Even een kleine  update.
Het  is prachtig  om  tussendoor  je trainingen  en  andere  bezigheden met   mensen je hoofd  leeg te  maken  en in  alle  rust  met  je eigen paardje te trainen, te  spelen  en  te  lachen.
Nu  zijn  de  eerste twee dingen  normaal, het  laatste  komt er  gelukkig  ook  vaak  bij  kijken. Jammer  dat  daar  eigenlijk  niet  meer  dan  een  keer  in de  week  echt volop tijd  voor  is.
Ik  heb  al  verteld  dat  hij  cow-sense  ontwikkeld  heeft. Geen  leuker  spelletje dan  dat  z'n baas  plots  de  benen  neemt  en  hij  achter  me  aan kan  sjezen en om  dan op  een  meter  of drie, vier afstand bokkend  en springend alles  in  de  lucht staan  te gooien. Toe  dan! Nog eens! Ik  weet  en  voel dat  hij  alles  zal  doen  om  me te  ontwijken, hoewel  Angela  flink  schrok, toen hij  uit  gekkigheid  ineens  van  route  veranderde  en op  een  meter  langs  haar  denderde.
Het  is  spelen  in  optima forma!
Nu galoppeerde  hij  achter  me  aan, maar baassie  stond al  rennend heel  gemeen ineens boven  op  de  rem, draaide  om en  deed  een  stap  vooruit, terwijl  hij  nu voor me  moest  stoppen. Een slidingstop  van zeker  4  meter...... het  pastte precies... zijn  hoofd over  mijn  schouder  en het  mijne  tegen zijn  schouder  

 Helemaal geweldig!
Het  verhaal  en idee  over  de gevulde  broekspijpen  is  van de  baan.
De  tussenstap  die  ik  in mijn hoofd  had  blijkt  helemaal  nergens  voor  nodig. Het  wandelen aan  de  lange  dubbele  lijn  heeft  hem  totaal  ongevoelig  gemaakt  voor wat  dan  ook  aan  zijn flanken,  kont  of  achterbenen. Al zet  ik  er bewust  een  boel  druk  op, ik  hoef  niet  bang  meer  te zijn  dat dat nog paniek  zal  veroorzaken.
Dus geen moeilijke  toestanden.
Vandaag  voor het  eerst  samen  met  Angela  geoefend via  het  speedclikkeren om  zijn  rug  te  belasten.
De afspraak met  mezelf was  dat  alles  wat  hij  mocht  doen  was  zijn  hoofd  omhoog tillen. Dus  niet  wegstappen, niet  wijken, maar  stilstaan. Met als  uiterste en  enig teken  van  stress  zijn  hoofd  omhoog.
De  te  trainen  stappen  waren  uiterst  klein. En  werden  zover  getraind  dat het  hoofd  normaal bleef. Vanaf  twee  handen op  zijn rug, na  elke  yes  wat  meer  druk, via  een  hupsje  van  Angela   tot  3  keer  naast  hem  op  en  neer  springen, tot  binnen  een kwartier  eenentwintig, tweeentwintig, drieentwintig, vierentwintig, 4 volle  seconden  over hem hangen  met de  voetjes  los  van  de  vloer. 
Zonder beweging,  hoofd  ietsje  omhoog, maar wachtend  op  de  yes en  de  beloning. Om weer  helemaal  verliefd te worden 

Genoeg  voor  een  dag, laat  ie het  maar  over denken; 't  ging  trouwens  hozen  ook. 
Piet
The opposite of  positive reinforcement is no reinforcement, not correction