clarissa ruijgrok schreef op zondag 13 september 2009, 19:21:

Wat misschien ook helpt, is duivelsklauw. Is zo (gewrichts)pijnstillend dat het onder de dopingwet valt. Niet gek duur en misschien voor je merrie een hulp waardoor ze uit zichzelf meer zal bewegen.
Een kl+te diagnose, maar het is prachtig als je ruimte hebt en je haar een rustige oude dag kunt bezorgen. 17 jaar is niet oud, maar wel met zo'n rugzak.

Christel Provaas schreef op zondag 13 september 2009, 21:03:


Marlies... lichte oefeningen doe ik nog met haar hoor. Ben dagelijks met haar bezig.
Pensioen betekent bij mij niet op de wei zetten en niet meer naar omkijken, maar het betekent dat ze niet meer echt hoeft te werken/rijden.
Ze moet echter wel dagelijks in handen komen, want haar hoeven vergen ook veel onderhoud (nabehandeling hoefzweer) en er mankeert haar nogal eens wat; kleine infecties, allergie, enz enz... eigenlijk altijd wel wat.
Waarschijnlijk ook een gevolg van jarenlange stress.
Aandacht en samen dingen doen heeft ze dus wel nodig en dat doen we met de clicker.

Daarnaast loopt ze in de kleine kudde op een boswei van ong 5 ha en ze zijn eigenlijk altijd in beweging.
Heb zelf ook de nodige problemen in mijn lijf, moet ook oefeningen doen en weet daar dus ook alles vanaf.
Maar opstappen is simpelweg geen optie.
Dat kan haar rug niet meer aan en ik ben niet van plan om haar ten koste van alles te berijden. Zij kan prima zonder...

Duivelsklauw heb ik wel aan gedacht... ook aan glucosamine, maar dat schijnt bij KS minder effect te hebben, Maar wellicht op de rest van de botten.
Ben dat nog een beetje uit aan het zoeken.
Misschien gewoon proberen hoe ze daarop reageert....

Sandra van Bommel schreef op zondag 13 september 2009, 21:21:


Jemig , wat een verhaal...
En op een punt zo herkenbaar!
Als er iets MOET , dan hoeft het van mij al niet meer!
Je doet het super!!!!!!
Heerlijk om te lezen dat er ook nog mensen zijn die de keus aan het paard laten , en niet de keus uit handen nemen.

Maike was volgens de therapeut goed te helpen , maar hij MOEST galopperen , desnoods met zweep.
Nou die had je gewoon nodig , zoveel pijn deed hem dat in zijn lijf!
Dan maar geen therapie! , en niet rijden , en een korter leven , maar wel een goed leven , zonder dwang , en zonder MOETEN!!

Geef haar maar een dikke knuffel.

Gr Esther

Sandra van Bommel schreef op zondag 13 september 2009, 21:21:


Ik zou idd ook niet gaan erop rijden KS(heb ik net opgezocht, heb ik ook in onderrug alleen heeft dat bij mij die naam niet gekregen) laat dat ws. niet echt toe, weet precies hoe dat voelt.
En verder ja, dat had ik niet meegekregen ,dat je wel lichte oef. blijft doen.
Dat is toch goed dan? verder nix meer toe te voegen...
Glucosamine heb ik ook geslikt,mss. ga ik die ook wel weer nemen, haha weet eigenlijk niet of het een of het ander of die dingen samen hebben gewerkt...ook de klachten van de onderrug zijn veel minder dus het kan misschien ook wel helpen voor die KS..
Het is wel een middel dat pas na langdurig innemen evt.resultaat laat zien....Het is zo-ie-zo vaag want je hebt met die artrose altijd mindere en betere dagen.
Geweldig dat je zon groot terrein voor ze hebt zeg , zo houden ze zichzelf
lekker in beweging , ja.
En druk ,ja, daar krijg je toch al gauw stress van ? Daarom ben ik ook zo benieuwd naar dat clickeren....
Groetjes en veel sterkte ermee

eddy DRUPPEL schreef op zondag 13 september 2009, 18:11:


Ha Eddy, uitgerust!?

Sandra van Bommel schreef op zondag 13 september 2009, 17:06:


Ik heb met al dat soort problemen gelukkig nog niet mee te maken, maar AdB heeft al veel anders laten zien. Zo ook vandaag weer op Horse Event!
Maar ieder zijn keus.
Waarom ik toch reageer?
Mennen met Shetlanders IS ZÓ GEWELDIG LEUK !
Moet je absoluut gaan doen!

Nils en Olly

Moniek schreef op zondag 13 september 2009, 22:24:



Geef me nog een jaar of zes

Sandra van Bommel schreef op zondag 13 september 2009, 19:15:


Nee..... als ik zo jouw verhaal lees en weet wat ze heeft meegemaakt zou ik precies dezelfde beslissing nemen.
Rust, een goede verzorging en vooral liefde. De dingen doen die zij nog weet te waarderen. Buiten haar lichamelijke problemen heeft ze ook psychische, en die neem je niet weg met nog maar weer een andere training of wat ook.
Ik ga er vanuit dat je het hele profi circuit met haar doorlopen hebt en precies weet waar je over schrijft.
Zou deze diagnose over 'n paard van mijzelf geveld worden, ik doe precies hetzelfde. Kijken wat je nog wél kunt in haar leven, zoals je al schrijft, lekker poetsen, beetje clickeren, haar het gevoel geven dat er iemand is die om haar geeft. Gewoon, haar laatste jaren lekker laten genieten en lopen op haar eigen manier. Ik denk dat jij ook heel goed in staat bent om te zien of het nog wel of niet paardwaardig is.

Ik wens jou en je paard in ieder geval succes. En hou ons vooral wél op de hoogte?

Groet,

Wil

Wil schreef op zondag 13 september 2009, 23:50:



Nee dus .

lekker poetsen, beetje clickeren,

WAT heeft het paard hieraan als het lichamelijke klachten heeft ?

Zonder vooroordelen ! Maar, zijn er hier al niet voldoende menspersonen die paarden "gewoon " willen laten paard zijn onder het mom van ...........Hij /zij heeft één of ander ENORM lichamelijk probleem waardoor ze/hij NOOIT MEER kan bereden worden ?? De advertenties hierover worden afgebroken tot de laatste letter maar als er één of ander trutje dit komt beweren over haar eigen paard wordt er medelevend gereageert en onder de noemer "je hebt toch alles geprobeerd meid " geklasseerd !! Mensen zijn vieze beesten Kzie hier minder en minder ruiters en méér en méér "naasthetpaardstaanders" die wel altijd één reden hebben om vooral niet op het paard te kruipen ! Strange stuff these people . Could it be a clickerexpercience with a Parelli snuff ?? Kga terug op vakantie denk ik !!

eddy DRUPPEL schreef op maandag 14 september 2009, 0:09:

KNIP

Doe maar Eddy )
Ieder z'n mening. Oh ja.... vandaag heb ik zowaar ook de laatste paar honderd meter naast m'n paard gelopen. Lekker hoor! Kan ik iedereen aanbevelen.
Paard kan even relaxed naar huis sukkelen... en jij krijgt een prima doorbloeding en geen spierpijn achteraf. Heerlijk.

Mensen zijn inderdaad vieze beesten. Want die hebben het dier waar het hier over gaat gemaakt tot wat ze nu is. Een geestelijk en lichamelijk wrak.
En ik heb respekt voor die mensen die zo'n dier dan haar rust gunnen, en ze een plek op hun weide geven, verzorgen en RESPEKT voor de laatste jaren van zo'n dier hebben. Je MOET niets Eddy..... helemaal niets.