Foute boel!!

Het ging zo goed , de koorts was helemaal verdwenen , en ik had haar ook al 2 dagen niet meer horen hoesten.

Vanmorgen was de sprong een keer zo dik , en ze is momenteel gewoon niet meer kalm te krijgen.
Ze draaft in de stal , en glijd weer onderuit.
Ik zag de sprong weer dikker worden.
Tuinslang erop gezet , en coolinggel erop gesmeerd....

De dierenarts belt nog terug.

Shit!!

Gr Esther

van lennep schreef op vrijdag 19 december 2008, 12:41:


Oh jee Esther! Verdorie!!

van lennep schreef op vrijdag 19 december 2008, 12:41:


Sterkte zeg!
En dan als het even kan naar buiten met haar, tussen haar maatjes. Dan komt ze in haar rust en kan ze haar lijf voelen en zal ze zelf wel aangeven of ze kan bewegen of niet.
Maarja, ik heb makkelijk praten van een afstand. Ik zie haar niet, ik zie geen dikke sprong en ik ben niet een bezorgde eigenaar.

Hartstikke vervelend!
Hou je ons op de hoogte?

Groet, Pien

van lennep schreef op vrijdag 19 december 2008, 12:41:


Is er niets wat je kunt doen waardoor ze rustiger wordt? Maike en Tekla erbij, of stukje land afzetten naast hen? Als ze het zo blijft overbelasten wordt dat wel een probleem denk ik. Bij Sieta's been werd er ook gezegd dat ze stalrust móest, en ik heb een stuk wei voor haar af laten zetten. Was ze daar onwijs gaan rennen dan had dat niet gekund, maar juist omdat ze tussen de paarden stond was ze veel rustiger dan op stal. Te snel zulke korte bochtjes draaien lijkt me helemaal belastend?

Sterkte!

Sieta schreef op vrijdag 19 december 2008, 15:49:


Ik ben er nog misselijk van , bah...
Dierenarts hoopt samen met mij op het beste.
Ik moet weer starten met Metacam , en een paar dagen koelen.
Maandag weer opnieuw bellen met dierenarts.

Ze staat veel op 3 benen , zo erg veel pijn heeft ze nog nooit gehad.
Ik mag gelukkig wel koelen , dat vind ze prima.

Het probleem met Namkje is dat zij diegene is die de boel opjaagd.
Ik kan rustige Maike wel bij haar zetten , maar dan gaat zij jagen.
Ook ben ik bang dat als ik een stukje bak zou afzetten , ze helemaal niet meer te houden is als ze de andere paarden ziet gras eten , of rennen.
Ze is nou juist altijd diegene die overal overdreven van schrikt , alsof ze het leuk vind om de anderen de stuipen op het lijf te jagen.
Er is geen rustig plekje voor haar waar ze niet zal schrikken , behalve de stal.Het kan best wel een poosje goed gaan in de wei of in de bak , maar er is altijd wel een aanleiding voor haar om te gaan rennen.

Die korte bochten die ze nu draait , gingen tot nu toe goed , alhoewel ik daar ook met argensogen naar keek. Haar sprong was erg mooi dun , geen spoortje vocht.

Gr Esther

van lennep schreef op vrijdag 19 december 2008, 22:53:


en wat kalmeringsspul geven? niet ideaal weet ik, maar nood breekt wet.

http://www.globalherbs.co.uk/horse/2004_pages/calmers.htm#Supercalminstant

Isabel van der Made schreef op vrijdag 19 december 2008, 23:02:


Och, Esther, ik volg je topic al een tijdje, ik voel met je mee! Het mag nu eindelijk wel eens ophouden hè? Wat een gedoe! Hoop dat het snel beter mag gaan.
Groetjes, Anja

Isabel van der Made schreef op vrijdag 19 december 2008, 23:02:


Dat was me ook even door het hoofd geschoten.
Jemig een 4 jarige aan de kalmeringsspullen....maarja , nood breekt wet , daar heb je gelijk in . En op deze manier gaat ze het geen 4 weken meer volhouden.[en ik ook niet!]

Kan ze zo hyper zijn van alle suikers die ze nu krijgt?[naast de verklaring van opgesloten staan ed.]
Metacam , antibiotica , flex 5 star , ventipulmin , staat allemaal stijf van de suikers...
Is het dan een idee om Magnesium bij te gaan voeren?

Gr Esther