over honden, ik wou er niet verder op in gaan, maar besef en weet dat rauw vlees (met botten ed) idd is waar een carnivoor het meest van houdt. Ik heb vrienden uit de hondenschool die hun honden niets anders voeren, daar echt mee bezig zijn geweest om een exact dieet uit te balanceren.... zij voeren hoofdzakelijk kippenekken, als je hun honden ziet eten, ga ik zelf bijna over mijn nek maar toegegeven, de dieren zijn kerngezond en hebben een prachtig gebit.
Mijn Shiva is bijna 15 geworden (met de laatste 5 jaar ook een auto-immuunziekte helaas, en 'stijf' van de cortisone rotzooi, maar zonder overleefde ze het niet) op brokken.
Soms denk ik bij mezelf, hoe stom is dat, onze paarden GEEN (!!!) brokjes rommel, maar de hond(en) krijgen hun hele leven niets anders.
Brokjes zijn vooral heel erg makkelijk voor de baasjes, ga maar eens kamperen bijvoorbeeld met een hond die normaal enkel DUCK krijgt, of vers voer....
Rommel of niet, mijn hond was altijd fit, glanzend, in topvorm (wij hebben jarenlang agility gedaan, Shiva zo goed als de enige Pitbull in Vlaanderen die heel braaf wekelijks wedstrijd liep en met alle hondjes vriend was ) en voor haar gebit kreeg ze heel regelmatig een bot (ja, van het slachthuis), persoonlijke conclusie : zo heel erg slecht kan het dan toch niet zijn?? ik gaf (en geef) Hills.

k zou een hond op de volgende manier afleren om achter auto's (e. a. personen en zaken) aan te rennen:

Eerst leer ik hem het commando nee. Brokje in de ene hand; als hij het wil pakken, zeg je nee; beheerst hij zich dan KLIK of YES en beloning met de andere hand. Meestal is een keer of drie genoeg.

Dan leer ik hem het commando 'zit en wacht':
Ik neem aan dat de hond kan zitten op commando. Vervolgens geef je 'wacht' en zet een stap opzij. Als hij blijft zitten KLIK of YES. Gaat dit goed, dan uitbreiden naar meer stappen tot je een wandeling tot zelfs uit het zicht van de hond kunt maken terwijl hij zit en wacht.

Dan leer ik hem apporteren.Hoe moeilijker de hond apporteert, hoe kleiner de stapjes moeten zijn waarmee je het hem leert. Bijv. Speeltje oppakken, speeltje vasthouden, komen met speeltje in de bek etc..........Duurt ongeveer een week met sessies van 10 minuten per dag.

Dan moet het apporteren goed bevestigd worden, moet een tweede natuur worden en iets waar de hond veel plezier in heeft.. Bij de meeste honden is dit niet zo moeilijk.

Dan introduceer ik het commando 'nee' in de apporteerprocedure.
Ik laat de hond naast me zitten met commando 'wacht' . Ik gooi het speeltje rustig en niet te ver en geef 'nee'.

Onze witte herder aarzelde in zijn verbazing en kon meteen uitbundig beloond worden. Vervolgens speeltje steeds verder gooien en steeds enthousiaster en af en toe commando 'nee' geven. (Niet altijd natuurlijk, het moet leuk blijven). En behalve met YES of KLIK heel uitbundig belonen als de hond op 'nee' goed reageert. Hij mag best weten dat je het belangrijk vindt..

En zo verder........

Het zou inderdaad levensreddend kunnen zijn als de hond naar 'nee' luistert.

Moniek

Moniek, je hebt gelijk. En Noppes weet donders goed wat nee betekent.

Er komen hier weinig tot zeldzaam auto's voorbij. Buurman uiteraard, die slaat nét voor ons hek z'n eigen pad in. Buurman is voor Noppes ook niet interessant omdat buurhonden Noppes wel vertellen dat ie moet opzouten.

Interessant is die zeldzame auto die met slakkengang uit 't dal komt. Zo af en toe gebeurd dat eens. En wat doen de meeste Portugezen? Die hebben een HOND in de achterbak. Dus leuk spelletje voor iedere hond hier is luid joelend meerennen!
Het is nooit ver, hooguit een paar meter. Totdat de vreemde hond + auto verjaagd is en die erfhond gewonnen heeft.
Dát heeft Noppes gezien en vanaf die tijd doet hij dat ook. Opgevoed door de buurhonden dus!

