Ten eerste begrijpen zij mij volledig maar weten zij dat zij nog een lange weg hebben te gaan. Ten tweede hebben zij een tipje van de sluier gevoelt en willen zij méér leren. Als laatste wil ik u vermelden dat het optomingsloos gebeurde ... Dan is het toch duidelijk dat ik iets heb wat jij niet hebt ...


Neen, nog nooit van gehoord, ik zit namelijk niet in de wereld der blinden en doven. Wat zeggen ze? In het land der blinden is éénoog koning, volgens mij voel jij je de koning van een niemandsland. Een wereld die er gewoon niet bestaat.

Hallo Eddy,

Ik zal mijn bericht nog maar eens herhalen, u zou het waarschijnlijk hebben overzien door al uw gedachten:

Ik geloof niet dat strijden iets oplost. In werkelijkheid dragen wij dezelfde visie, zich afzetten tegen dit feit gaat de situatie niet veranderen. Ze is zoals ze is.

Ik geloof eerder in een visie die de handen in elkander slaat zodoende elkaar te steunen in alles. De wereld der bitlozen is al zo klein op globaal schaal, dan gaat u toch niet die enige kansen tot groei en ontwikkeling afslaan door te gaan strijden met een ander die eigenlijk dezelfde is ... en daardoor die wereld verscheuren die je zo lief hebt?

Het enige wat u hiermee kunt bereiken is ofwel vernedering bij uzelf of wel de vernedering van een ander. Hoe dan ook is het egocentrisch zulke belangen boven het welzijn van de paarden te steken. Geloof het of niet ... dan bent u net zoals de sommige mensen in de traditionele wereld die vol hebzucht en bezitsdrang voor zijn ego. Daar zit volgens mij die parel van de bitloze wereld, niet verstopt onder de optoming maar in de communicatie tussen ruiter en paard die deze eenheid kan waarmaken.

Die wereld moet gezien worden!

Groeten,
Jasmijn

marjolijn schreef op donderdag 13 augustus 2009, 12:29:


en omdat dat zo mooi rinkelt aan de bar
tussen schrale glazen klikjes bier
je weet wel
die sloten bier verzopen
door jasmijntje en haar nachtelijke raaf.....

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 13 augustus 2009, 12:23:


Ja leuk ik kan me goed voorstellen dat die je dit niet zo erg vind. Therapeutisch bekeken heeft het altijd voordelen, om een trauma op te lossen, vaak weet je pas als het weg is, op welke manieren het je paard dwars gezeten heeft en op welke manieren het beter voor hem geworden is. Eerst komt de vraag, is het nog steeds wel een trauma? Kan Ilias het onderscheid maken tussen de intentie tot slaan en onschuldige vriendelijker intenties? Gespannen zijn bij vriendelijke intenties is de maat. Paradox zou je hem niet kunnen ct door uit de buurt te blijven van zwepen te belonen Zodanig dat hij gaat verlangen een zweep te zien en daar voor te wijken, dan heb je het gedrag behouden en het trauma opgelost

Groet, Michiel

Jasmijn Wauters schreef op donderdag 13 augustus 2009, 12:46:


Allebei slechthorend aan beide kanten...
Kunnen, willen jullie hier aub mee ophouden, of jullie persoonlijke strijd verplaatsen naar emails o.i.d.?

Ik snap sowieso niet, Jasmijn, waarom jij hier nog maar een seconde van je tijd verprutst tussen de varkens.

Omdat er tientallen mensen achter hun computers aan het meelezen zijn en enkelen het wél begrijpen.

Het is enkel de vaste kern van het forum die hier negatief op reageert. Op de achtergrond is er een grotere groep van mensen die door deze informatie beginnen na te denken, ik heb al een paar zeldzame, positieve opmerkingen ontvangen, dit is de moeite!

Nu, inderdaad het moet ergens stoppen, anders is het niet meer productief, hier is de grens.