Piet schreef op zaterdag 16 januari 2010, 16:22:


Als wij mensen aan emoties denken , denken we meteen aan de grote emotie. Maar een emotie is niets anders dan e-motie: gevoel in beweging. De boel komt in beweging. Paarden zijn bewegingsspecialisten. Ze drukken zich uit door te bewegen, zo drukken ze gemoedstoestanden uit, door te bewegen, of door juist niet te bewegen, of door de bewegingen ineens te bevriezen.
Paarden zijn ook erg zintuiglijk, wij mensen hebben dat afgeleerd. Doordat paarden via hun zintuigen communiceren, moeten wij die vaardigheid weer ontwikkelen.
Tenzij je als mens liever dwingt, dat lukt zolang het paard het pikt. Het ene paard is natuurlijk meegaander dan het ander. Maar van de minst inschikkelijke paarden, leer je eigenlijk het meest

Ellen2 schreef op zaterdag 16 januari 2010, 14:45:


Hey,ik ben niet specifiek op zoek naar 'het' antwoord of zo hoor.
Het is ook niet gerelateerd aan het eagala artikel waar Ellen over spreekt.
De demo die wij gaven "Why horses and not mice" was dan weer wel op het eagala-congres In Kilmarnock-Schotland.
Het was een interactief opgezette demonstratie waar wij niet 'het' grote verlossende antwoord gaven maar er samen met het publiek naar zochten.
Vandaar dat ik deze vraag hier ook stelde.
Iedereen is hier als 'vanzelfsprekend' eigenaar van één of meerdere
paarden maar dat moet toch ergens ontstaan zijn? Is dit zo vanzelfsprekend?
Vandaar dat ik jullie antwoorden stuk voor stuk fantastisch vind.
Ieder heeft hier zijn eigen waarheid in.

Koen