Esther schreef op donderdag 12 juli 2007, 20:57:
> Monique Meijer schreef op donderdag 12 juli 2007, 20:48:
>
>> Indy en ik hebben net een fijne wandeling gemaakt, samen een
> Met Brella beginnen we nog maar net, die is zo grappig als de
> pest, dat duurt jaren voor ze zover is als Falk.
>
> Sterkte Es
Gisteravond stond Indy naast me in de bak, appeltjes te eten. Zakt ze zomaar door haar achterbenen, ik schrok me dood. Ze staat achter ook opvallend breed. Ze heeft een vooraankondiging nodig als ik haar hoefjes uit wil krabben, anders raakt ze uit balans. Tijdens een kort wandelingetje (wat ze werkelijk afdwong door te dreigen het hangslot van het hek op te eten) wilde ze graag draven. Ze sleept nu dus met beide achterbenen over de grond. En maar met gespitste oortjes doorlopen. Het lijkt erop dat ze langzaam aftakelt, de achterkant doet steeds minder mee. Ze is echter erg vrolijk, eet goed, pruttelt elke avond enthousiast als we thuiskomen.
Bah, ik vind het zo oneerlijk. Ze heeft al zoveel moeten meemaken en nu dit ook nog.....
Monique
Warboel
