Jut schreef op woensdag 23 januari 2008, 21:25:


Achterhaald. We kennen praktisch geen mensen die na een natuurlijke bekapping niet genoeg meer over de harde weg kunnen rijden. We krijgen emails van mensen die mennen, en tientallen kilometers over het asfalt rijden, blootsvoets, met paarden die vroeger een hoefijzer nodig hadden. Rara?

Hoezo trouwens "kunnen niet meer zonder ijzers". Konden ze dat vroeger wel? Waarom nu niet meer? Denk even na voordat je antwoord geeft...


Ook dat blijkt geen enkel probleem te zijn. Een paard is een vluchtdier, een misstap zou in de natuur zijn dood betekenen. De evolutie heeft het paard gemaakt tot wat het is: binnen een paar uur na de geboorte al in staat om met de kudde mee te rennen, en later in zijn leven bijzonder behendig.
Waarom zie je paarden uitglijden? 1) Gebrek aan gevoel in de hoef (door weggesneden straal, door ijzers die de doorbloeding belemmeren), 2) ijzer (dat bijzonder glad is en alle kanten op glijdt. We gebruiken niet voor niets geen ijzer meer onder auto's, en van de enig overgebleven voertuigen die op ijzeren wielen rijden weten we dat ze zo stuurloos zijn dat we ze maar op rails laten rijden. Remmen kunnen ze ook al niet met dat gladde ijzer, dus krijgen ze overal voorrang d.m.v. spoorwegovergangen.)

Er worden steeds meer springwedstrijden gereden op onbeslagen paarden hoor, en die glijden niet uit!


Dat is geen gemak, die kalkoenen zijn een zwak aftrekseltje van de natuurlijke behendigheid van het paard.


Probleem is nu net dat we dit niet meer geloven. Er zijn vele redenen om aan te nemen dat die doorbloeding helemaal niet goed genoeg is. Dat verzinnen wij niet zelf, er zijn inmiddels zat artsen die dit zelf hebben onderzocht.

Frans Veldman schreef op woensdag 23 januari 2008, 21:21:


Nou frans in de loop der jaren zijn er heel wat alternatieven op de markt geweest, maar toch blijkt het ijzer het enige geschikte materiaal te zijn.

maar ik wil ook graag de weg van het natuurlijk bekappen zien vanuit de goot tot aan de TOP

En weer trug....

marianne laenen schreef op woensdag 23 januari 2008, 21:37:


Kunnen we op zondag geen wekelijkse must organiseren dat alle weides opengezet worden en dus ook alle straten en voortuinen, met pas elke km² een afrastering, zodat alle paardjes, koeien, varkens, etc door elkaar kunnen lopen?

Eva Saegerman schreef op woensdag 23 januari 2008, 21:43:


Oei Eva! Onzen Apache doet in zijn broek wanneer hij een varkentje ziet!
Flotskak!

Marianne

Jul schreef op woensdag 23 januari 2008, 21:38:


Hee! Heb je gehoord van Christopher Pollitt? Dan weet je zeker wel wat hij nog meer te melden heeft? Iets over hoefbevangenheid en fructaan enzo?

Vraagje: Waarom is het baanbrekende nieuws dat hoefbevangenheid niet door eiwit wordt veroorzaakt maar door fructaan niet door hoefsmeden naar buiten gebracht? Waarom wel door paard natuurlijk? Compleet met fructaanindex?

Wie houdt de nieuwtjes op hoevengebied nou het beste bij? De traditionele smeden of de natuurlijk bekappers?

Wat zei je ook al weer over dat smeden zich bezig houden met het verbeteren van die "banden"? Streven ze een goede hoef na, en pakken ze de problemen bij de wortel aan, of blijven ze hangen in een stuk ijzer en laten de boel gewoon de boel?

marianne laenen schreef op woensdag 23 januari 2008, 21:37:


Een paard is geen dier om op een vette wei te zetten. Een paard is een prairiedier dat op karige, arme grond zn kostje bij elkaar zoekt. Een paard loslaten op volle vette weidegrond is vragen om problemen, welvaartsproblemen. Niet natuurlijk dus eigenlijk.

Frans Veldman schreef op woensdag 23 januari 2008, 21:42:

Ja hoor elke dag 50 km tog??? dat geloof je tog zelf niet zeker.
maar: warme voetten zullen ze zeker hebben dan.
dat dan weer wel!

