Piet schreef op donderdag 6 augustus 2009, 8:20:


Het eerste dat in mij opkomt (ons springtalent zal een spreken, sarcastisch bedoeld hè, van de week ben ik nog bijna alleen over de balken gegaan ): een vertrouwenskwestie. Paard is gefokt om te springen en springen zal hij doen dus veel en hard trainen. Als het paard stopte of uitbrak, kwam de zweep boven en vergeet het barreren ni. Hierdoor heeft het paard bang voor de sprong maar hij moet want anders... Resultaat: het paard springt maar zonder plezier en zo snel mogelijk zodat hij ervan af is. Bekijk de lichaamshouding en gezichtsuitdrukking van het paard eens Piet als het zich voordoet. Verandert hij al als er nog maar een balk in de buurt komt?
En ja, alles is ni zwart-wit spijtig genoeg. Als er al wat kan veranderd worden in de grijstinten, mag je al gelukkig zijn.

Piet schreef op donderdag 6 augustus 2009, 8:20:

IK heb héél eventjes les gehad, met Olly, in het springen.
vanwegen dat ruiterbewijs, weet je nog wel?
Bij onze 1e lesgeefster ging hij steeds sneller en hoger, in een raceparcour, nauwlijks nog te stoppen.
Hier zijn we afgehaakt.
De andere 2e lesgeefster had meer kijk op het gedrag van Olly.
Na een paar korte lessen, begon hij het te begrijpen en was veel rustiger en beter terug te vragen.
Onnodig te zeggen dat hij steeds bitloos (sidepull) is gereden
Het is dat IK geen spring talent heb, maar Olly heeft het zeker.
Best mogelijk dat ik hem een leuke sport onthou, want duidelijk was dat hij er plezier in kreeg , altijd de oortjes draaien en attent, nooit plat en helder in de ogen.
Goeie trainers zijn zeldzaam

Nils en Olly