Effe mijn idee daarover zeggen zonder andere meningen aan te vallen/corrigeren.

Honden en paarden vergelijken is zelfde als mensen en dieren vergelijken.
Honden zijn verbaal gerichte wezens en paarden lichaamstaal gerichte wezen.

Ik heb 2 bordercollies gehad met de ene een echte maar dan ook echte werkhond (dus zeer dominant /intiligente= de beta hond) en de tegenovergestelde daarvan zeer aanhangkelijk en bangelijke aangelgd.

Het eerste type wil maar één ding das werken dus als je die een commando geeft (wat een irritant woord) is hij juist zeer blij want hij wil absoluut met jou in verbinding staan om zijn levenswensen te voldoen, belonen is dan absoluut niet nodig een volgende oproep tot het uitveoren van een opdracht heeft hij veel liever. Rust is en straf voor hem. Deze hond heeft mij een hele andere wereld doen opengaan want je kon hem niet straffen voor een verkeerde handeling (bvb uithalen naar te dicht komende andere honden) omdat hij maar één ding wil = samen met jou iets doen. Dus als hij het verkeerd doet ben jij diegene die verkeerd hebt gehandeld/ingeschat/te laat gereageerd enz.

Het andere type moet je dus zo zacht aanpakken dat ze niet ineenkrimpt onder je bevelen, vragen is de boodschap enze is o zo blij als het goed gedaan heeft , belonen met aanraking is zeer belangrijk , taal mag ook maar is minder effectief.

Effe samenvattend er is zelfs een wereld van verschil bij hetzelfde type van hond , dat algemene uitgangspunten echt uit den boze zijn.

Nu terug effe naar de paarden :
eigenlijk zelfde opmerking : alle individuen zijn verschillend en individueel te benaderen/in te schatten ...

Ik heb een dominante welsh pony (parelli noemt het left brain introvert = dus het moeilijke type). Beloning in de vorm van rust is belachelijk want het enigste dat ze eigenlijk wil is met rust gelaten worden.
wat ze wel wil is "samenwerken" met jou , spelen plezier maken, gaan wandelen en rondkijken , uitdagende dingen doen enz
dus bevelen iets te doen is zowiezo niet prettig voor haar.
De beloning al je het zo wil noemen is het genot van samenwerking

..................
Guy

e m kraak schreef op dinsdag 19 januari 2010, 0:42:

Aldus onze pseudo intellectueel.

marianne laenen schreef op dinsdag 19 januari 2010, 9:36:
O, die epilepsie en het grommen is mij finaal ontgaan. Ik dacht toch heus dat ik de hele draad had gelezen, sorry!

DC schreef op dinsdag 19 januari 2010, 8:32:


Misschien hebben ze toch nog heel wat gras onder de sneeuw vandaan gepeuterd?

Moniek

Frans Veldman schreef op dinsdag 19 januari 2010, 2:10:


klopt volledig en is ook volledig mijn mening. Ik heb geleerd en ondervonden dat de verschillende methoden voor verschillende paarden of voor verschillende aan te leren zaken uit te proberen zijn. Een erg introvert en afstandelijk paard kan bv met voedselbeloning er toe overgehaald worden wat meer uit zichzelf te komen terwijl het bij eentje met een ander karakter soms makkelijker gaat door enkel een ontspannen houding aan te nemen en rust(niets vragen dus) te geven zodat ze even de inspanning van het nadenken kunnen verwerken(geeuwen)
Myr

DC schreef op dinsdag 19 januari 2010, 8:32:


Bij mij valt het op dat ze véél minder hooi eten nu het niet meer vriest...
Minder "inlaat" minder "uitlaat" ?

