Hallo,
Indy heeft vijf jaar lang problemen gehad met haar rechter schouder (trap van een ander paard). Daardoor kon ik haar moeilijk rechtsom laten lopen op kleine voltes, omdat ze om de haverklap door haar schouder heen klapte. Ze huppelde dan bovendien met haar rechter achterbeen en maakte een korte stap, zichtbaar in alle gangen, maar vooral in draf. In gallop sprong ze steeds verkeerd aan of gekruisd en liep met haar hoofd in de lucht, rug doorgedrukt. Linksom en rechtdoor was geen enkel probleem, dan hield ze haar hoofd ontspannen. Rechtdoor kon ze wel in haar moeilijke gallop aanspringen, in een volte niet. Daarbij kwamen ook nog om de haverklap hoefzweren en peesproblemen.
Haar hoeven bekap ik sinds een jaar natuurlijk, haar hoefzweren zijn gelukkig verleden tijd. Sinds een paar weken zie ik bovendien dat ze niet meer met haar hoofd gooit als ze door blubber loopt en dat ze in stap met haar achterhoeven de afdruk van haar voorhoeven raakt. Ze strekt haar benen beter in draf en huppelt niet meer zo erg. Haar pezen zijn duidelijk te voelen en niet meer dik met rare knobbels. Bij het rijden merk ik nu dat de "vooraandrijving" langzamerhand vervangen wordt door "achteraandrijving". Ik heb ook niet meer het idee dat ik na een tijdje scheef kom te zitten (naar links hang). Allemaal heel erg positief dus, hier heb ik niet op durven hopen, ik was al blij dat de hoefzweren en peesproblemen opgelost waren!
Maar mijn paard had bij rechtsom longeren nog grote problemen met buigen en liep met haar hoofd naar buiten gekeerd op de volte. Ze maakte zich er het liefst met een razende gallop van af. Ik kan mij goed voorstellen dat ze daar zoveel moeite mee heeft, ze heeft jarenlang op een verkeerde manier haar lichaam belast.
Met veel massage en strekoefeningen heb ik haar wel wat soepeler gekregen, en met in de linker hand een longeerzweep en met de rechter hand haar aandacht trekkend (zonder longeerlijn) krijg ik haar nu wel in een zekere buiging zodat ze in stap goed loopt. In draf lukt dit ook al af en toe, maar ik zie dat het haar wel meer moeite kost om te ontspannen. Ze huppelt de eerste rondes, daarna niet meer. Ze stapt achter al wat ruimer en kan ook beter overstappen. Mijn therapeut gaf het advies haar beide kanten op elke dag enkele minuten (na goed opwarmen) flink uitgestrekt te laten draven. Dit gaf dus al veel resultaat! Ze wil graag lopen en draagt haar hoofd steeds vaker op een ontspannen manier, de stappen worden groter, het huppelen wordt minder. Ik ben nu ongeveer een maand hiermee bezig.
Tot nu toe gebruik ik dus massage, strekoefeningen, uitgestrekt op de volte laten draven en haar bewust haar lichaam op de volte laten buigen in stap en draf. Hebben jullie tips met welke oefeningen ik het beste Indy haar achterhand vanaf de grond los kan maken? Ik wil dit graag zelf doen omdat Indy vreemde mensen niet vertrouwd.
Bedankt,
Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag 2 december 2005, 11:35:


Vroeg of laat komt iedereen erachter.
Wat zou het mooi zijn, als je een stukje gereedschap in handen had dat, om op het moment dat ze in jouw ogen loopt zoals het hoort, daarmee te kunnen bevestigen en dat je paard zoekt naar het moment dat jij het kunt gebruiken omdat ze meer wil?
Ga clikkeren Monique! :)

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op vrijdag 2 december 2005, 13:05:


Hallo, Piet,
Het gaat mij niet om het bevestigen, ik kan Indy prima met "goedzo meisje" of een aai bevestigen dat ze het goed doet, daar hoef ik echt niet voor te clickeren! De bevestiging van haar kant dat ze begrepen heeft dat ze het goed doet zie ik in haar ogen, haar houding!
Ze doet ontzettend haar best uit te voeren wat ik graag wil, ookal lukt het soms niet goed, ik kan haar prima duidelijk maken dat ze op de goede weg is. Het gaat mij dan ook puur om lichamelijke oefeningen. De wil en het begrip heeft Indy absoluut, ze kan haar lichaam alleen nog niet zo goed meekrijgen en met dit soepel worden wil ik haar helpen met gerichte oefeningen. Misschien heb je daar nog tips voor?
Dank je wel.
Monique

Monique Meijer schreef op vrijdag 2 december 2005, 13:17:


pfff ik zit nu even bij te komen en het blozende rood van mijn wangen te wassen over de vorige berichten :)
Er is toch een groot verschil tussen wat je schrijft en de werking van clikkeren.... ik kom erop terug :)

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk!

