Monique Meijer schreef op zondag 30 december 2007, 15:07:


Ook namens mij: dat dit maar een stijgende lijn mag blijken te zijn!

Monique Meijer schreef op zondag 30 december 2007, 15:07:


Monique, dat is moooiii! Indy boft met jou.
Wat ik me nu afvroeg, is het nu officieel nog wel echt ataxie? Want ik dacht dat alles is beginnen verbeteren na het openbarsten van een soort abces op haar schoft? De mysterieuze 'fistulous withers' ziekte?
Even googelen leerde mij dit:

Inflammation of the bursa in this region (the withers) is called fistulous withers by veterinary surgeons: zegt wikipedia

En uitgebreide uitleg hier: http://www.ais.msstate.edu/AEE/Tutorial/pdfs/burnett.pdf

Tja, geen idee of je hier iets mee kan eigenlijk, of het wel op Indy van toepassing is. Ik wenste vooral dat Indy geen ataxie had! Daarom zoek ik andere (hopelijk minder erge) verklaringen.

Nog veel goede jaren gewenst met haar alleszins!
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op dinsdag 1 januari 2008, 11:25:


Hallo, Nathalie,

Bedankt voor het meedenken. "Fistulous withers" is al eens aangedragen. Ik heb je link gelezen, erg interessant, maar het is naar mijn mening niet van toepassing op Indy. Indy had plotseling ataxie verschijnselen, zonder dat er iets met de schoft aan de hand was. Die rare plek op de schoft dook pas veel later op. De plek is trouwens niet opgebarsten, maar van binnenuit door haar lichaam opgeruimd. Het was sponsachtig op die plek, maar niet pijnlijk, ze had geen koorts.

Ataxie kan veel verschillende oorzaken hebben, sommige paarden gaan steeds verder achteruit, andere genezen gedeeltelijk, weer andere genezen geheel. Ook een ingeklemde zenuw kan die verschijnselen geven, maar dat konden we uitsluiten. Wat het eigenlijk geweest is, zullen we wel nooit te weten komen, de meest logische verklaring is een kneuzing / beschadiging van de wervelkolom door een val, maar helaas, daarvoor moest mevrouw naar de kliniek, onder volnarcose op een tafel getakeld en op de rug geröntgt worden. De genadeklap voor haar rechter schouder, dus niet gedaan. Wat heb ik eraan de oorzaak te kennen, maar tegelijkertijd mijn paard kapot te maken.

Ik ben nu bezig Indy langzamerhand wat soepeler te maken. Ze heeft veel moeite met rechtsom lopen, ze draait dan haar neus naar buiten, valt op de rechterschouder naar binnen en heeft moeite met haar rechterbeen onder te treden. Ze stapt liever naast dan onder. Linksom gaat alles veel beter. Ze draait bij voorkeur ook naar links. Als ze rechtsom wat soepeler geworden is, valt misschien ook de verkorte stap met rechts achter wat minder op. Hopelijk ligt het grootste deel van de problemen in de spieren.

Nog heel wat werk aan de winkel dus......

Aan iedereen nog de beste wensen voor 2008! Het rottige geknal is gelukkig weer achter de rug.

Monique