Michiel schreef op maandag 20 augustus 2007, 12:29:
> Huertecilla schreef op zaterdag 18 augustus 2007, 17:09:
>
>>>Misschien had hij wel zulke sterke
> Als ze dat al halen, niet echt een voorbeeld voor "ons", die er
> na streven een paard een leven lang fit te houden.
>
> Groetjes, Michiel
Je gaat wel op basis van aanames gelijk naar een conclusie Michiel.
Bv. Buceaphalus sneuvelde met 25-26 en was toen nog niet aan pensioen toe. Tijdelijk beslag zal daar geen invloed op hebben.
Heb het Sgt. Elderkin ondertussen gevraagd.
Alle paarden die bij het officiële oprichten van de Greys' in '76 binnenkwamen, waren in '84 toen hij wegging nog in actieve dienst. Enkele daarvan waren bij de 'test' in de jaren ervoor al bij de eenheid.
Ze zijn er nooit één aan blessures verloren. Kreupelheid was een non-probleem. Wat hij beiden vrij normaal vond trouwens. Wat hém verbaasde is dat ze nooit een verwonding door strikken of klemmen hadden.
Vorig jaar kreeg hij een brief van de dochter van een overleden soldaat dat deze zijn eigen merrie en nog 2 paarden had gekocht bij het opheffen van de eenheid en dat deze nog ongeveer 10 jaar bij hen waren en waarop zij en haar broers paard hebben leren rijden. Zij schreef hem omdat ze een kist met memorabilia op zolder had gevonden.
Het enige niet incidentele potentiële probleem waren 'drukplekken'. Dat verminderde met McClellans op een sjabrak doch de combinatie van lange tijd veel belasting en veel vocht vroeg aandacht op lange trips.
De gewichtsnormen waren rigide. Een soldaat die wat aankwam moest op dieet of werd overgeplaatst. De limiet voor de totale last was in principe 200 lbs. Ze hadden ook geen helm mee, alleen een floppie ding tegen de zon.
De manier van denken over bepakking was ook heel origineel.
Op veel punten een schoolvoorbeeld wat paardgerichtheid betreft Michiel juist om deze zéér goed en kompleet opgeleide paarden een láng leven fit = inzetklaar te houden.
Dat schreef ik overigens al.
hc
Warboel