Sinds enige tijd sluiten wij dus ons toegangshek zodat Noppes er niet meer achteraan kan rennen. Maar meerennen langs het hek... dat kan nog wel!
Je bent niet altijd gelijk in de buurt om hem onder appél te krijgen en als Nop eenmaal rent, hoort ie helemaal niets meer.

Terwijl wij met Catcher bezig waren IN de stal had Noppes allang 'n auto gehoord en zat al startklaar. Het hek stond nog open en zo is het gebeurd. En ik heb hem echt wel geroepen hoor, alleen hoort ie dat toch niet.

Maar goed, je bent met een paard nooit uitgetraind, en met 'n hond kennelijk ook niet.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Katrien Imbrechts schreef op woensdag 27 april 2011, 9:54:


Dat is ook zo hoor. Ik had er allang over nagedacht. Het is hier niet zo dat alle soorten voer hier zonder meer te koop zijn, maar het lijkt me dat dit ook te krijgen moet zijn.
Vroeger voerde ik onze bouviers trouwens altijd rauwe vuile pens en die haalde ik idd. op het slachthuis.

Noppes krijgt idd. brok. En 'n maaltijd met gekookte rijst, groenten, bruinbrood en vlees uit blik. Soms idd. een groot bot. Je moet er maar nét tegenaan lopen dat de slager net uitgebeend heeft.

Zaken zoals lever en hart etc. zijn hier wel te krijgen, ik zal er eens naar kijken.
Onze vriesruimte is ook zeer beperkt, slechts 3 laden.

Wil.

Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.

Je kunt de hond net zo veel trainen op Nee - die van mij komen braaf naar me toe als ik zeg Auto coming, en sit, gaan ze braaf naast me zitten, en dan is die auto net voorbij en whoosh - blaf blaf en auto gaat weg.

Ligt ook aan de auto - er zijn vrienden auto's en vijanden auto's.

Als ik op mijn land sta en zij onder een afdak liggen te slapen, dan zie je 100 meter verderop twee raketten naar de weg schieten.

Ik heb wel geleerd dat als ik net met Maya sta en ik begin Nee te schreeuwen tegen de hondjes dat mijn meissie daar helemaal niets van moet hebben. Schreeuwen mag niet. Dan komt er of een kopstoot of een been omhoog.

Wat ik erg vindt is dat er de doorsnee Bulgaar is die dus uitwijkt richting hondjes als ze naar het heiligdom 'de Bulgaar' durven te blaffen. Als het heiligdom langs loopt dan krijgen ze steen of stok. Dus nee blaffen mag niet naar langskomende B's maar .....

Er zijn ook Bulgaren waar ze vriendjes mee zijn en die kunnen ze ook al vanaf 400 meter zien aankomen dan kijken ze op, beginnen te kwispelen en lopen kwispelend naar die 'vriendjes' toe. Er is een rotjoch als die op diezelfde 400 meter ver weg loopt dan begint Kapcho al te grommen.
De auto van een aardige buurman herkennen ze rennen er als een gek opaf en staan welkom te kwispelen. Snappen jullie het?

Maya - die was ondeugend bezig en ik heb 1.5 dag naar haar lopen zoeken. Bardo is erg groot, met heel veel verborgen malse weitjes. En haar nieuwe vriendjes vindingrijke vrije gypsies ... Ze ziet me en komt met oortjes naar voren naar me toe. Een andere buurman die op haar gelet heeft toen ik in Nederland was, was er ook bij, hij stond verderop in het veld. Ze ziet hem, gaat stokstijf staan, doet geen stap meer, oortjes naar achteren, snorten ..... wat heeft hij gedaan toen ik er niet was..????

Die beesten, ik luister naar ze. Als er echt iets gevaarlijks is en ik zeg NEE gevaarlijk dan lopen ze als lieve luisterende hondjes meteen naast me. Dus er is toch iets waardoor zij kunnen onderscheiden echt gevaar - of dit kunnen we wel maken.

Arme Noppes heeft het lesje wel gehad, maar geleerd...???? Als het biefstuk tot gevolg heeft ....