Anita Cats schreef op maandag 20 augustus 2007, 21:23:


Wij zijn een side pull aan het ontwerpen waarbij de ruis zoveel mogelijk wordt gesuprimeerd met een varia aan breedte van neusriem zodat elk paard zijn maat kan krijgen . Touw en andere halsters zijn prîma om een wandelingetje mee te doen voor het secuurdere werk verschuift de boel véél te véél en geef je de verkeerde of te diffuse commando's

*schrikt wakker*

Hee wow wat waar PN feestje?
Zaterdag?
Dan ben ik toch in Brabant! Da's al in de buurt. Van hoe laat tot hoe laat? Kan iemand mij in Den Bosch oppikken? Anders kan ik ook kijken of ik zelf wat kan bedenken.

Wat is het programma? Doe maar per mail, anders wordt het hier idd saai.

marjan de Haas schreef op vrijdag 17 augustus 2007, 19:05:


Kijk, goede vrienden. Laat het eens en voor altijd duidelijk wezen. Een paard heeft zijn staart niet voor niks. Als ik met onze merrie langs het bos rij, komen de horzels er in groten getale op af. Met haar staart zwiept zij elke paardenvlieg op haar achterhand de ruimte in. De exemplaren op haar voorhand schudt zij af door met haar vacht te trillen. De vasthouders sla ik zoveel als mogelijk zelf plat. Ik hoop dat ik nooit op boodschap moet in de horzelhemel. Daar zinnen er al heel wat op wraak, vrees ik. Mijn vraag: ik meen te weten dat een paard de huid van de achterhand niet kan laten trillen. Is dat zo? Of heb ik dat verkeerd voor. Als mijn aanvoelen juist is, dan is dat een reden te meer om de paardenstaart te laten waar hij is.

Arno8 schreef op maandag 20 augustus 2007, 22:44:


kreun... ik moet de volgende dag heel vroeg op ivm kennismakingsrit endurance....

en Arrrrrrrrrno jij moet op tijd terug zijn, want JIJ hebt een E rijbewijs en ík niet

Oh ja... vergeten...
plak...



(heb meelij)

Op de site van de dierenbescherming kwam ik het volgende bericht tegen.
Het hoeft verder geen commentaar lijkt me.

Hoefsmid mishandelt paard tijdens bekappen
30-07-2007

Een 58-jarige hoefsmid uit de gemeente Olst-Wijhe heeft van de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming (LID) proces-verbaal gekregen omdat hij een paard ernstig heeft mishandeld. Het jonge dier raakte tijdens het bekappen in paniek en kreeg van de man enkele schoppen in de buik waarna het dier bewusteloos raakte.

Om het paard te kunnen bekappen maakte de smid gebruik van een ‘kluistertouw’ dat bedoeld is om te voorkomen dat het dier naar achteren trapt. Het touw werd vastgemaakt aan een achterbeen van het paard, waarna het onder de buik door aan de hals werd geknoopt. Het dier stond dus op drie benen, waarna het met een zijde tegen een muur werd gedrukt.

Het één jaar oude paard raakte hiervan in paniek, waarop de smid het dier meerdere malen in de buik trapte. Omdat het paard niet rustiger werd, besloot de man met zijn hamer enkele malen op de ribben en het voorhoofd te slaan waarna het dier bewusteloos raakte en bloed begon op te geven. Later is door de eigenaar, die niet bij het voorval aanwezig was, een dierenarts ingeschakeld met de mededeling dat het paard was uitgegleden.

Irmgard Luycks schreef op dinsdag 21 augustus 2007, 8:00:


Walgelijk. Maar eerlijk gezegd snap ik zo'n eigenaar ook niet, dat hij er niet bij blijft. En dat hij het blijkbaar nodig vindt om mee te liegen. Onfris allemaal.

Irmgard Luycks schreef op dinsdag 21 augustus 2007, 8:00:


Nooit een excuus voor natuurlijk, je geduld en je kalmte verliezen en slaan met alles wat je in handen hebt. De man is 58.... Hij is of zwaar overspannen of gaat zijn hele leven al zo met paarden om als niemand het ziet.
Als je een jong paard zo onzeker maakt door em tegen de muur gedrukt op drie benen te laten staan- uit balans dus-, terwijl hij in zijn hals door iets aangevallen wordt, dan nog pijn bezorgd door 'em eens flink aan te pakken' en de enige verdere oplossing die je kent is nog meer geweld gebruiken, dan spoor je niet. In Amerika sluiten ze zulke lui op.
Gelukkig dat niet iedereen zo bezig is.
Terwijl ik dit geschreven heb moet me van het hart dat voor het ontstaan van deze situatie ook de eigenaar verantwoordelijk is.
Je kunt het leren voeten geven niet afschuiven op een smid. Daar heeft die man geen tijd voor. Daar zou een professioneel bekapper ook geen tijd voor hebben, of hij moet zijn tijd betaald krijgen en het dier kunnen trainen. Dit paard is voor zijn leven getraumatiseerd. De volgende keer zal bekappen nog veel moeilijker gaan en dan wordt het hard werken om te voorkomen dat zo'n dier naar de slacht gaat wegens onhandelbaarheid, of wegens een "levensgevaarlijk" kreng van een knol te zijn.
Maar ja, het feit alleen al, dat je er niet bij bent als een vreemde bij jouw paard komt , terwijl je weet dat hij niet getraind is op voetje geven, tekent die eigenaar luid en duidelijk natuurlijk.


Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"

Piet schreef op zaterdag 11 augustus 2007, 22:24:


Gisteravond hebben we de merrie weer getraind. Nu we het voeten geven redelijk, de achterbenen is natuurlijk voor haar nog het moeilijkst, onder controle hebben, hebben we een haakse slijper, nog zonder schijf, bij het spel betrokken, want als ze straks zover is dat je zonder gevaar aan de voeten kunt werken, moet je misschien wel 5 a 6 keer knippen met een tang om de juiste lengte te krijgen, wat een eeuwigheid gaat duren natuurlijk. Vandaar de slijper.
Uiteindelijk is ze naturlijk niet getraumatiseerd van het geluid van dat ding , maar van de schoppen en klappen , de dwang die ze bij het bekappen altijd ondervonden heeft.
Ze week wel wat voor het snoer en de herrie, maar daar was ze vrij eenvoudig doorheen te clikkeren, het trillen, de wind van de machine , vond ze moeilijker te verstouwen. Maar uiteindelijk lukte het om met de voorvoeten te doen alsof er werkelijk aan gewerkt werd. Ik kon de trillende machine op haar voeten leggen, schuurbewegingen maken en het duurde al een aardige tijd voordat ze haar voet terug wilde.
Bij haar achterbenen gaf ze nog minder vertrouwen, maar toch lukte het om op een centimeter in de buurt van die monsters te komen.
Als er geen draadbreuk in dat ding gezeten had, waardoor hij regelmatig uitviel waren we hier ook misschien nog wat verder gekomen.
Met de opmerking van de eigenaar dat ik beter met een machine kon proberen die niet draaide, was ik het niet eens.
Ze moet de machine gaan zien zoals hij is, een ding wat herrie houdt en dat leren negeren, zoals ze een vliegtuig negeert wat overvliegt. Of een tractor die langskomt.
Ik denk ook dat een stille, niet draaiende, een heel ander ding is dan een draaiend apparaat. Dus zou je dan 2 dingen moeten aanleren.
vandaar gewoon in een keer met herrie en al.
Maar het was weer leuk
Als ik er nou eens aan denk zal ik een foto van haar lieve achtervoetjes maken.

Piet

"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"