Piet schreef op woensdag 4 juli 2007, 14:01:
> Aan iedereen die hem kende, aan alle cursisten, die verbaasd
> zijn oude tanden gezien hebben, zijn knappe voorvoeten die
> op 43 jarige leeftijd zo bevangen waren, aan wie ik
>
> Piet
>
>
De dag is om... geweldig zoveel medeleven, zoveel berichten, mails en telefoontjes.
Werkelijk prachtig, de teksten, gedichtjes, songs, van zoveel mensen, soms uit zo'n onverwachte hoek.
Ik ben het hem vanavond nog gaan vertellen, dat hij beroemd was in Nederland en Belgie en dat zoveel mensen geraakt zijn door zijn heengaan.
Hij ligt daar nog tot morgenochtend onder een blauw zeil, met stenen errond tegen het opwaaien omdat we met z'n allen een dood iets zo eng vinden. Ik heb het weggehaald en z'n oren omhoog gezet, z'n stijve rechte voorbenen in een galophouding gelegd. Z'n hals gebogen met hoofd "laag en snel" Als alles inderdaad een geest heeft, dan was ie natuurlijk allang weg, maar ik heb het lichaam, voor het geval zijn geest nog even achterom kijkt, laten zeggen: "Ren! have fun! Ren"!! daarna heb ik hem voorzichtig weer toegedekt..... niet met de warme deken die Pien vanmorgen nog voorstelde, maar zeker niet met het plafond, waarover ik schreef.
Ik vind dat julie, online, in de vorm van een forumtopic, een monument voor een heel bijzonder en heel oud, dood paardje, maar eigenlijk voor alle overleden paardenvrienden hebben opgericht.
Met elk weer een andere bijdrage en soms helaas zoveel doorschijnend eigen verdriet. Ik hoop dat het voor die mensen troost biedt, voor mij zeker.
Iedereen: "dank je wel".
Warboel
