Mijn ervaring tot nu toe met ruiters die nog nooit eerder bitloos hebben gereden, is dat ze eventjes raar kijken zo van 'uh alleen een halstertje??????????'. Maar als ze eenmaal rijden merken ze dat het weinig verschil maakt voor hun gevoel en dat mijn paarden zo opvallend kalm en mak zijn.

Als een paard schrikt en je trekt als mens aan het bit gaat ie alleen maar harder lopen. Bitloos heb je dat probleem niet. En met een bit hou je een paard niet beter dan zonder (eerder omgekeerd). Een zwaar anker uitgooien is misschien een goeie oplossing in zo'n geval, niet een stukje ijzer in de mond.

Het valt mij op met buitenritten dat heel veel paarden die met bit gereden worden vrijwel allemaal opgefokt lopen. Ik kom nooit bitruiters tegen in het bos en op straat waarvan het paard lekker relaxed stapperdestapt.

Marianne Gomes schreef op zondag 10 juli 2011, 10:52:


de oplossing ligt niet in bit of géén bit,
maar gezien het toeristenvee, gewoon in conditionering van de paarden,
dwz, hoe meer ze geconfronteerd worden met de Turks transportidioten en hun debiele uitingen van feestvreugde
én daarbij doorkrijgen dat het veilig is zolang ze niet zonder leidpaard-eerst de weg opgaan, hoe gewoner ze het zullen vinden.....
maar daar is natuurlijk wel een beetje werk aan hé, opbouwen voor de massas toestromen ipv op je luie reet blijven liggen tot ze daar zijn en dan denken dat je er met een bit in te duwen veiligheid op monteert .....