Elly Muller schreef op dinsdag 20 juni 2006, 22:13:


Dank! Dank! Ik ga het allemaal doen! Maar eerst moet hij zijn angst overwinnen. Ik poetste hem vandaag en zette ter illustratie de schoenen naast me op de grond. Gevolg: hevig snorken, touwtrekken, strakke bibberbillen, bolle rug.

Christel Provaas schreef op dinsdag 20 juni 2006, 22:36:


Maar Christel, zolang je je paard vast blijft zetten als er iets engs is, zal hij het alleen maar steeds enger gaan vinden.
Laat hem toch zelf gaan onderzoeken.

Isabel

Isabel van der Made schreef op dinsdag 20 juni 2006, 23:14:


Dat is inderdaad niet handig. Mijn paard vond het in het begin heel eng om met zijn voeten in emmers te staan. Als ik hem dan vastzette, werd het nog enger: dat deed ik immers nooit. Gewoon los laten staan met halster aan en een lang touw/leadrope eraan. Als hij dat wel wilt, heb je hem ook zo weer te pakken.

Margot

Elly Muller schreef op dinsdag 20 juni 2006, 22:13:


Bedankt, dat zijn nu eens nuttige tips waar een andere Smitschoengebruiker wat aan heeft! Dat van die plastic zakjes, rijdt je er dan ook mee? En zo ja, wat doet dat met de huid? Ik ben namelijk nog steeds zoekende om de hoefballen tegen schuurwondjes te beschermen. Voor een gewone wandeling, zelfs twee-drie uur is er geen probleem, maar eigenlijk zie ik ook geen eeltvorming. En ik zal de schoenen op het Parellikamp de hele dag moeten aandoen gezien we buiten spelen. Vorig jaar ben ik in dezelfde situatie bij Zeeman dikke nylonkousen gaan kopen, dat hielp wel maar die zijn na elk gebruik ook kapot natuurlijk. Nu wil ik voorbereid zijn en heb ik de sokken van Marquis besteld maar hoorde net een verhaal van een paard op trektocht die juist mét die sokken toch schuurplekken had...

Met vriendelijke groeten,
Nathalie

Christel Provaas schreef op dinsdag 20 juni 2006, 16:28:

Is het ook niet een idee om hem in het weiland te zetten met zijn schoenen aan hij zal wel gaan tieren maar daarna wil hij gras eten en dan is ie afgeleid en na een tijdje merkt tie niet eens meer dat tie ze aan heeft;-)of werkt dat graseet verhaal alleen bij die van mij

Milena
De Relatie is Belangrijker dan de Prestatie

Hoi Milena,

Het moment van voet neerzetten -eerst mét en later zonder schoen- is het paniekmoment. Als ie ze eenmaal aan heeft, lijkt hij zelfs vreugde te beleven aan het feit dat hij kan veren, hij heeft zijn knie-actie uit de ijzertijd weer terug! In de wei met schoenen zal dus best goed gaan, maar daarna moeten ze uit en dat is het probleemmoment.

OK dan zijn we het eens had je verkeerd begrepen.

Tja als hij de straat oprent kan je inderdaad niet gaan negeren dat is waar. Zou wel erg zijn he....

Ja correct; maar 'neen zeggen' kan je ofwel door 'negeren' of door 'positief straffen' En met dat laatste ga ik niet akkoord. Hoe zeg jij je paard 'neen'?

Eva Saegerman schreef op woensdag 21 juni 2006, 14:25:


Hoe zeg ik mijn paard 'neen'?
Ik spreek uit: "Nee" alsof het een commando is zoals bijvoorbeeld: "wachten", "pak je halster" of "geef voetje". Negeren vind ik nl net zoiets als zwijgen. Wanneer we lekker gaan, doe ik er ook het zwijgen toe. Samen genieten. Dat lijkt dan wel heel erg op het negeren wat je zou doen als hij iets fout doet. Ik vind, maar dat is mijn eigen idee, dat wanneer hij zich tussen "ja" en "nee" beweegt, het voor hem het duidelijkst is. Ik zou het moeilijk vinden om te negeren als hij op mijn voet staat bijvoorbeeld.
Nee, da's flauw.
Opnieuw.
Ik zou het moeilijk vinden om te negeren als hij bijvoorbeeld aan mijn rits trekt. "Nee" heeft dan meer effect dan negeren, het betreft nl een aanwijzing.
Nogmaals, dat is persoonlijk en dat is wat IK snappen kan. Ik vind het woord "nee" overigens niet positief straffen. Straffen? Ik vind het een aanwijzing dat hij moet ophouden met wat hij doet.
Maar ik erken dat de verwoede clickeraars onder ons er anders over denken...!

Christel Provaas schreef op woensdag 21 juni 2006, 16:35:


Je kunt wel zoveel VINDEN.


Precies. En een aanwijzing TOEVOEGEN om een gedrag te laten VERMINDEREN heet "positief straffen". Ik kan het ook niet helpen... is nou 1maal zo.

Groeten, Egon
We cannot solve problems with the same thinking that created them. -
Einstein

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 21 juni 2006, 11:43:


Hoi Nathalie,

Een alternatief voor sokken is wellicht te vinden in het gebruiken van Tubigrip.
Dit zijn een soort steunkousen die je bij de drogist kunt kopen.

