Sandra Boshuizen



Je hoeft er wat mij betreft niet over op te houden, ik denk dat dit een heel goed en interessant onderwerp is waarvan we met ons allen veel kunnen leren, ik zal ook trachten het zo 'breed' mogelijk te houden.

Er zullen altijd uitwassen zijn, mensen zullen altijd stomme dingen blijven doen met paarden, sterker nog : Ik zie meer overstandige dingen om me heen gebeuren dan dat ik denk : "Die is lekker bezig".

Ik ben niet degene die zegt dat jij geen endurance moet rijden met je Tinker, ik durf zelfs te wedden dat er genoeg Tinkers te vinden zijn die dit wel met succes kunnen, maar zelf ben ik van mening dat je het discipline in de sport die je wilt beoefenen moet aanpassen aan je paard en niet andersom.
Ik ga mijn Appaloosa niet leren tolten, net zo min als ik sliding stops van 5 meter van mijn Arabier verwacht, maar ik laat haar wel graag en hard rennen, daar is ze voor gebouwd. Mijn Haflinger hoeft voor mij niet te springen, die laat een Mikado van palen achter zich (terwijl het het wel heel leuk vindt).Van mijn Fjord verwacht ik geen verzameling, dat is een no nonsencepaard die alleen een aan- en een uitknop heeft.

Ik denk echt dat wanneer je de sport aanpast aan het paard dat je hebt, er niet zo snel gekke dingen kunnen gebeuren.
Stel, jij wilt graag endurance rijden, dan zou ik kiezen voor een daarvoor geschikt paard. Tja niet andersom....
En daarnaast niet je ego vooropstelt, maar het wezen van je paard!

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Sandra Boshuizen schreef op maandag 19 december 2005, 10:30:


het is soms ook niet helemaal duidelijk waneer een paard overvraagd wordt. Klein voorbeeld: een paar jaar geleden was ik met een ponykamp op pad op een buitenrit, een ander kind veroorzaakt een op hol geslagen toestand, waarbij een klein onervaren meisje op een, normaal gesproken, gemakkelijke lieve pony het hazepad richting stal kiest. In mijn hoofd komt er maar een ding: op zorgen dat alle mensen en paarden zonder ongelukken de stal bereiken. Dus ik ga er op mijn quarter merrie pijlsnel achteraan, in alle adrenaline heb ik geen onregelmatigheden gevoeld en geen enkel teken van mijn merrie gehad dat er iets niet in orde was. Toen alles zonder ernstige ongelukken (1 sleutelbeen kapot) weer thuis was kwamen we erachter dat fill kreupelde , peesblessure, ze heeft er twee jaar last van gehad in die zin dat het af en toe weer eens opspeelde als ze toch iets teveel deed. Wat maar duidelijk maakt dat niet alle paarden voor zichzelf kiezen, fill gaat dood voor mij, letterlijk, dus moet ik qonstant bedenken dat ze niet over haar grenzen gaat.
Ina

Dat begreep ik, dat je mij niet vertelt dat ik geen endurance kan rijden met een Tinker. Je hebt mij wel aan het denken gezet. Je hebt gewoon gelijk. Ik geniet zelf trouwens heel erg van de manier waarop ik met Bright bezig ben. En ik heb zelf het idee dat zij het ook leuk vind. Gisteren een klein rondje gereden om het nieuwe zadel uit te proberen. Wilde ze niet terug naar huis! Oortjes omhoog en lekker rennen. Gekke trien. Maar ik voel me heel eerlijk gezegd al schuldig als ik op haar rug klim. Ik zie haar meer als mijn maatje dan als vervoermiddel. We vormen gewoon een heel vreemde kudde met zijn tweetjes. En ik heb echt geen idee in hoe verre ze last heeft van die doorgezakte rug. Dat is één van de redenen dat ik met een hartslagmeter rijd. Ik denk dat ik zo een beetje in de gaten kan houden of ze zich lekker voelt. Of ik haar niet overvraag.