Piet schreef op vrijdag 2 december 2005, 13:22:


Hallo Piet,
Ik begrijp dat jij veel resultaten boekt met clickeren, maar zoals gezegd de communicatie tussen Indy en mij gaat prima! Het gaat kort samengevat om "wel willen maar niet kunnen", ivm slecht ontwikkelde spieren e.d. aan een kant! Indy kan nog zo graag aan mijn wensen willen voldoen, als ze een lichamelijke beperking heeft, dan lukt dat ook met clickeren niet! En daar gaat het mij om.
Ter vergelijking: Op een personeelsuitje heb ik eens de skileraar omver geskied omdat ik volgens hem best een bocht naar rechts kon maken, gewoon proberen. En hoe ik geprobeerd heb. Hij ondertussen aanwijzingen geven, enkele seconden later lag op zijn rug en ik zat erboven op - hij nog aardig boos ook. Lekker op een natte kunstgrasbaan, brrrrr! Tja, mijn rechter knie is zwak door een oude judo blessure - dat kun je niet compenseren door (absoluut niet kwaad bedoeld hoor!) een "klikje" op het moment dat ik de bewegingen maak die bij rechtsaf horen. Ik weet dat ik naar rechts moet, maar ik kan het lichamelijk niet omdat ik niet veel gewicht op mijn rechter knie kan zetten. Je begrijpt dat ik sinds die tijd niet meer ga skien, nou ja, alleen nog bij aantrekkelijke skileraren......
Neemt niet weg dat ik wel geinteresseerd ben hoe clickeren nu eigenlijk werkt. Ik ken het tot dusver alleen bij honden, bij paarden heb ik het zelf nog nooit gezien. Misschien kun je me dat eens uitleggen? Ben benieuwd!
Groeten,
Monique die alleen nog met aantrekkelijke skileraren gaat skien

Monique Meijer schreef op vrijdag 2 december 2005, 13:48:

Knip

Natuurlijk, Monique, hoewel dit een onderwerp is voor de andere kant, sommige dingen kunnen niet.
Een lichamelijk probleem geeft beperkingen en als die alleen maar zijn op te lossen door training van de spieren, dan is dat zo.
Mooi voorbeeld is echter een clinic die ik bezocht waar een dressuurpaard moest leren om verzameld te gaan lopen en niet alleen het hoofd heeeel diep te buigen alsof hij mooi verzameld liep.
Na maximaal een kwartier bleef het hoofd hoger en begon hij werkelijk verzameld te lopen.
Maar verkeerd in galop aanspringen is ook gemakkelijk af te leren met clikkeren. Terwijl het op andere manieren toch zo moeilijk op te lossen is.
Het gaat nu te ver om helemaal uit te leggen hoe clikkeren nu precies werkt , daar zijn inmiddels goede boeken overgeschreven, (ook bij paardnatuurlijk is het boek van Inge Teblick te koop) maar of het nu een hond, kat, olifant, goudvis, dolfijn, orca of een paard is, het werkt altijd het zelfde. Het gaat om de timing. Op het moment dat een paard in de goede galop aan gaat springen dus niet pas wanneer de uitvoering goed is!, gebruik je de bridge ( de Yes of de klik) en geef je later de beloning.
Dit kun je nooit op een andere manier binnen een onderdeel van een seconde zo precies belonen.
Je paard leert dat supersnel, omdat als hij met het verkeerde been aan wil gaan springen hij niks **##?X* hoort. En zo gaat je paard simpelweg denken van: " wat deed ik, toen ik wel die klik hoorde en die beloning kreeg?"
Kort voorbeeldje van een moeilijke, maar zeer succesvolle trainingsmethode als clikkeren voor de trainer is.
Eventuele verdere berichten passen beter bij paardnatuurlijk denk ik ,

Piet
nah, tuurlijk Natuurlijk

Hallo, Piet!
Heb het voorgaande maar weggehaald, want er was geen ruimte meer. Bedankt voor je heldere voorbeeld. Het gaat dus om de timing, want ja, hoe wil je met een lekker worteltje belonen als het paard goed aanspringt in gallop, dan moet je wel heel hard kunnen rennen, je bent toch altijd te laat. En beloon je dan wel dat wat je eigenlijk wilde. Een interessante methode, daar ga ik binnenkort wel iets over lezen, als ik wat meer tijd heb!
Vanmiddag heb ik Indy weer gelongeerd, en zo te zien krijgen we de lichamelijke problemen steeds beter onder controle. Ze kan zich beter buigen en ze was vanmiddag ook in staat op commando de circel groter of kleiner te maken. Zo langzamerhand wordt ze toch wat soepeler. Maar ik zie dat ze heel erg naar bevestiging zoekt of ze het goed doet. Zeg ik "goedzo" buigt ze haar hals en likt ze haar lippen, dus ik denk dat mijn boodschap wel overkomt.
Met betrekking tot je voorbeeld: Bij nader inzien heeft mijn trainer onbedoeld ook aan een soort symptoom-bestijding gedaan: Indy mooi gebogen aan een los teugeltje laten lopen, terwijl de achterhand niet veel meer deed dan er achteraan lopen. Het zag er erg ontspannen uit, maar de kracht achter miste. Nu zie (en voel) ik veel meer kracht.
Verder laat ik het hier maar bij, want ik zag ook al dat ik op het verkeerde forum zit........ In ieder geval bedankt voor je uitleg en ik zal goed om de timing denken en Indy met "goedzo" op het juiste moment belonen! De worteltjes en appeltjes volgen later wel!
Monique