Caatje schreef op woensdag 28 november 2007, 9:49:
> Nick Altena schreef op dinsdag 27 november 2007, 4:02:
> 
>  ik 

> leidde hij Shiny eigenlijk af van evt. stress van Angela op z’n
 > rug, door hem andere dingen te laten doen. In de sessie waar
 > het dus “mis” ging, werd Shiny niet afgeleid en had ie opeens
 > teveel stress.
Dat  heb  ik denk ik  niet geschreven.
Het  was  ook  niet   te  doen om  stress af te  leiden van Angela,  het  was  vragen  zich  te  ontspannen, met  het  gewicht  op  zijn rug en later  vroeg  ik  hem  te  gaan lopen.
> Had Piet van te voren al Shiny al z’n aandacht
 > op Angela laten hebben, in alle voorgaande sessies, dan had ie
 > nu misschien al anders, minder heftig gereageerd.
Wat  dacht  je,  dat  hij  in het  begin niet  al  zijn  aandacht  had  bij  Angela?
Denk  je  nou  echt  dat  hij  niet  wist  dat  zij  op  zijn rug  lag?
Mijn taak  was  om hem dat  te  laten  accepteren en  het onbelangrijk  te  gaan vinden.
> bv op en neer te gaan springen met cap en ritseljas, totdat het
 > paard dààr weer mee om kan gaan. Snap je wat ik bedoel? Het is
 > niet het uit de weg gaan van stress of het afleiden van stress,
 > wat je paard tot een zéker paard maakt. 
Ik  geloof  toch  serieus  niet  dat  je mijn beschrijvingen  hebt begrepen.
Dit  was  ook  wat er deze keer  fout  was. Meer  dan 1  veranderde  factor  in een  sessie  en het aannemen van mij   dat  hij dat  aan zou  kunnen
Normaal  doe  ik  niet  anders  dan  hem aan elke  stressfactor  laten  wennen en ga  ik  niet  verder  voordat  hij  dit  accepteert. De  volgende  stap is dan weer  meer  stress  opzoeken door  de  oefening  uit te  breiden, ook  dat  weer  wegtrainen en hem  zo  te  laten groeien.
Precies  zoals  je hier  schrijft en  zoals  je  het  gedaan hebt  met  je  trailer.
> bij hetgeen houden wat voor evt. stress kon zorgen. Heb hem ook
 > niet afgeleid. Maar als je een paard afleid tijdens iets wat
 > stress veroorzaakt, hoe reageert hij dan wanneer hij niet wordt
 > afgeleid? Juist, een bom! In meer of minder heftige mate.
Wat  doe  je  met een  gestressed paard? Vraag  je  hem  kalm  te  worden? Of  laat  je  hem  door  weg te laten  lopen kalmeren? Hoe  houdt  hij dan zijn aandacht  bij  het 'monster'?
Ik  wil  nog  even wat  uitleggen waar  ik  over  nagedacht  heb hoe  dat  bij ons  werkt. Soms  ontdek je  ineens  waarom  je  nu  eigenlijk iets  doet en zie  je  de  impact  ervan. Eigenlijk naar aanleiding  van de  vraag   waarom ik  er  zelf  niet  op ga, maar  voor  mij ontzettend logisch, bij zijn  hoofd  sta.
Kalm  is hoofd laag bij  Shiny; een van de  eerste  oefeningen  die  ik  hem  geleerd  heb. Ik  had  dat stukje  gereedschap dringend nodig.
Als  hij kalm  is, en ik  vraag  hem : 'Cool' dan  zwiept  hij  zijn  hoofd  naar  beneden en houdt  het  daar  tot  ik  zeg   dat  het  goed  is. Al zou  het  een halve  minuut zijn.  
Als  ik  dat  ook  met  mijn lichaamstaal vraag  is  mijn vraag  nog  sterker.
Nu  is  dat  niet alleen  een trucje, want een paard  met  een laag  hoofd  wordt  automatisch kalm. Maar  ja , een kalm  paard is al kalm  natuurlijk 

Bij  het  trainen  van  het  aantrekken van een  dekensingel was  hij  soms  zo  gespannen  dat hij met  zijn hoofd  in de  lucht geen  beloning op  de  Yess  wilde als  de  singel  iets  strakker  werd.
Pas  als ik  zijn hoofd   omlaag  kon vragen , wilde  hij  de  beloning  aannemen.
Zodra  hij luistert naar mijn vraag met  als  extra overreding  mijn lichaamstaal en  zijn  hoofd  zakt, weet  ik  dat  zijn stress afneemt. Hij  heeft  dan geaccepteerd  wat er  met  hem  gebeurde  of  gedaan  werd.
De  hoofdlaagoefening is  dus eigenlijk ook  een  uitstekende  stress thermometer.
Hoe  gemakkelijker en  sneller hij  de  oefening  doet,  hoe  lager  het  stressnivo.
Soms  duurt het  een paar seconden voor  hij reageert, hij  lijkt  dan na  te  denken en  te  besluiten: OK, ik  wil de  yes voor hoofd  laag  horen en laat mijn hoofd  zakken, ondertussen zichzelf zonder  het te  weten verder kalmerend.
Gebeurt  dat  niet, dan is  het  ook heel  goed  mogelijk  dat ie  ervandoor  spat.
Ik  zou zelfs afhankelijk  van hoe  hij  reageert  op  mijn vraag, zijn  stress op  een schaal  van 0  tot  10  aan kunnen geven. 

Dus  alle  mensen die  reageren  en hun  gedachten hier  neer  zetten, bedankt!
> Ondertussen heb ik, door alle berichten, mijn clickerboeken
 > weer eens opengeslagen en wil zeker weer een goede poging wagen
 > om te kijken of het mij nu misschien beter ligt want het is idd allemaal véél positiever dan negatieve “beloning” 
YESSSS Go  for  it  Caatje!!!!! 

En nu moet ik er weer een eindje aan breien, ik zal wel niet overal even duidelijk zijn geweest maar goed.
> Caatje
Piet
The opposite of  positive reinforcement is no reinforcement, not correction