Groetjes,
Sandra

epona schreef op maandag 19 december 2005, 11:18:


Ik denk dat dat heel belangrijk is om in ons achterhoofd te houden. Ik denk dat het daarom in topsport toch vaak mis gaat. Sommige mensen zijn zich er niet voldoende van bewust dat een paard liever dood neervalt dan dat hij zijn baasje teleurstelt. Ik kan mij niet voorstellen dat de mensen die hun paard aan het infuus moeten hangen omdat het zwaar overbelast is geweest dat met opzet doen. Ze houden denk ik net zoveel van hun dier als wij.
Als we er maar vaak genoeg over praten verspreidt dit ideee zich vanzelf en kunnen we misschien een nieuwe beweging van paardbewustzijn in gang zetten. Net zoals nu paarnatuurlijk opkomt.

Groetjes,
Sandra

Sandra Boshuizen schreef op maandag 19 december 2005, 11:46:


Net zoals nu paarnatuurlijk opkomt.

Oeps, sorry, ik zag bij het nalezen het foutje. Paar natuurlijk is ook geen verkeerde gedachte maar ik bedoel paard natuurlijk. Natuurlijk.

Groetjes,
Sandra

Sandra Boshuizen schreef :

Die "beweging" is er al heel lang : Het heet paardenmensen.

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Wist ik niks van. Waar vind ik daar wat over?

Groetjes, Sandra

Sandra Boshuizen schreef op maandag 19 december 2005, 12:02:


Hier !
Zie links op "hoofdpagina", lees alles maar en het wordt je duidelijk
Pien.

www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Huertecilla schreef op maandag 19 december 2005, 9:01:


Ik val je veel te hard. Ik zag bij al jouw verhalen over ijs op de berghellingen je paard al met vier gebroken benen onderaan de berg liggen. Jij weet beter dan wie dan ook wat je dieren aankunnen. En eigenlijk hoef ik er niet bang te zijn dat je ze overvraagt. Daarvoor ben je te intensief met ze bezig. Vinden ze het zelf ook leuk? Kun je dat aan ze merken?

Groetjes,
Sandra

Sandra Boshuizen schreef op maandag 19 december 2005, 12:02:


Tja....

De moderne paardgerichte trend waar we nu in zitten is begin vijftiger jaren ingezet in Duitsland.
Kortom: je hebt nog huiswerk te doen
Verbeter je paard: begin bij jezelf.

Huertecilla schreef op maandag 19 december 2005, 13:12:


Daarom zit ik op deze site. Om kennis te vergaren.
Groetjes, Sandra

Sandra Boshuizen schreef:


Er ook al eens aan gedacht dat je paard het misschien wel als een eer ziet om jou rond te mogen dragen, als je er werkelijk zo goed voor haar bent?
Dat ze misschien trots is dat ze haar maatje iets kan teruggeven....
Dat ze het leuk vindt om met jou het avontuur aan te gaan?

Stap toch eens uit dat schuldgevoel.
Je hebt een paard omdat je dat graag wilt en nu heb je een verantwoording.
Als je je schuldig voelt, dan doe je zeker iets verkeerd ?!

Ik voel me niet schuldig dat ik mijn paarden laat werken.
Het is altijd maar zo'n fractie van het 24 uur groeps- en eetplezier, bovendien moeten we met ons allen kunnen voorzien in ons levensonderhoud en niet werken betekent geen geld.
En geen geld betekent niet zoveel paarden die een mooi leven hebben. Simpel.

Ook tijdens het werk zijn wij maatjes, ook als het eens wat zwaarder is, want ze weten altijd dat er een beloning is en dat ik ze niet verder laat gaan dan ze aankunnen.
Dat weten wij gewoon van elkaar, dat vertellen wij elkaar zonder woorden.
Wat dat betreft is onze relatie volledig in evenwicht, want als wij er niet waren, stonden zij of in een stal of werden op een rot manier gereden enz.enz.

