HannahFroukje schreef op maandag, 12 september 2005, 4:45:


Hoi HannahFroukje, nee, alles door elkaar gaan doen is ook geen optie. Op een gegeven moment weet je niet meer wat er nu gebeurd is en waar het dier nu eigenlijk op reageert.... Verder ben ik niet bang dat jij afwijzend t.o. van mij staat, echt niet. Zo vat ik je antwoord heus niet op. Het is heel simpel: iedereen moet doen wat hij/zij voor zichzelf en het dier het allerbeste vind, ja toch?
En uiteindelijk willen we allemaal hetzelfde... gezondheid voor onszelf en voor onze dieren, zo denk ik erover. Wat die entingen betreft... daar zit zeker ook wat in.
Ook hier is er een discussie over geweest... de meeste therapeuten zijn niet voor entingen!

Ik hoop gewoon dat je erachter komt wat er precies aan de hand is... Bah... niets ergers als een dier zien lijden... Ik heb er slapeloze nachten van gehad!

Succes,

Wil.

cindynl68 schreef op zondag, 11 september 2005, 21:46:
waar woon je precies??
ik woon in barneveld
nelleke

hallo paardengekken
ik zit met een probleem en mischien kunnen jullie mij helpen
mijn verzorgpony ningo is hartstikke bang voor trailers!
en tractors dus als er eentje lang komt scheurd hij er vandoor
nou wie weet er iets om hem een beetje minder bang te laten maken?
een wanhopige paardengek

Spirithorses schreef op maandag, 12 september 2005, 11:16:


Hallo,
Mijn paard heeft wel een chip! En daar heb ik heel bewust voor gekozen.
Ik heb in het verleden grote problemen gehad met de fokker/verkoper, tot aan bedreigingen toe. Hij had namelijk een beter bod gekregen, kort nadat ik haar gekocht had. Ik moest haar maar even teruggeven.....anders zou hij er wel voor zorgen dat hij haar terug kreeg. Daarom heb ik mijn paard laten chippen. Even een chip controleren gaat immers sneller dan DNA onderzoek......
Daarbij komt ook nog dat mijn paard een quarterhorse merrie is met een (quarter) huis-tuin-en-keuken-kleur: bruin met zwarte manen, staart en zwarte benen. In mijn paardenpaspoort van de FN (verplicht in Duitsland) staat ze alleen als bruine merrie zonder aftekeningen en zonder afstamming geregistreerd, omdat er nu eenmaal niet meer vakjes waren. Belachelijk!
De chip is door mijn dierenarts in de grote spier nabij de manenkam ingebracht, een klein dingetje ter grootte van een rijstkorrel. Mijn paard was aan het grazen, vrij, zonder halster, na twee seconden zat de chip erin, en mijn paard graasde gewoon door. Ik heb wel met mijn dierenarts over de mogelijke gevaren gesproken, maar volgens hem is het een kwestie van weten wat je doet. Hij kent die verhalen ook en heeft mij verzekerd dat dat dingetje niet aan de wandel kan gaan. Ze heeft ook geen ontsteking gehad of enig hinder van de chip. Als ik die problemen met de fokker niet had gehad, dan had mijn paard ook geen chip gekregen!
Groeten,
Monique

leontine Gout schreef op zondag, 11 september 2005, 23:02:


een gezond veulen die gewent is om buiten te staan is dat geen enkel probleem wij hebben geen (schuil)stal maar wel heggen bomen e.d. waar ze beschutting kunnen zoeken en dat is bij ons nooit een probleem geweest.

Jacqueline

leontine Gout schreef op zondag, 11 september 2005, 23:02:


wij laten de veulens (en mamma) eigenlijk s'nachts op stal behalve als het s'nachts boven de 10 graden is ,om twee redenen wij willen het veulentje elke dag even in handen hebben zodat het leert meelopen ,halstertje omdoen,af en toe voetje geven, borsteltje e.d. dus dan hebben we het s'morgens en sávond even vast. En omdat we met ze showen willen we dat alle energie naar het groeien gaat en niet naar het warm blijven. We hebben beide methodes onderzocht aan den lijve maar we hadden wel het idee dat het veulen wat buiten bleef in weer en wind achter bleef in de groei. Later trok dit wel bij maar daar hadden we tijdens de show niet veel aan.

Monique Meijer schreef op maandag, 12 september 2005, 13:39:


I hear you. Wil je ook nog wedstrijd rijden heb je een probleem en vaak een hele trage molen waar alles doorheen moet.

Piet schreef op maandag, 12 september 2005, 10:49:


Het paard kocht ik toen hij al hoefbevangen was, veroorzaakt door koeiegras, -hooi, -kuil.
Toen hij bij mij kwam heeft hij een half jaar in een paddock gestaan en daarna (en nu nog steeds) op een soort van natuurwei in de uiterwaarden met: verschillende soorten grassen en een veel diverse kruiden, die nooit bemest wordt. Staat altijd buiten met beschutting van bomen en 's winters beschikking tot een groot afdak op een heuveltje met een grote betonnen plaat ervoor zodat ze niet in de blub hoeven staan wanneer de rest van het land onder water loopt.

Eén keer in de zoveel maanden komt er een hoefbekapper bij, verder werk ik 'em wekelijks bij. Na een jaar zien zijn hoeven er al stukken beter uit, maar we zijn er nog lang niet. Al wel zover dat hij weer bereden kan worden zonder gevoelig te zijn. Heeft nog wel een verbrede witte lijn maar minder breed dan dat ie ooit geweest is.
Het loszittende vel heb ik verwijderd en de boel ontsmet.
Voorhoef stinkt overigens niet.

