Voor sommige mensen wel. Vijlen is voor veel mensen een hele opgaaf, ook al is het maar een mm per hoef. En ook niet iedereen heeft de mogelijkheid de mm er dan buiten af te slijten. Het geheel is wat dat betreft behoorlijk complex heb ik wel geleerd.
Een van mijn klanten vijlt tussendoor de hoefjes netjes bij, na een cursus gevolgd te hebben. Maar ze krijgt ze nooit kort genoeg, daar is ze niet sterk genoeg voor. Buiten komt ze voor de hoeven te weinig, vanwege angsten. De paarden staan op zandpaddocks of zachte weides en lopen alleen over het harde van en naar een van die twee. Als ik het zo droog opgeschreven zou horen zou ik zo kunnen zeggen geen aquarium - geen vissen. Maar ik kom daar nu al jaren en haar paarden hebben een heel erg fijn leven en zijn tevreden en gelukkig tot en met. Alleen moet er ondersteuning zijn om die hoefjes eens in de zoveel tijd wel genoeg in te korten, dan kan ze het weer een hele tijd zelf redden.
Ik vind het niet zo vreemd dat het voor sommige mensen, ook als het gewoon wekelijks veilen is te zwaar is. De houding is zwaar, de handeling veilen is zwaar. Niet iedereen is daar sterk en/of gezond genoeg voor. En die mensen hebben gewoon af en toe even hulp nodig.

Groetjes Karin

Wil schreef op donderdag 19 juli 2007, 0:32:


Jammer, het leek ook te mooi om waar te zijn, raar dat iemand dat zo kan claimen, en zelfs dat het een week lang zou werken....echt typisch, want, waarom zou iemand dat zeggen.
Heb ook een schrijfsel gelezen van iemand die zegt: ik maakte contact met de daas en zei je doet me pijn, wil je daarmee ophouden? De daas vloog verontschuldigend weg, ze wist niet dat ze een ander pijn deed......
Nou, die dazen die ik 'spreek' zeggen allemaal: ja, zeg, mijn kinderen moeten eten, liever jij een bultje dan mijn kinderen dood"
Ik heb dat nou nooit, een daas die sorry zegt (Blabla!)
Kun je nagaan, wij zitten in een polder met weinig bomen, hoe zal het in de bossen zijn, ik wil het niet weten...
Groetjes weer, Clarissa ( die nu echt op oorlogspad gaat)

e m kraak schreef op donderdag 19 juli 2007, 2:24:


Mooi dat dit, ook op HN, je weer inspireert om de dingen, vanuit een wetenschappelijke hoek te herleiden en zo op te schrijven. Bovendien in steeds begrijpelijker mensvriendelijker taal (of ligt dat aan mij? )

Ik denk dat je hiermee een heel eind bent in het verklaren van alle manieren van paardtrainen-- meer p of meer r en alle gevolgen die eraan vastzitten--
Het is goed om de achtergrond van wat je doet te begrijpen.
Wil in mijn ogen echter nog niet zeggen dat het verhaal errond perse het zelfde moet zijn.
Want in de blote praktijk kan ik er heel weinig mee. Je weet dat het vewijzen naar, misschien een enkeling uitgezonderd, de Skinnercursus niet werkt.
Het overgrote merendeel van de mensen wil verklaringen die ze "al doende " vanuit de praktijk kunnen begrijpen en voor hun ogen zien gebeuren.

neem bijvoorbeeld eens "het boodschappen doen".
Ik ben er zeker van dat je wetenschappelijk gezien kunt verklaren dat het slecht voor je lijf is die volle boodschappentas te moeten dragen.
Je kunt uitleggen welke spieren overbelast worden en welke wervel uiteindelijk zal verschuiven.
In de praktijk merk je dat het slimmer is om die pesttas niet zo vol te laden omdat je arm er moe van wordt en de scheve belasting trekt in je rug.
Als je dit verhaal aan iemand zou moet leren, laat je hem een tas vullen met een beetje, met meer boodschappen en uiteindelijk zijn tas volladen. Hij leert dan precies hoeveel erin kan om het voor hem nog "te doen" te houden. De wetenschappelijke theorie wordt hiermee geen geweld aangedaan en leeft voort op de achtergrond.

Ik hoop dat je snapt wat ik hiermee probeer uit te leggen.

Piet