Oh boy wat een klus.... Er ligt zoveel mest bij mij op het land, dit kost me nog een week om het weer allemaal bij te werken

Karen Koomans schreef op dinsdag 19 januari 2010, 4:12:


Ik denk toch dat je "rust" nog steeds verkeerd opvat want als je een hond "af of blijf" aanleert om die rust te bekomen klopt het niet. Je vraagt een opdracht en een inspanning bij die hond. Rust zou bij die hond dan kunnen betekenen gewoon rennen achter een stokje en het niet meer moeten afgeven als hij dat niet wil.
Ook blijf ik het idee hebben dat karakter bij een dier net zo verschillend kan zijn als bij mensen en verleden kan daar zijn rol in hebben. Zo heb je ook mensen die erg introvert of geremd en onzeker zijn van nature ook al hadden ze een normale jeugd. Je hebt mensen die elke actie nooit met duidelijk veel plezier doen en die eigenlijk liever gewoon niets doen. Bevestiging van hun omgeving in de vorm van er bij horen kan in dat geval een stimulans zijn.Dat betekent nog niet dat ze zure personen zijn. Het is meer een ingesteldheid van constant in verzet zijn tegen alles en nog wat. Zo zou ik Liske beschrijven en zuur is die nooit. Wat ze duidelijk graag doet is eens goed rennen want pit heeft ze wel.
grtjes
Myr

Debbie schreef :

Ik ben aan m'n eerste 4 X 4 bezig, heel oude bak (Landrover) maar ik wil van m'n leven niks anders meer :)
Hier in België zijn ze ook niet zo duur qua wegenbelasting als ik NL.
Ik betaal hier ca 400 euro per jaar en het is een gewone personenauto (geen lichte vracht/grijs kenteken) die 2000 kilo weegt (diesel).

Wegenbelasting in NL is duur voor zulke bakken, informeer hier goed naar.
Voor de rest kan ik het je alleen maar aanbevelen!

groet, Pien

Christel Provaas schreef op dinsdag 19 januari 2010, 9:30:


Jemig , maar wat kun je daaraan doen dan?
Moet ik blijven weken in de animalintex?
Gisteren al gestopt met de aspirine. Hij is daar niet slechter van geworden qua kreupel lopen. Op een gift na , heeft hij het 3 dagen gehad.

Hij heeft zowieso weer een vervelende tijd.
Hij heeft dat met vlagen. Zijn koker is helemaal dik en opgezwollen aan een kant , zomaar uit het niets.
Een dezer dagen zal hij ook weer stoppen met eten vrees ik...
Ik durf het bijna niet te zeggen , maar dan is het genoeg geweest .
We zullen zien hoe zich dit verder allemaal ontwikkeld.
Gisteren er nog over gepraat , maar hij gaat niet meer naar de kliniek.
En misschien denk ik nu wel weer veel te negatief hoor , maar het is goed voor mezelf om onze grenzen te bewaken. Ik hoop dat dat ook de grens van Maike zal zijn.

Gr Esther

Karen Koomans schreef op dinsdag 19 januari 2010, 4:25:


Karen, ik geloof dat het grootste plezier voor een dier ligt in het samen bezig zijn en niet zozeer wat voor oefening je met hen doet. Natuurlijk merk je dat de ene makkelijker bereidt is te springen en de andere circuskunstjes graag leert maar het grote plezier is voor hen toch de positieve aandacht. Ik geloof echt niet dat een paard denkt, joepie we gaan springen of oefeningen schouder binnenwaarts doen. Als je vanuit die denkpiste vertrekt dan kan je wel bedenken dat wanneer alle druk hoe vriendelijk ook gevraagd, om iets te doen, wegvalt en daarbij misschien een "goed zo" of een streeltje of what ever, dat dat de meest positieve aandacht kan zijn. Meer dan de aandacht dat de vraag hem geeft. Eigenlijk betekent dat woordje rust, dat je hem psychische rust geeft.
grtjes

Arabesk schreef op dinsdag 19 januari 2010, 10:22:


Nou , doe maar snel , want de Europese weermodellen geven voor volgende week weer vorst aan! , en deze keer zonder neerslag! [[[joepie!!]]]

Gr Esther

Gipsy schreef op dinsdag 19 januari 2010, 10:19:


Hier hetzelfde, véél minder hooi, mest wijzigt niet.

van lennep schreef :

Néééééé <kreun>.... Wij hebben het hier allemaal wel gehád met die koude en steeds mestploegen organiseren voor al het achterstallige mestruim-werk....

van lennep schreef op dinsdag 19 januari 2010, 10:42:


Waarom haal je er niet gewoon een DA bij Esther? Dat geeft toch veel meer duidelijkheid en rust, alleen al voor jou?