Meeste peesbeschermers en bandages doen juist het tegenovergestelde.
Veel paarden dragen beenbescherming tijdens de training of wanneer ze op de wei staan. Sommige paardeneigenaren gebruiken voornamelijk peesbeschermers, welke worden gebruikt om de pezen en ligamenten in het onderbeen te beschermen. Onderzoeker David Marlin is echter van mening dat sommige beschermers het paardenbeen bijna niet beschermen en het juist eerder schade toe zullen brengen.
Marlin is een paarden onderzoekersconsultant uit Engeland en was ook medepresentator van een seminair georganiseerd door Equilibrium, een Britse producent van peesbeschermers en andere paardenbenodigdheden. Equilibrium heeft al verschillende malen het onderzoek naar peesbeschermers gesponsord en volgens een persbericht van het bedrijf waren de resultaten van dit onderzoek zo extreem dat men nu bezorgd is om het welzijn van het paard.
Tijdens het onderzoek werden klappen tegen een hindernis, overstrekken van het paard en in aanraking komen met scherpe objecten gesimuleerd. Volgens Marlin gaven de meeste peesbeschermers en bandages juist helemaal geen bescherming maar maakte zij de schade juist erger.
"Sommige materialen bieden bescherming tegen kneuzingen, maar zijn niet effectief wanneer er penetratie plaats vind door een scherp object. Andere materialen hadden juist weer het omgekeerde probleem; zij bieden bescherming tegen penetratie (het binnendringen van scherpe objecten in de peesbeschermer) , maar boden geen veiligheid tegen kneuzingen.
Het is bijna onmogelijk om te voorspellen welke beschermer goed functioneert, tenzij je deze test en/of een mes pakt en de beschermer open maakt.
Volgens Marlin maakte de soms hoge prijs van de peesbeschermers ook geen verschil. "We hebben verschillende beschermers getest die duur waren en er goed uitzagen, en toch waren we ontzettend verrast toen ze zeer slecht uit de test kwamen."
Je kunt dit ook nog vanuit een natuurkundig standpunt benaderen. Een peesbeschermer of bandages zorgt ervoor dat er extra gewicht op het onderbeen komt te staan. Daardoor heeft het paard meer energie nodig om dit been te bewegen en te laten stoppen. Wanneer je hier maar genoeg gewicht aan toevoegt kun je de beweging van je paard drastisch beinvloeden.
Een stijve beschermer kan de natuurlijke gangen van het paard echter ook beperken en zelfs doen verslechteren. Dit gaat soms ten koste van het bewegingsgestel van het paard. Sommige peesbeschermers kunnen hun eigen gewicht in zweet en water absorberen, waardoor het voor het paard in kwestie nog moeilijk wordt om zich voort te bewegen.
en dan is er nog de discussie over temperatuur.
"Sommige materialen en designs zorgen er voor dat de warmte binnen in de beschermer blijft, waardoor de benen en pezen zeer warm worden," aldus Marlin. "De hoge temperaturen kunnen zorgen voor peesontstekingen en zelfs voor afstervende cellen."
Marlin en zijn collega's zijn nu van plan om een standaard test te ontwikkelen om beschermers te kunnen identificeren als "light", "medium" of "zware" bescherming tegen kneuzingen en penetratie. Producenten van deze beschermers eveneens moeten meewerken en hun beschermers voorzien van gewicht- en hitte metingen, zodat de klant kan zien wat hij of zij aanschaft voor het dier.
Tot dit systeem in gebruik kan worden genomen, is het volgens Marlin het beste om een beschermer te kiezen die door de producent zelf aan een serie tests is onderworpen.
Klik hier voor een foto uit het onderzoek.
Links zie je thermografische beelden van een koude peesbeschermer op een warm been, wat laat zien dat de hitte van het been niet wordt afgevoerd.
Rechts zie je een warme peesbeschermer op een koud been dat de hitte wel laat afvoeren.
vertaald door bokt.nl
http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=11&t=1102643