Hoi

Wij voeren ook af en toe mangel,ze zijn kleiner als suikerbieten en het is speciaal veevoer.
Meestal voer je dit als lekker ekstraatje,echt veel voeding zit er niet in,er zijn best veeboeren die bietenpulp voeren aan de koeien,misschien is er wel bij een boer hiervan te kopen.Is wel lekker voor een oud paard met slecht gebit,mangels is flink knauwen hoor!doei Els

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 18 maart 2004, 15:59:

Hai Ingrid,
sorry, we praten nu langs elkaar heen.
Ik wilde niet zeggen dat suikerbietenpulp en voederbieten hetzelfde zijn.
Maar Danielle vroeg waar ze suikerbiet kon krijgen, waarop jij antwoordde
dat er misschien voederbiet bedoeld werd.
Ik denk dat waar Danielle info over vroeg, suikerbietenpulp is, zit geen
suiker in, paarden eten het niet in zijn geheel, maar het zijn korrels (kan
geen beter woord nu verzinnen) die je weekt, dus echt totaal verschillend
van voederbiet of suikerbiet in zijn geheel.
Even op het net gekeken, en het wordt in Nederland verkocht als
suikerbietenpulp. Wel opletten dat ze er geen molasses doorheen hebben
gedaan.
In andere landen dan Nederland wordt het door natural horsemanship people
als goed paardenvoer beschouwd.
Groet,
Isabel

Brabant noemen ze mangelen. Ze worden hier verbouwd, maar inder dan vroeger
inderdaad. Het was echt gewoon varkensvoer. Voor varkens werden ze ook
"gemangeld", maar de paarden kregen ze in zijn geheel.

Isabel van der Made schreef op Thu, 18 Mar 2004 15:25:23:


Dit vind ik een intrigerende uitspraak.. kun je 's uitleggen wat je bedoelt?

Groet, Marianne

Ellen Helmigh schreef op Wed, 17 Mar 2004 18:14:25:


Hoi Ellen,
Beide dames zijn sinds twee weken voorzien van een hengstenvlecht. Goh dat had ik veel eerder moeten doen zeg, dat scheelt bergen tijd, en het staat nog gaaf ook.
Groetjes Henny

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 17 maart 2004, 21:17:


Hoi Ingrid,
De muggen die jij beschrijft zitten hier ook, een soort grote trage zwarte muuggensoort. Trouwens vandaag met de paarden naar het bos geweest en honden ook mee. Ontdek ik op de terugweg de eerste teek alweer bij de hond. Is dat ook niet errug vroeg. Het lijkt steeds gekker te worden met dat ongedierte. Affijn paarden ook maar weer nakijken want we hadden voorgaande jaren ook wel 's na een bosrit teken op de paarden zitten.
Groetjes Henny

Hallo

Bedankt voor jullie reacties. Ninja is verder een gezellige vrolijke pony die altijd uitkijkt naar haar eten en dit ook altijd goed eet.Laatst is de veearts geweest en die heeft zoveel mogelijk haar tanden gevijldt en zei dat ze een heleboel kiezen kwijt was. Van haar hooi laat ze altijd proppen vallen dit kan ze dus niet meer goed kauwen.Overdag staat is in de padock alleen en kan dus in alle rust eten en sávonds staat ze op stal en heeft ook dan ook het rijk alleen. We ontwormen haar regelmatig met eqvalan.Ik bedoel inderdaad bieten die je eerst 24 uur moet weken zodat je inderdaad pulp overhoud. Ik zal eens bij de fourage hier informeren of ze me er wat meer info over kunnen geven.
groetjes allemaal Daniëlle en Ninja

Angelique schreef op donderdag, 18 maart 2004, 15:54:


---Hahaha, ik ook nog hoor


---Leuk! Is ze al een beetje gewend? Bij Tamara duurde dit wel even, ze heeft echt een periode gehad dat ze echt dwars was...maar nu is ze weer mijn goede 'oude' Tamaraatje :)


---Hahaha, Tamara kan ook zo van die buien hebben. Wel grappig dat Tara dus ook NIET onderaan de rangorde staat hihihi...


---Spannend! Als ze een beetje op Tamara lijkt moet je oppassen dat ze je in enge situaties niet omver loopt hahaha, dus je bent bij deze gewaarschuwd voor 'de jonge spring in het veld ik loop over je heen!' situatie


---Hihihi, Tamara doet ook meestal wel wat ik wil. Hoewel ze vandaag wel weer in een plagerige bui was hoor. Heel sneaky ergens onderuit komen en dichtbij me gaan lopen enzo...maar ze was gelukkig niet super irritant...


---Hahaha, het is dus echt een 'barrel-race' paardje! Je zult eraan moeten geloven...
Tamara is daar wat rustiger in geworden, hoewel ze verleden week wel een sprintje trok (maar ook gelijk op haar kont zat ineens hahaha)...