Je moet altijd de grond in het oog houden, want overbegrazing komt veel voor hè. Wie heeft er nu zo'n lap grond waar de paarden op kunnen blijven staan en het gras toch blijft groeien?
Bij mij was er vorige zomer redelijk wat zuring, dus laat ik kalk strooien. Spijtig dat er dichtbij een autostrade is met kruiskruid, maar ik ga aan de slag met mijn ragfork. Om de zoveel tijd een bodemstaal nemen en wat bemesten.
Een wei houden vraagt veel werk als je ze wilt onderhouden, groot of klein.
Groetjes

marianne laenen schreef op woensdag 23 januari 2008, 21:49:


Ja, die van mij ook, die zal gaan rillen en niet meer kunnen bewegen van de schrik

Groetjes

Ilona Kooistra schreef op woensdag 23 januari 2008, 21:36:


Ik had er geen zin in Ilona, dit hele verhaal. Maar als dit een serieuze discussie wordt wil ik net zo serieus meedoen.

Piet schreef op woensdag 23 januari 2008, 21:38:


Een traditioneel ijzer volgens de principes zoals het geleerd wordt, of een renpaard ijzer welk er voor een race of training onder geslagen is geweest. Overigens zijn deze temperatuurmeet apparaten niet heilig hoor, in de humane geneeskunde worden ze ook maar beperkt gebruikt.

Daar zijn er nogal wat

Zere voeten of veel hoefmechanisme, ziet hij het verschil? De voet wordt warm van de doorbloeding niet van het hoefmechanisme op zich.


Voor een bezweet paard, een geschoren paard, een paard wat erg kort in zijn haar staat enz is de wei het graf waar de lege doodskist in moet.

Dat het hoefmechanisme

Ilona Kooistra schreef op woensdag 23 januari 2008, 21:36:


Zo zo Ilona jij kan er wat van, ik ga zo slapen maar je krijgt antwoord hoor!

Jul schreef op woensdag 23 januari 2008, 21:59:


Gelukkig maar want ik was al bang dat ik het helemaal voor niets had getypt.... en dat is wel weer zonde van mijn tijd.

Britt Claeys schreef op woensdag 23 januari 2008, 21:51:


Indien de bodem overal geschikt was voor kruiskruid om te groeien en al het zaad ervan kiemde en de planten alleen als gevolg van ouderdom stierven, dan zou binnen drie generaties van de plant (in totaal 6 jaar) de nakomelingschap van één individu al voldoende zijn om het hele land volledig te bedekken met een dicht aaneengesloten tapijt, ( citaat van Van der Meijden, E. 1974. Zebrarupsen en Jacobskruiskruid. In: Cron Michielsen, N. (ed.),Meijendel. Duin-water-leven: 95-108. W. van Hoeve BV, Den Haag/Baarn )
kortom de groeikansen zijn van belang. Hoe dichter de zode, hoe minder kans op zuring, kruiskruid etc. In een paardenweide is dat behoorlijk moeilijk omdat je moet zorgen dat het geen koeienweide wordt en paarden de grond ook snel stuk lopen. Herstellen van de zode door roteren is wel haalbaar. Maar ook zorgen door bemesting dat de groei in het gras blijft.

Jut schreef op woensdag 23 januari 2008, 21:50:


Hoeveel klanten heb jij die iedere dag 50 km rijden?

Waarom krijgt de rest dan toch een hoefijzer?


Als ik je in contact breng met deze mensen, ben je dan bereid objectief hiernaar te kijken?

Overigens, uit de IP-addressen blijkt dat Jut dezelfde is als Barbaar.
Wie je ook bent, zeelandnet.nl is dus je internet provider.

Jul is dezelfde als Dierenbeul.
Deze heeft xs4all als provider.

Hoe dan ook, we discussieren dus nog steeds met dezelfde twee personen (of misschien zelfs wel 1, die twee accounts heeft)? Wat ons betreft is het gemakkelijker als je gewoon een vaste naam houdt, hoor! Wij gaan ook niet allemaal iedere keer van naam veranderen.

Annoniem kun je zeker niet blijven. Ga nog een poosje door met allerlei pseudoniemen en ik leg mijn logfiles naast die van zeelandnet en xs4all. Het is niet voor het eerst dat we dat doen. De meeste providers zijn er niet van gediend dat hun clientele zich verschuilt onder pseudoniemen en vervolgens overlast veroorzaakt op het internet. Het inloggen onder verscheidene fake-namen wordt namelijk tot overlast gerekend.