Een shetlander en ook ijslandervacht is vaak berekend op temperaturen vele malen kouder dan hier in NL. Ik ben ook absoluut geen fan van scheren, maar als de temperatuur van je paard bij een rustig wandelingetje al oploopt tot boven de 40 graden, dan moet je toch tot de conclusie komen dat het dier zijn warmte niet kwijt kan. Dan word scheren vind ik wel noodzakelijk, tenzij je het niet erg vind dat het dier alleen nog maar stil kan staan om zo koel mogelijk te blijven.

Zaak is om dan zo weinig te scheren als kan en zoveel als moet. Soms voldoen 2 banen zo smal als het scheerapparaat al, als je ze op de juiste plek doet. Voordeel als je bijv de hals scheert is dat het paard zich met die plek altijd nog van de koude wind af kan draaien en zijn nog prima geisoleerde kont erheen draait.

Groetjes Karin

Wij waren op onze 'manege' altijd al een beetje de vreemden eenden. Mijn verzorgpaardje, ook een dravertje, werd door anderen gereden met zo'n kinketting. Ik zag dat nooit zo zitten en ben haar dus op gewoon bit gaan rijden, zo mogelijk zonder die teugels maar aan te raken. Zij stond wel nog op stal, maar liefst wilden we ze buiten hebben maar dat mocht daar niet.
Toen wilden we eens meer weten van western rijden en zijn we naar een WK gegaan bij ons in de buurt. Daar Pien (weer) tegengekomen en ontdekt dat ze inmiddels zelf les gaf. Zo is het balletje gaan rollen, zijn we daar lesjes gaan doen en kwam Pien met Zafir aanzetten. Kwam totaal uit de lucht vallen, maar toen had ik ineens een eigen paard!
Die heb ik 1 keer met bit gereden en daarna nooit meer... Hij was toch wel geflipt int begin, bit of niet.

Hallo, ik heb ook een shetlander(mini) met inmiddels een heel dik vacht. Maar wat doet dit vacht? Het staat helemaal "open" bij warmte. De vacht past zich dus perfect aan. Ik zou nooit en te nimmer gaan scheren, het paard moet er volgens mij aleen maar last van hebben. De natuur weet het veel beter!
\Groetjes jean

Karin schreef op vrijdag 9 oktober 2009, 7:19:

marianne laenen schreef op donderdag 8 oktober 2009, 21:30:


Ik heb mijn verhaaltje al wel 100x opgeschreven peins ik. Maar ik kan het in het kort ook uitleggen.
het feit dat mij een kwartje viel heb ik louter en alleen te danken aan de sensitiviteit en de vechtlust van Amaroc en de chance Eddy te hebben leren kennen. Anders was Amaroc gedegradeerd geraakt tot een veredeld grasmaschien en had ik nooit nog op een paard gezeten.

Jean Mclean schreef op vrijdag 9 oktober 2009, 8:02:


maar wat als ze schuren?
Mijn mini schuurt dus enorm veel. Kont, rug en schoft. De wintervacht komt daar ook totaal niet uit de verf. Op plekken lijkt ie een zomervacht en deels is het te kort ruw haar...
Ik zie ook dat hij als enige schuilt met slecht weer.(als de kudde tenminste in de buurt van de schuilstal staat)'

Ik vraag me af of hij nog in staat is zichzelf goed warm te houden bij slecht weer (wind, regen of -20)