Groetjes,
Linda

Hallo allemaal,
Eindelijk is mn paard weer thuis na alle ellende en pijn door haar hoefbevangenheid. Qua gedrag en "looks" zou je niet zeggen dat dit een paard is die 2 weken geleden niet meer op haar benen kon staan. Ze voelt zich nu weer zo fris als een hoentje en ziet er glimmend en gezond uit.
Helaas moet ze nog 4 weken op stal blijven en is me ten sterkste aangeraden zo weinig mogelijk met haar te lopen.
Wat zijn jullie opvattingen/ervaringen hiermee?
Ze heeft nu nog de speciale ijzers onder die de hoefsmid in de kliniek van Emmeloord heeft gefabriceerd. Ik heb begrepen dat ze er na die 4 weken worden afgehaald en dan wordt bekeken hoe de toestand van haar hoeven is.
Kan iemand zijn/haar ervaringen met me delen? Wat kan ik nog verwachten en wat hebben jullie zoal gedaan om ervoor te zorgen dat je paard er weer helemaal bovenop kwam?
Groetjes,
Marina

Bietenpulp is ook goed om een paard wat te laten aandikken.
Wel de brokken eerst vodoende laten weken in water. Anders komt er grote
miserie van als je ze droog geeft.

niet goed vast...? Er moet toch iets bewegen anders kan het niet schuren
toch? Of ligt de achterste rand van het sjabrak soms zó dat de achterkant
van het zadel erop drukt? Dan lijkt me de oplossing simpel..

Ik heb mezelf hetzelfde afgevraagd wat jij nu aan me vraagt . Hoe kan het
nu opeens gaan schuren..? Het zadel ligt goed vast, het sjabrak ligt ook
goed vast en het sjabrak ligt ook goed onder het zadel (sjabrak steekt er
van achteren dus wel wat uit). Het schuurt ook niet aan de oppervlakte; het
is de achterste rand van het sjabrak dat nu kale plekjes veroorzaakt.
Wat er beweegt, is Jovarna's kont, blijkbaar. Ze heeft een vrij hoge kont
(beetje overbouwd), haar rug loopt naar achteren dus behoorlijk omhoog, en
ik denk dat iedere keer wanneer haar kont omhoog komt, dat gedeelte
huid/haar tegen de achterkant van het sjabrak aan komt.
Weet je wat, morgen ga ik 'es achterstevoren op haar zitten, kan ik beter
zien wat er nu werkelijk gebeurt ).
Ja, nou ja, lastig dus, want ik vind 't gewoon zonde (naast ook al die kale
plekken van de deken).

Denken jullie nog even met me mee?! Want buiten die kale plekjes lijkt 't me
voor Jovi dus ook niet prettig tijdens het rijden!

groetjes, Petra

een privé mailtje! Leuk om te horen dat het werkte!

Haha, grappig! Het schoot me spontaan te binnen en ben 't maar gaan zingen.
Ik wist niet meer bij wie de 'tip' vandaan kwam.... Thank you girlfriend!
Pt
ps voor alle anderen: dit is dus een goeie tip om ontspannen te blijven
tijdens een "spannend" moment!

Petra schreef op Thu, 18 Mar 2004 21:23:33:


Tja, nu je het zegt, daar kan ik me wel wat bij voorstellen! Misschien dan toch 's kijken naar een zachter sjabrak, zo'n fluwelen ding met een zachtere rand?


Haha, Ulrike Thiel gebruikt in haar equitherapie achterstevoren zitten om mensen die 'alles onder controle'willen houden als een soort van confronterende oefening! Ruiter ken uzelve!! 'T is maar dat je t weet!

Groetjes, Marianne

Hallo Marina,
blij te horen dat je paard zich beter voelt.
Zoals je weet zijn er vele meningen over dit onderwerp, en ik kan je aanraden het internet af te schuimen, en zelf te beslissen wat jou het meeste aanspreekt.
Wat mij het meeste aanspreekt, mij het meest logische lijkt, is tegenovergesteld aan wat je nu is aangeraden.
Ik zou de ijzers eraf halen en het paard buiten zetten.

Ik zou naar de vorm van de hoeven kijken, en als de hielen te hoog zijn ze verlagen, en de teen inkorten als die te lang is.

Verder zou ik me afvragen wat de bevangenheid heeft veroorzaakt. Wat was haar dieet, heb je daar nu wat in veranderd.

Ze kan hoogstwaarschijnlijk volledig herstellen, met het juiste dieet, en met de juiste trim.

Als je wil kan ik je een paar links opsturen over dit onderwerp, alle in het engels.

Good luck,
Isabel

Marianne schreef op vrijdag, 19 maart 2004, 0:48:

Haha ik ben als tiener eens op een fries (verzorgpaard) gaan zitten, achterste voren... Springt ze keihard in draf en vervolgens in galop weg!!! Hahaa ik heb vreselijk hard gelachen toen, dat zit echt voor geen meter! Gelukkig stopte mevrouw na een minuut of 5 uit zichzelf weer en we waren gelukkig gewoon in het weiland aan het rijden.

Ben er niet afgevallen maar t is echt een vreemde gewaarwording.

Grtz Ilona

Isabel van der Made schreef op vrijdag, 19 maart 2004, 1:10:


Helemaal mee eens.

grtz Ilona