Spirithorses schreef op donderdag 10 juni 2010, 22:51:


Ik kom

Merel Stoffers schreef op donderdag 10 juni 2010, 23:35:

Aafke schreef op vrijdag 11 juni 2010, 7:38:


Braaaaaaaaafff paard

Oef Esther,

Klinkt als toch licht geschudde hersentjes. Geen naverschijnselen?

Verder: achteraf weet je natuurlijk alles beter, vanzelfsprekend. Je hebt hier dus vast een hoop uit kunnen leren, over Namkje, zadels, tractors, jezelf...

Over het afstappen: dat is iets waar mensen die met Parelli beginnen vaak over verwonderd zijn in het begin, het Parelli-advies is namelijk: stap af van zodra de gedachte door je hoofd gaat! Veiligheid eerst. Als je het Parelliprogramma doorloopt heb je namelijk al een communicatie (en vertrouwen enz.) opgebouwd met je paard vooraleer je er opstapt, dus als je afstapt heb je dat nog steeds. Het zou natuurlijk een ander verhaal zijn als je op de grond niks aan je paard te zeggen had. Nu, als je een goede ruiter bent kan je gerust kiezen om het probleem vanaf de paardenrug op te lossen. Maar als je zelf bang bent heb je meestal niet de juiste reacties die je paard kunnen helpen.
Traditioneel wordt er vaak gezegd: "nooit afstappen, want dan heeft je paard 'gewonnen' ". Alsof het een wedstrijd is tussen jou en je paard! Eigenlijk zijn er grofweg gezien twee mogelijkheden:
- paard is echt bang: dan kan je hem (als je zelf geen superzekere ruiter bent) daar heel goed mee helpen vanaf de grond, en nadien als de kalmte is weergekeerd ook weer gewoon opstijgen.
- paard is liever lui dan moe of wil liever terug naar huis, maw. is niet bang, wel dan nog hoeft afstijgen niet te betekenen dat hij 'wint', als je afstapt en hem dan even goed vanalles gaat vragen (wat je op z'n rug misschien niet goed durfde): paar pasjes zijwaarts - achteruit - vooruit - langs het object, iets aanraken, allemaal opdrachtjes die jullie samen tot een goed einde kunnen brengen (gezien het voorafgaande grondwerk) dan komt de connectie er terug, en krijgt je paard ook geen vakantie of beloning voor het staken. En gezien je door Parelli te doen ook je paard steeds beter gaat lezen kan je er sneller achter komen of hij echt bang is of niet, wat voor jou dan ook weer helpt in de beslissing al dan niet af te stappen en wat te doen eens je op de grond staat.

Trouwens bij de eerste lessen freestyle rijden (= Parelli- rijden zonder continu contact op de teugels) leer je naast de noodstop ook het 'nood-afstijgen', zodat dat er goed ingebakken opvoorhand aangeleerd inzit voor als het eens nodig mocht zijn (ik ben er al dankbaar om geweest!).

Hoe gaat het nu verder Esther?

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op zondag 13 juni 2010, 17:40:

Heerlijk, hoe duidelijk jij het kunt schrijven. Het was mijn gedachte, zo ongeveer
In een goede relatie, maakt het zo weinig uit, beter veilig dan.

Nils en Olly
Crea met ijzers.... maar NIET aan mijn paard!

Hallo Nathalie,

Het gaat weer prima met mij , maar het rijden staat even op een laag pitje.
Als ik nachtdienst heb kan ik alleen maar slapen en werken.[moet momenteel erg veel werken , zit in een team van 9 mensen waarvan er 2 ziek zijn , en 3 met vakantie....]
En ik heb nog steeds geen eigen zadel , maar dat zal niet lang meer op zich laten wachten geloof ik...
Ik hoop dat er nog te rijden valt , want de dazen komen al
Hier thuis alwel een paar keer met haar gewandeld , om het vertrouwen een beetje terug te winnen van haar en van mezelf , en de eerste keer weer met groot verkeer had ik mijn handen vol aan haar.
Ik kan haar niet altijd peilen daarin , maar het is niet stabiel in ieder geval....
Mijn relatie met haar is niet optimaal , en dat staat ons ook in de weg hoor.
En of dat ooit echt goed gaat komen....
Klinkt misschien echt dom in je oren , maar die relatie wordt oa bepaalt door haar gedrag tegen Maike , denk ik...
Als ik Maike niet zou hebben , dan zou het volgens mij echt anders zijn.Ik kan het soms niet laten om erg boos op haar te worden , als ze Maike het leven weer zuur loopt te maken...
Ach , heb verder ook geen afspraken staan , dus heb de tijd!

Heb vorige week nog wel weer op haar gereden , en op een gegeven moment spande ze zich weer , was de singel van de bbp. naar achteren geschoven.
Maar voordat ze echt begon met bokken , stond ik er naast , dus ik leer het wel....

Gr Esther
Stokpaardjes zijn op stal gezette idealen.

Jamaïca is nu 1 maand en 1dag oud.
Tijd voor een Jammie-spam, dacht ik zo?

http://www.youtube.com/watch?v=_VE3gCBvEu4
http://www.youtube.com/watch?v=aJ6d7fgyD9M

Jammie vindt zijn mammie helemaal het einde.

Mijn zusje had hem nog eens een halster aangedaan. Dat was een tijdje geleden.
Het palomino-veulentje is Noubliez Jamais, 'Noubi' voor de vrienden.
Noubi is 1 dag jonger dan Jammie.

groetjes
Ans

En nog foto's ook!
http://www.mijnalbum.nl/Album=VXWXMPG4

De eerste foto's zijn van een week geleden de onderste van vandaag.

Wat een leuk veulen!
Wat ziet hij er goed uit, en een deugniet ook he.....
De filmpjes zijn erg leuk, mama pesten op zijn tijd natuurlijk / samen krauwen, erg snoezig.
Kom maar op, met meer van dit soort spam
Fijn dat hij ook bij een ander veulen staat, ze trekken hier al steeds meer naar elkaar toe .

Wat lief, die veulenfoto's doen mijn (niet actieve) moederhart spontaan opengaan.