Het belangrijkste is de oorzaken vinden van gestaak en/of onrust en dan de aanpak vinden die werkt bij je paard.

Druk verhogen werkt bijvoorbeeld totaal niet bij Luna, zij is een paard dat juist gaat staken bij een beetje druk. Het heeft even geduurd voordat ik hier achter kwam. Zachtheid bij alles en eigenlijk is dat heerlijk, zo'n paard dat zachtheid afdwingt. Lichte druk op het leidtouw houden, is haar al te veel en vergroot het staken, laat staan meer druk geven op wat voor een manier dan ook. Het is paradoxaal om een stop op te lossen met zachtheid. Het lijkt bijna belonen van slecht gedrag, maar is het niet. Het is wel haar de tijd even geven zelf een beslissing te maken en met consequente zachtheid staakt ze zelden.

Nieuwsgierigheid vind ik persoonlijk wel leuk en daar neem ik dan de tijd voor. Ik hoef geen trein te halen en even ergens bij stil staan vinden we beide leuk. Ik vraag ook wel om door te lopen hoor en dat doet ze dan meestal ook. Luna staakt juist als mijn signaal, pressie word om door te lopen, een subtiel maar belangrijk verschil. Het verschil tussen een stakend onhandelbaar paard en een lief paardje vol vertrouwen.

Meestal wordt staken opgelost met vormen van verhoogde druk. Luna heeft me andere oplossingen laten vinden. En zolang die werken, je weet maar nooit, bevallen die me heel goed. Als ik bijvoorbeeld door wil lopen en zij niet, dan verhinder ik gras eten en wacht af. Ze schraapt dan soms met een been en besluit dan om door te lopen. Zolang het haar beslissing is en niet afgedwongen, gaat het goed. Als ze onrustig snel huiswaarts wil dan geef ik ook korte signalen met stem en leidtouw en evt. een rondje draaien. Haar bui ombuigen naar meer rust, werkt vaak ook, met een een graaspauze, goed getimed natuurlijk na een moment van goed gedrag.

Groet, Michiel

Karin schreef op donderdag 21 mei 2009, 19:16:


Hoeftangen zijn groot omdat ze gebruik maken van het hefboomprincipe. Hoe langer, hoe minder kracht je nodig hebt. Vooral als je kleine handen hebt zul je dus een hoeftang moeten hebben die behalve scherp ook nog zo lang mogelijk is.

Ik zou dus eerst maar eens proberen voordat je een leuke kleine hoeftang koopt. Je kan zelf bij een grote hoeftang proberen wat het verschil is tussen aan het einde van de tang knijpen, en halverwege.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Jasmijn Wauters schreef op dinsdag 2 juni 2009, 20:48:


Ja zenne, chaudfontaine ,

Kijk jasmintje als je op zo'n kleuterachtige manier reageert krijg je een onnozel antwoord !Er zijn meer als voldoende onderwerpen ivm de grieken die hun toomloos en zadelloos laten zien .JIJ als eerstejaars archeologie weet DAT natuurlijk *véél* beter MAAR daar gaat het eigenlijk niet om Xenophon was zijn tijd VER vooruit en mag met recht en rede een zogezegde "paardefluisteraar genoemd worden enkel en alleen om zijn revolutionaire standpunten van die tijd !! Kijk naar P.Parelli die zijn sliding stops en spins mooi met de sporen aan uitvoert en de shanks er losjes inhangen heeft ,kijk naar Roberts met zijn join up en vooral de buck stopper .Die eigenlijk als voorbeeld heeft gestaan voor de originele film "de paardefluisteraar " allemaal praktijken die "wij" NIET klasseren onder paardvriendelijk of zelfs onder fluisterend maar eerder grondig schreeuwend !Maar weerom, DAAR gaat het niet om .Het gaat erom meissie dat jij ,als 19jarige, niet het recht noch de grond en expertise hebt om je "trainer" te noemen en dit eigenlijk moet overlaten aan zéér tevreden klanten die die term lang voor jou in de mond nemen en je zo een zekere toekomst verzekeren .Je bent (als ik me niet vergis ) een Hempfling adepte en als zodanig opgeleid !Nu das prima en daar raak je ver mee maar niet tot aan de eindstreep en zolang jouw naam je niet voorgaat zou ik me ver van elke term houden die een proffesioneel paardemens AANgeboden krijgt maar niet OPeist .

Beetje oneerbiedige titel, maar goed... voor degenen die het interesseert en tips hebben gegeven, toch even een update.

Allereerst de hoeven (daarover had ik eerder een vraag gesteld) Daarmee gaat het steeds beter. Na wat bijwerken hier en daar, beginnen ze er nu redelijk uit te zien. Ze loopt allang niet meer kreupel, alleen het lopen over stenen is nog wat moeilijk. Maar dat is niet vreemd. Ik ben heel tevreden, gezien ze een leven lang op ijzers heeft gelopen en in het begin echt veel moeite had met een ijzerloos bestaan (kreupel, slechte kwaliteit hoef)

Dekenloos is natuurlijk geen probleem, het is tenslotte inmiddels zomer en krachtvoerloos is net zo min een probleem. Ze ziet er heel goed uit.
Ik kreeg daarover complimenten van de paardenarts.