Waar ik wel heel erg mee bezig kan zijn is dat ik ze zo optimale leefomstandigheden wil geven, ik kan me schuldig voelen als ze niet de ruimte hebben die ze vanuit hun paardzijn nodig hebben.
We hebben vaak de discussie gevoerd hier of je wel een paard moet hebben als je er de ruimte niet voor hebt, of geen buitengelegenheid kunt vinden waardoor je paard op stal moet staan.
Ik heb 2 weken geleden 2 paarden weggegeven omdat ik vond dat ze met tevelen op een klein stukkie stonden.
Nu is er meer plaats en meer rust. Ook in mij.

Groet, Pien
www.spirithorses.be
Western Natural Horsemanship -
Natuurlijk Bekappen

Sandra Boshuizen schreef op maandag 19 december 2005, 13:08:

Ik voelde me ook in het geheel niet aangesproken....


Ook dat is al verschillende malen geschreven; ja en ja. Waar denk je dat ons 'weerstandsloos verzamelen' over gáát?????!!

Algemeen: lees je eerst eens een beetje in Sandra. Het 'wiel' is al duízenden jaren geleden uitgevonden en sinds de boekdrukkunst in woord op papier vermenigvuldigd verspreid. Maak daar gebruik van...
Na Kiley-Worthington zijn 'R,R&R' en 'Pferdegymnastik' van Solinksi een goed begin. Allen bij Amazon.co-uk respectievelijk .de bestelbaar. Als je een wat bredere kijk wil is 'The Centaur Legacy' van Rink ook interessante kost, wederom amazon.co-uk.
Tja, en ík vind dat je, als je wat meer perspectief hebt, níemand om Kikkuli heen kan. Ook al wil/kan/durf je niet volgens zijn methode aan het werk, dan nog is kennis van de basis eronder zinvol.
Ook PN levert trouwens boeken; píng.

HC

Huertecilla schreef op maandag 19 december 2005, 9:01:


Dit is natuurlijk BS!
Je kunt met een paard, dus goed getraind, overdag een mooie strand-rit maken of met datzelfde paard een berg-rit s'nachts maken in de omstandigheden zoals jij laatst omschreef.
De conditie en voorbereiding van het paard is het zelfde...
Toch lijkt mij de strand-rit overdag of zelfs s'nachts vele malen veiliger dan die bergrit met hier en daar een afgrond, hellingen van tig % en losliggende stenen en dergelijke in het donker ?


Daarin geef ik je wel gelijk zie oa. hierboven :)
Echter , gezien je recente verhalen over van je paard de berg op vallen enz. vraag ik me af of het wel in jullie referentiekader ligt om zo een rit te maken.

Daarnaast gaat het belang van het paard bij mij altijd boven dat van de mens.
Ik hoef me niet te bewijzen....tegenover niemand....
Dus ook niet tegenover mijn paard om te laten zien dat ik zo een geweldig leider ben dat we deze in mijn ogen onverantwoordelijke rit dus samen wel aan zouden kunnen.
Die rit zou ik nooit maken, ondanks al mijn ervaring en uren die ik op paarden heb doorgebracht.
Ik zal dan ook wel iets goed verkeerd doen als ik onderstaand lees.
1500 uur vind ik eigenlijk niet zo veel dus....ik heb er een veelvoud van opzitten , ben nog steeds niet uitgeleerd en maak dus nog steeds fouten.


Maar hierin geef ik je dus niet gelijk.
Er zijn dingen die je niet veilig KAN maken.
Niet voor jezelf en niet voor je paard, al heb je nog zoveel voorbereiding of rij-uren.
Er zijn nu eenmaal meerdere factoren dan alleen jij en je paard die een onveilige situatie kunnen veroorzaken.
Het is dan maar net waar je je persoonlijke grenzen trekt ?

Nick

Spirithorses schreef op maandag 19 december 2005, 13:36:


of dat het dan weer persé mini-haarballen moeten zijn haha