Foto's van het begin heb ik helaas niet.
Deze zijn van afgelopen winter, toen waren ze al stukken beter dan een half jaar ervoor:
http://www.mijnalbum.nl/Foto=IFW4TIKQ (lv,rv,la,ra)
http://www.mijnalbum.nl/Foto=8SIN6Y4M (achterhoef, voorhoef)
2 maand geleden:
http://www.mijnalbum.nl/Foto=HUUAFONM (achterhoef)
http://www.mijnalbum.nl/Foto=AVDCZAKF (achterhoef)

Recentere foto's heb ik nog niet, komen zo spoedig mogelijk.

eamonn schreef op zaterdag, 10 september 2005, 19:17:


Hallo,
Bij afwijkingen zou ik niet zelf gaan knutselen. Een kleine ingreep kan namelijk enorme gevolgen hebben voor de beenstand. In de cursus traditioneel bekappen die ik voor de cursus natuurlijk bekappen gevolgd heb, werd dat wel behandeld. Ik heb toen specifiek voor mijn paard gevraagd, (franse stand, scheve benen, koehakkig) wat ik kan doen. Ik heb dus wel zelf geknutseld, maar dat was uit nood, omdat mijn paard niemand meer vertrouwd als het om hoeven gaat, ze heeft al teveel meegemaakt. Vreemden kunnen alleen met praam en verdoving mijn paard bekappen. Toen ik de traditionele methode volgde, corrigeerde ik de hoef iets meer dan nodig was en dwong de hoef zo in de juiste stand, zo had ik het geleerd. Maar na enkele dagen zag ik de hoef weer terug gaan in de oude stand. Met natuurlijk bekappen wat ik sinds een jaar doe, ligt het echter anders, daar zie ik wel resultaat. Naar mijn mening ligt het verschil in het feit dat ik met natuurlijk bekappen niet in de zool snij en met traditioneel bekappen wel. Waar ik in de zool sneed ging het sneller groeien en hup, was de afwijking er weer. Met natuurlijk bekappen volg ik de zool. Is de hoef er klaar voor dan verandert hij zoveel als hij kan, zonder nare gevolgen voor de beenstand. Mijn paard heeft nu nog een lichte afwijking en van scheve benen en koehakkigheid is helemaal geen sprake meer. En ze loopt als een kievit! Het is dus een kwestie van de zool volgen en geduld hebben. Want wat heb je aan een paard dat rechte benen en hoeven heeft, maar alleen met pijn kan lopen?
Groeten,
Monique

epona schreef op maandag, 12 september 2005, 13:55:


Hallo,
Ik weet het, wedstrijdruiters hebben het zwaar mbt de bekende molen.
Indy en ik rijden geen wedstijden, buitenrijden vinden we veel leuker. Die druk om steeds te moeten trainen...... Misschien dat we voor de lol eens aan een trailparcours voor absolute beginners (hekje open en dicht, zak met rammelende blikken slepen, balonnenslalom, eierrace etc.) meedoen waar alles mag starten: shetlanders, tinkers, quarters, muilezels, mix, met en zonder zadel..... Lijkt me een leuk, gewoon voor de lol en geen competitie. Zal mijn paard ook interessant vinden al die verschillende paarden, mensen, geuren, hindernissen. Nu haar alleen nog bijbrengen dat IK dat hekje open moet doen en dat het niet de bedoeling is dat zij het hekje met de neus open duwt en dat de balonnen niet eetbaar zijn.......
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op maandag, 12 september 2005, 14:17:


ik heb minstens 20 jaar alleen maar buiten gereden met, zonder slapend en toen ik een quartertje op mijn pad tegenkwam dacht ik ach ga ik ook lessen volgen ik was door mijn eigen beren op de weg behoorlijk m'n zelfvertrouwen kwijt en heb door mijn paardje de beren terug gebracht tot teddybeertjes. Ik bleek over nogal een meer dan gemiddelde wedstrijdmentaliteit te beschikken en ging helemaal los. ERg leuk maar alle regeltjes komen regelmatig mijn neus uit . Ik bleek vorig jaar alleen maar met chip welkom te zijn of 4000 eurie boete te riskeren, na ja dan maar chip, ze hadden overigens geen enge dingen overgehouden gelukkig en het was ook geen strijd, Hangt ook van de opvoeding af vind ik . Je projecteerd nogal snel iets op je schat.

Esther schreef op zondag, 11 september 2005, 21:26:


Wij hebben 2 merries ingeschaard in het gebied De Duursche Waarden (een uiterwaardeterrein in Overijssel). Eentje daarvan is inmiddels er alweer uit (ze kunnen er maar tot 3 jaar in staan omdat het een erg rijk terrein is en ze anders veel te dik worden). Met dit gebied en het toezicht erop en de zorg voor de paarden heb ik erg goede ervaringen tot nu toe; het is een erg mooi afwisselend en groot terrein en er komt regelmatig iemand kijken en het bekappen/ontwormen gebeurt paardvriendelijk. Ik denk dat veel afhangt van de beheerder van het terrein of alles goed verloopt en of er voldoende toezicht is.

HannahFroukje schreef op maandag, 12 september 2005, 4:47:

************************

Het begint behoorlijk achteruit te gaan helaas.
We proberen vandaag en morgen nog iets met homeopathie (en veranderen de voeding). Als dat niet aanslaat zit er niks anders op dan te beginnen met een stootkuur prednison. Vermoeden bestaat (o.a. vanwege het bloedonderzoek) dat het een auto-immuun iets is.

HannahFroukje schreef op maandag, 12 september 2005, 4:47:


Oké dat is al na gekeken.

Het blijft moeilijk. Hopen dat je er snel achter komt wat het probleem is.

HannahFroukje schreef op maandag, 12 september 2005, 15:28:


Lijkt me een erg verstandige beslissing in dit geval.

Sterkte.

Isabel