Haar autistich gedrag is sterk verminderd, al heeft ze nog haar vlagen waarin ze ff alleen wil zijn/afwezig is. Maar in de regel is ze tegenwoordig behoorlijk open en vriendelijk, hinnikt als ze mij ziet en komt naar mij toe. Soms wil ze heel lang aandacht, soms is een halve minuut meer dan genoeg. Prima.

Haar headshaken... het probleem waarover ik schreef, bleek deels te wijten aan allergie en voor een nog groter deel psychisch, wat ik al had verwacht.

Tips die ik heb opgevolgd: Paardenarts laten kijken. Is dus gebeurd. Tanden bleken lang(nooit?) onderhouden, ondertanden waren te lang, boventanten piepklein. Daardoor veel oneffenheden.
Paardenarts, tevens thuis in de tandenwereld, heeft het netjes bijgewerkt. De vergroeiingen vallen niet te verhelpen, maar met netjes bijhouden kan ze zich prima redden.
Verder onderzoek wees een verder gezond paard, voor zover hij kon zien. Longfoto's en kaakfoto's waren mogelijk, maar hij is geen voorstander van te snel een heel medisch verhaal doorlopen.
Liever eerst eens aankijken. Hij zag het headshaken ook meer als allergie met een flinke psychische toevoeging. Een beschadigde merrie, meende hij. Maar hij was ervan overtuigd dat het wel weer goed kwam.

Tip van eddy: ermee rijden. Heb ik dus gedaan. Ik heb haar inmiddels een paar keer in het bos gereden met de cross rope briddle.
Toen ze werd voorgereden door de vorige eigenares zag ik een kwaad paard wat opgezadeld werd en een supergespannen paard rijden met neus in de lucht, weggedrukte rug ed.
In het bos zag ik na opstappen een heel ontspannen paard. En nee... ze sloeg niet met het hoofd, brieste niet bovenmatig en liep gewoon ontspannen.
Alleen langs weien met drukke paarden was stressig voor haar. Vooral de dekhengst van de buren bezorgde haar de kriebels... tja... is ook nogal een macho en uitslover.

Maar ja... ik wil ook vanaf de grond ermee kunnen werken. Afwisseling vind ik leuk en ik vind het ook behoorlijk wat praktische kanten hebben. Wijken voor druk, leiden aan de hand, spelletjes als spiegelen ed is geen probleem. Commotie daarentegen wel degelijk.
Ik werk ook met driving game van parelli omdat het soms toch makkelijk is als je je paard op afstand even kunt sturen (terug sturen, voorhand wijken ed) Maar dat leverde een paard op met neus hoog, nek stijf, happen in de lucht. Fases opvoeren leek mij geen strak plan. Omdat ik nu eenmaal alles test (moet toch weten waar de moeilijke punten zitten...) maakte ik wat hupjes naast mijn paard, terwijl mijn man een meningsverschil aan het uitpraten was met zijn dame met eigen mening. Ik moet er tenslotte van opaan kunnen dat mijn paard niet gaat flippen als ik met mijn stijf gestel niet altijd feilloos opstap. Dit bleek dus echt een probleem. Boos, oren in de nek, kop omhoog, nek als beton, happen in de lucht ed. Interessant.
Begreep ik meteen waarom Driving game en galopperende paarden naast haar een moeilijk punt was.
Natuurlijk valt het te desensibiliseren, maar dat maakt het niet simpel
Dus dacht ik aan de tip van Piet.

Piet... ik heb dus besloten om met haar te gaan clickeren. Toch nog. Gezien ik haar dan kan leren om op kleine signalen te leren en meer te accepteren zonder haar meteen het leven zuur te maken en omdat positieve bekrachtiging voor haar wel eens zeer waardevol kan zijn na een leven lang negatieve bekrachtiging. Bovendien kent ze mij inmiddels wel en raakt ze stilaan gewend aan de maffe dingen die ik nu alweer verzin.
Ik heb er wel wat ervaring in, maar niet heel erg veel, dus heb meteen materiaal besteld. Ben wel al heel voorzichtig begonnen en nadat ze haar angst voor de clicker had overwonnen en het principe doorkreeg, kreeg ik al meteen een stapje achterwaarts op een klein gebaar, met oortjes naar voren. Daar ga ik dus werk van maken.

Dus iedereen bedankt voor de tips.
Overigens lees ik veel mee op het forum, maar reageer nog niet zo veel, tenzij ik vind dat ik echt iets toe te voegen heb,
Maar meestal zijn anderen mij allang voor.

Sandra van Bommel schreef op woensdag 3 juni 2009, 13:46:


hè hè Ik werk altijd zonder clicker, omdat dat ding naar mijn gevoel altijd in de weg zit. Ben benieuwd hoe het zo bevalt, want misschien is het niet meer dan even wennen en het werkt nóg beter.

Piet schreef op woensdag 3 juni 2009, 14:46:


Ik wilde eigenlijk ook liefst zonder clicker werken, maar merk dat mijn timing dan nog niet goed genoeg is, dus ik probeer het maar ff met, om eraan te wennen en het paard te laten wennen. Iig totdat ik het ding kwijt raak of sloop. Ben niet zo handig.
Ik ben ook erg benieuwd hoe het gaat.
Vanwege mijn beperkte ervaring heb ik de dvd en het boek hier besteld. Dat hoop ik snel te krijgen en te verslinden.
Zo leer ik op mijn oude dag toch nog het een en ander bij.....