Groet,
Simon

Christel Provaas schreef op woensdag 21 juni 2006, 16:35:



Ik gebruik "Nee" ook wel eens, maar probeer toch zoveel mogelijk, zodra ik mezelf op een né betrap, de volgende keer een "ja, dát wil ik" te geven.

Bij die rits zou je dan kunnen vragen om een stapje terug en dát belonen. Bij het gras eten tijdens het rijden bijvoorbeeld kun je "nee" geven maar ook een "óp .. goedzó". Wat je het vaakst doet bepaald ook hoe de teugel ervaren word, als nee-straf of als "deze kant op .. goedzo".
En zo gaat het met de meeste dingen, voetje blijven geven, paard wil terug op een kruising en jij wilt verder.

Michiel

Simon Lingbeek schreef op woensdag 21 juni 2006, 17:40:


Bedankt Simon, die ga ik bekijken!

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 21 juni 2006, 11:43:


Ik lees net in een later bericht van Simon over het gebruik van tubigrips. Ik denk dat dit hetzelfde is wat ik ook van hem heb gekregen. Heel sterk. Ik doe ze over de achterkant van de zool en de ballen van de hoef. Daaroverheen gaan de plastik boterhamzakjes, anders verschuiven de "sokjes" bij het aandoen van de schoenen. Nu gaat het heel gemakkelijk. Hij krijgt geen eelt, maar ook geen kapotte hoefballen.

Straf kan positief zijn in de zin van toevoegen (een mep na een weigering) of negatief in de zin van weghalen (bak eten wegnemen als het paard tegen de box mept tijdens eten) in de hoop dat in de toekomst een paard de aktie en de straf associeert. Uiteindelijk kan het paard er wel iets van leren, maar het zal er nooit een bevredigend gevoel aan over houden. Het zal niet iets "willen", het zal hooguit iets wat hij eigenlijk wil, nalaten (bijv. NIET weigeren, ondanks dat hij eigenlijk bang is voor die hindernis, is hij nog banger voor de "straf"). Ga eens lezen op www.ingeteblick.be, een echte aanrader en ze kan het super goed uitleggen!

Ik zou het moeilijk vinden om te negeren als
Je paard probeert iets te verkrijgen met die rits. Al eens over nagedacht waarom hij aan die rits van je trekt? Dat is ooit geconditioneerd; je paard wordt niet geboren met dit gedrag. Dus dat ritstrekken moet ooit beloond geworden geweest zijn (Gents dialect is toch vree schuun he? ) en wellicht wel vaker ook. OK, puur hypothese: stel hij doet het om je aandacht te krijgen want je staat daar beetje te babbelen met een vriendin en je paard wilt je aandacht, hij wilt nl verder... En rara... hij komt aan je rits en hij krijgt aandacht! Je beloont dus eigenlijk wel zijn gedrag door hem aandacht te geven (negatief, maar het is aandacht!)... En misschien geef je af en toe wel eens positieve aandacht ook: je voelt je rits bewegen en je zegt tegen je vriendin 'ik ga door want hij wordt lastig'... Zo leer je je paard rits trekken = vertrekken. Bij negeren van dergelijk gedrag (is hetzelfde als bij opdringerige paarden bij voedselbelong) dooft het gedrag uit omdat het gewoon 100% waterdicht nooit bekrachtigd wordt. Het 'ritstrekken' haalt nooit meer iets uit dus verdwijnt! Pas op: je mag dan ook nooit meer aandacht geven aan dat gedrag of het flakkert weer op. Net als een kind in de supermarkt die zaagt over een ijscremmeke en die niet krijgt. Als moeder na 20 keer 'neen' zeggen toch maar toegeeft om het kind stil te houden weet het kind maar al te goed dat hij de volgende keer na 21 keer ook wel ijsje krijgt. Snap je?
Je dooft als het ware het gedrag uit: hij 'vergeet' het ritstrekken. Bij het positief straffen 'vergeet' je paard dat gedrag niet, hij voert het alleen even niet uit omdat hij geconditioneerd is dat het effect of het gevolg van ritstrekken iets negatiefs is (bv tik op zijn neus). Maar dat betekent wel dat je dus elke keer die negatieve betekenins voor hem moet toevoegen aan die prikkel om het staande te houden.
Nog even aan toevoegen: je paard snapt dus dat het woordje 'neen' iets fout is? Ook met dit 'snappen' is hij niet geboren! Jij hebt hem dus geleerd dat na een 'neen' iets negatiefs volgt... Pas wanneer je na de prikkel 'neen' iets negatief toevoegt zoals een tik en doet dit lang genoeg zal je paard leren dat 'neen' zeggen dus gevolgd wordt door een tik en dus iets niet leuk is. Dus je paard heeft een ingewikkelde weg geconditioneerd waarbij jij der dus van uit gaat:
ritstrekken --> aandacht --> 'neen' --> tik --> pijn --> gedrag dooft uit
Kan jij garanderen dat je paard die weg helemaal zelfstandig kan vatten en denk je zo het neg gedrag van ritstrekken vermeden zal worden? En bovendien, hoe meer schakels of prikkels je invoegt, hoe groter de kans op fouten maken.
Is het niet eenvoudiger:
ritstrekken --> geen aandacht --> gedrag dooft uit

En dat is nou net het principe van de leertheorie die bij clickeren gebruikt wordt....

Isabel van der Made schreef op dinsdag 20 juni 2006, 0:49:


Goed idee wil ook wel eens horen hoe Piet hierover denkt