaan? Soms is het beter van je eigen principes aan de kant te schuiven, verder te kijken dan je eigen kennis, en open te staan voor oplossingen en mogelijkheden, en dit bij te voegen bij je eigen kennis en zo te groeien als persoon.

equicani schreef op donderdag 18 februari 2010, 13:51:


Je schrijft het allemaal precies goed. De eerste reactie is altijd vluchten, of in ieder geval een ontwijkinsreactie. En dat is bij de praam niet zo. Wat zegt dat?


Ok, dus volgens jou kunnen we een paard net zo goed met het halster kort ergens aan vastbinden, dan verstijft hij ook en kan de dierenarts zijn werk doen?
Mijn ervaring is toch dat een praam substantieel anders werkt dan "vluchten onmogelijk maken".


Precies: EERST gespartel.


Wie zegt dat de endorfines worden aangemaakt "om de pijn te verzachten"? Er zijn sterke aanwijzingen dat die endorfines worden aangemaakt ZONDER pijn. Anders zouden paarden ook niet vrijwillig de praam opzoeken als ze deze al gewend zijn.


Tuurlijk is het in DIE gevallen beter.
Maar daar hadden we het niet over. Het gaat erom wat je doet als de dierenarts wat bloed wil aftappen, en het paard laat dat niet toe. Ga je dan het hele paard hiervoor onder narcose brengen, of doe je even een paar seconden een praam op als hij dat verdraagt?




Frans

Ik snap het niet. waarom steeds die neiging om mensen te pakken op objectieve feiten? ik zeg hier niks persoonlijks ( in tegenstelling tot sommigen die serieus op de man spelen). Ik val niemand aan, en toch heb je de behoefte om jezelf weer te verdedigen. Als je toch zo overtuigd bent van je eigen methode, en je er goed bij voelt, moet je het toch zo niet verdedigen? Ik geef niemand gelijk of ongelijk, en toch wordt er weer een welles-nietes spelletje van gemaakt.
Je juicht mijn laatste zinnetjes toe, mss is het ook wel nuttig om ze toe te passen. En dan ben jij een groter persoon dan alle anderen in deze topic .
Trouwens, het topic is paard bekappen onder verdoving. En daar had mijn bericht ook betrekking op. Al de rest dat er ondertussen is uitgevloeid, dat is offtopic, en spreek ik me niet over uit.

van lennep schreef op donderdag 18 februari 2010, 10:03:


Vind ik ook.
Blackske vroeger had zoveel afschuw van een DA dat hij zelfs nog maar begon te flippen als hij een spuitje moest krijgen (heeft ooit bijna een DA gecastreerd, ahum). Voor zoiets zei ik toen dat de praam preventief gebruikt kon worden, uiteindelijk was dit dan in een wip en een gauw gedaan en was er dan ook minder stress (hoop ik). Maar in zijn laatste jaren werd hij braver en braver bij de DA, de praam was dan ook niet meer nodig. Ik heb hem bij een aantal kolieken ook zelf ingespoten omdat hij bij mij veel relaxter was dan bij de DA.
Bij mijn andere paarden is de praam er sinds ze hier zijn nog niet op geweest, ik blijf het een marteltuig vinden.
Voor te bekappen, waardoor de praam er best even op moet dan, vind ik het geen oplossing. Trouwens, hoe zit het dan met de bloedtoevoer?
Ik vind het zelfs raar dat de praam hier niet als iets ergs wordt voorgesteld eigenlijk

Spirithorses schreef op donderdag 18 februari 2010, 11:43:



Bij de praam toch ook: hoeveel wringen niet tegen maar stoppen wanneer de praam lekker hard gespannen staat, en dan er nog wat met de praam staan wriemelen.
Kweenie zenne, maar ontspannen lijken die paarden me zeker niet.

Frans Veldman schreef op donderdag 18 februari 2010, 11:44:


Het gaat hier toch over bekappen? Duurt een beetje langer dan een paar seconden lijkt mij

Martina schreef op donderdag 18 februari 2010, 12:10:





En dáár zit denk ik een heel groot verschil inderdaad! Dat zou weleens de grote verklaring kunnen zijn in het verschil in opvatting tussen mensen hier over dat een praam goed of slecht zou zijn.

Ik denk echt dat het niet traumatisch is, ab-so-luut niet vergelijkbaar met een oor vastpakken zoals Cindy ook aangeeft...

Het zou beslist niet nodig moeten zijn voor normale dingen maar in uitzonderingen (echte uitzonderingen, dingen die je een paard niet kúnt leren), tsja, ik denk niet dat het dierenmishandeling is. Voor dit paard van ts zou ik persoonlijk zeggen: ga speedclickeren en leid op die manier de aandacht af en leer het dier positiviteit als je met de hoeven bezig bent. Ik vind een sedatie voor het geven van een voet niet zo logisch eigenlijk. Piet, is dit niet een leuk paard voor jou, om ff te filmen en te laten zien wat jij er al speedsclickerend mee kunt bereiken? Daarna, als de hoeven enigszins normaal zijn bijgeknipt gewoon clickeren met het dier en haar leren een fatsoenlijk voetje te geven..
--
Ilona

En wat is dan de bedoeling.
Gewoon de tekst uit het boek naar een soort van "kindertaal" te maken???

Of gewoon heel iets anders.
Op zich lijkt mij het wel heel leuk.
Maar dan moet er geen echte tijd aan gebonden zijn.
Dus met 1 of 2 maand af zijn.

En je moet natuurlijk niet raar op kijken als het paard ineens allemaal van die rare kleuren heeft en geweldig hard stinkt.
Want daar hielden ze hier wel erg van.
Om te gaan rollen in die stront.