Christel Provaas schreef op vrijdag 28 september 2007, 8:19:
> Ik nam Cadiz mee voor een wandelingetje aan het halster: stukje
> straat, breed betonpad en weer terug, 20 minuten, lang niet
> gedaan. Ik had een stokkie bij me omdat hij in deze situatie 

> stugheid zie ik in meerdere dingen terug: hij legt één keer een
 > associatie en die wordt dan de blauwdruk voor alles wat daarna
 > komt. Hij is daar dan haast niet meer van af te brengen. 
 > Maar als dat zo is, hoe buig ik dit gedrag dan om?
Het  enige  wat  ik  kan  doen is  een beetje  meedenken  en  daarmee  misschien  een  voorzetje  geven aan anderen.
Hoe  ik  het  zou  proberen  is als  volgt.
In ieder  geval  1  ding tegelijk.  Beginnen trainen met  het  hoofdstel en lange  lijn  en daar  gaan lopen  waar  hij  rustig  is.
Gedurende  de  wandeling  de  lijnen heel, heel, langzaam iets  korter  nemen. 
Dus cm  voor  cm  meer  richting hoofd. Jij  mist  dan,  denk ik , de  mogelijk heid  om  te  clikkeren, maar beloon  hem dan in  ieder geval  met  je  stem als het  goed  gaat.
Bij  de  minste negatieve  verandering, lijnen vieren naar  20  cm  langer  dan  waar  het  niet goed meer ging, desnoods de  eerste  keren helemaal terug  naar  je  uitgangspositie en opnieuw  op  dezelfde  manier  beginnen.
Met  oneindig  geduld, je  zelf  vertellend  dat  je veel  meer  geduld  hebt  dan je  paard, stapje  voor  stapje, zo  klein dat  je  het zelf bijna  niet  opvalt.
Piet
"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"