Eva Saegerman schreef op vrijdag 24 augustus 2007, 0:07:
> Esther schreef op donderdag 23 augustus 2007, 21:09:
>
>> eddy DRUPPEL schreef op donderdag 23 augustus 2007, 20:59:
>
> Maar als het kind de luxe heeft om op te groeien bij ouders
> volgens PN principes, mag het van mij van dag 1 tussen de
> paarden lopen en paardjes leren kennen!
Ik begon denk ik toen ik zo'n jaar of 8 was, jawel op een ponnieclub, daar heb ik zeer paardvriendelijk alle inns en outs geleerd, op die leeftijd sta je open voor van alles, bent voor de duvel niet bang, je stuitert er wel eens af en je klimt er gewoon weer op. Toen we een jaar of 10 waren was er droes, ook dat verzorgden wij als kinderen zelf, o als er eens een wond te verzorgen was deden we dat ook. Dit was dus wel op een manege he! Wij reden gratis omdat we het zelf verdienden met hielpen. Niks niet elitair.
Kinderen kneedt je niet, je leert kinderen omgaan met verantwoordelijkheden om kritische zelfstandige wezens te worden die zich de wet niet voor laten schrijven, maar leren zelf na denken. Met een jaar of 15 heb je het al over een totaal andere leeftijdsgroep. Veel kinderen haken dan af, dat is ook hun goed recht.
Toen het mijn werk was, jaja ook op een manege gebeurde er exact hetzelfde, kinderen willen graag helpen, leren etc. Op zaterdag waren er bij die al om half zeven aanwezig waren om te komen helpen. Natuurlijk zijn er maneges die niet deugen, maar er zijn ook doodgewoon leuke maneges, waar er wel degelijk ruimte is voor ontwikkeling. Het is dus helemaal niet zo zwart wit zoals er nogal eens wordt gesteld. En het is lariekoek te zeggen dat de jeugd van tegenwoordig allemaal een patatgeneratie is, ouders van tegenwoordig kinderen geen liefde voor andere dingen bijbrengen etc. Die vreselijke arrogantie stuit mij dus tegen de borst.
Warboel
