Ik  aarzel  al  een  dag of ik dit hier  wel  neer  wil schrijven. Het aarzelen komt omdat  het  allemaal zo lang  geduurd  heeft, maar aan de  andere  kant denk  ik dan  : shit ik heb  et toch allemaal  maar geflikt, met een toen 'good  for  nothing'  paardje.
Het  grootste  probleem bij  Shiny  is  altijd het  trauma  rond zijn achterhand en rug  geweest. 
Voor mensen  die  nog niet  zolang hier  zijn: In het begin  was  een leidtouw  op  zijn rug  leggen genoeg voor 6, 7  keer  in dolle paniek  de bak  rond en  stoppen  met  hoofd  in de  lucht  en  neusgaten  als  schoteltjes. Allemaal als reactie op  de  ellende die  hij  voor  zijn  tweede  jaar  al  meegemaakt  heeft.
Onbegrijpelijk  voor  de mensen die hem  op  de  laatste  pn  dag  zagen lopen  tussen alle  mensen die  er  waren. Vind  jij  mij lief? dan vind  ik  jou  ook  lief 

 Els  zag  hem in  maart  vorig  jaar  en vond  het  frappant hoe  hij  vooruit  was  gegaan.
Maar  al  die tijd,  ook  vorige  maand  nog, was  zijn  ontplofrecept: leg  een touw  over  mijn rug of  mijn kont, zet  er  een ons  druk  op  en  ik ben  weg!
Ik  ben   een aantal maanden  geleden begonnen  om  hem  onder  het  zadel  te clikkeren. met  voorzichtig  aftasten waar  zijn  grens  voor geestelijke  druk ligt. (Vandaar  zijn  onwil  om  tijdens  de  bbq de  meest simpele klik dingetjes te  laten zien) Maar  eigenlijk  wist  ik  dat  ik  eerst, met  maakt  niet  uit  wat,  zijn  achterwerk  en achterbenen moest  kunnen  aanraken  en  druk  opzetten, voordat  je  ooit  redelijk  veilig  op  hem kunt  zitten. Een  stok  tussen de  achterbenen, een touw, iets wat  een  beetje  vasthoudt, of iets  wat  zijn kont aanraakt zou  voor  een paniek race  zorgen. Terwijl  nu  het  zadel geen punt  meer  is.
Gisteren was  ik  zover dat  ik  hem kon leiden  terwijl  ik  achter  hem liep.
Met  een longeerlijn  van de  ene  kant  van het  halster, achter  hem om, naar  de  andere  kant en  slaphangend, maar  aanrakend tegen  zijn  benen
Ga ! was  vooruit, zonder  er  zich  maar  iets  van  aan te trekken  , ho was  ho en  rechtsaf was rechtsaf  met  alle  druk  die  een lijn tegen het  lijf maar  kan geven.
Ontroerend mooi. Drie  jaar werk! Wat  een geweldige  kanjer! Elke  bieding  moet nu  dik  boven een ton liggen 

Piet
"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"