Evelien Tanis schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 15:51:
> Ons paard is 20 jaar oud.
> We hebben hem ruim 2 jaar en hij is tot een paar maand geleden
> alleen recreatief bereden door mijn dochter en mijn man,
> Hij is tenslotte al 20 dus een ouder paard. We zijn beginnende
> paardenbezitters zonder ervaring en/of kennis.
> Kan iemand een beetje aangeven tot hoe oud een paard intensief
> bereden kan worden?
Tja, het is de eeuwige afweging die je moet maken. Wij hebben dat hier ook.
Onze Holly (moeder van Spirit) is een Quarter van 19 jaar oud, we hebben haar 3 jaar geleden gekocht en zij heeft een hard leven achter de rug als wedstrijdpaard. Zo'n typisch paard dat altijd druk-druk-druk is en vanuit zichzelf altijd vanalles moet, alles serieus neemt, weinig humor heeft en nooit van haar leven heeft kunnen genieten.
Ze heeft beslist al wat slijtage aan haar achterbenen en is dus snel stijf en heel gevoelig. Maar ze wíl nog zo graag, staat te trappelen om mee te mogen en geniet enorm van haar buitenritten waarbij ze zelf haar tempo bepaalt. In stap en draf is dat voorop, in galop gaat ze uit zichzelf achteraan lopen en wachten wij op het eind van het weggetje op haar.
Ik laat haar regelmatig nakijken door de osteopaat/fysiotherapeut en die zegt altijd dat wanneer je haar gaat stilzetten, ze stijf en oud wordt. Wij zien dat ook aan Holly. De osteopaat is zeer tevreden over Holly's conditie. Dat is wel eens anders geweest toen we haar pas hadden (Jack en ik hebben haar voor veel te veel geld gekocht uit medelijden).
Het blijft een afweging om een ouder paard zwaar werk te laten doen.
Wij hebben ervoor gekozen dat niet meer te doen, maar Holly geeft dat ook duidelijk aan, in haar hoofd wil ze nog wel maar haar lichaam doet niet meer zo goed mee. Als ik zou zien dat een ouder paard wel nog goed meekan zou ik daar niet zo'n probleem van maken. Hoewel: Sommige paarden willen nog zo graag; die moet je echt tegen zichzelf beschermen want ze geven het niet aan. Of ze geven het wel aan maar je ziet het niet.
Als het teveel is voor Holly dan zien we dat ze wat stijf is, humeurig, loopt ze van ons weg (zo van 'laat me met rust') en is ze snel over haar toeren.
Haar ogen sprankelen op zulke momenten niet, en ze is wat hangerig en afwezig dan. Ik heb echt moeten leren dat zij die tekenen gaf en ik weet dat ze zich niet aanstelt, voor Holly betekent dat dat ze een paar daagjes vrij krijgt en dat we niet aan haar kop komen zeuren. Het is uiteraard belangrijk om het niet tot zulke momenten te laten komen want dat betekent dat ze over de grens is en dat mag niet de bedoeling zijn.
Zo intensief als jij beschrijft zou ik Holly niet meer willen laten werken, dat zou ze niet trekken. Ik denk dat ze nu zo'n 5 uurtjes per week werkt, voornamelijk in een rustig tempo, wel galops (ze wil altijd galloperen), maar geen lange galops en daarna lang stappen (ze heeft ook cornage). Ze gaat bijvoorbeeld wel mee op de langere buitenritten, maar we moeten rekening houden met háár tempo en als ze een lange rit heeft gehad heeft ze wel hersteltijd nodig; veel liggen, goed eten en rust om haar heen. Zolang als ik aan Holly merk dat ze nog meewil mag ze mee, maar ik ben heel voorzichtig met haar geworden merk ik.
20 jaar voor een paard wat verder "niet geleden heeft" vind ik helemaal niet oud. Holly heeft de pech dat ze vroeg ingereden is, een stal-verleden heeft, als kasplantje gehouden en heel hard heeft moeten presteren waarbij er nooit naar háár geluisterd werd.
In feite moet een 20 jarige nog best meekomen, onze osteopaat zei laatst dat ze nog nooit een 19 jarige Quarter gezien heeft, die zijn vaak al afgeschreven op hun 8e en en dan naar de slacht.
Da's natuurlijk ook wel weer zo.
Pien
Warboel
