Huertecilla schreef op maandag 18 juni 2007, 12:23:



Mmm.
Is deze question zo deep?
In vind het antwoord dan wel een beetje tegenvallen.
Dat je, als je het compromis wilt zoeken, een paard moet rijden zonder hem of haar pijn te veroorzaken... tja... zo ver waren we inmiddels al een tijdje hoop ik?

Wel leuk om het ge- en verbruik van dieren een "compromis" te noemen.
Jij hebt het over paardrijden, ik kan nog wel een paar van dit soort diepe questions verzinnen.... maar daar gaan we nooit uitkomen met zijn allen, geloof me.

Huertecilla schreef op maandag 18 juni 2007, 14:06:


" I do not ride my horses any more." De woorden van de geachte professor.
Wat voor mij simpel inhoudt dat hij voorheen als professor in de filosofie aan de hele ethische kant van het verhaal voorbij is gegaan. Het geen voor mij voldoende is om dit met kilo's zout te nemen. Goh, meneer de professor, vindt u eigenlijk ook niet dat mensen niet op de rug van paarden horen te zitten? Tja, mijn beste Peter, dit is wel een zeer diepe vraag zeg! Maar nu je het zegt....

Isabel van der Made schreef op maandag 18 juni 2007, 14:32:


Leg dat ook gelijk ff aan die Italiaanse professor voor...

Esther schreef op maandag 18 juni 2007, 13:24:


Het doet me altijd weer denken aan iemand die vond dat de beste maat van een picadero , de maat van zijn schuur was Es.

Ans Jondral schreef op maandag 18 juni 2007, 14:36:


Tuurlijk is alles individueel te bespreken , een paardje op de pensionweides is even happy dan eentje die elke dag speletjes grondwerk speelt dus daarin zijn de mensen vrij . Eigen instructies zijn prima zolang het niet tegen het ideaal van de poedertoren druist !!!

Piet schreef op maandag 18 juni 2007, 14:47:


Ja ik moet daar dus ook aan denken, hij had er ook een prachtig verhaal omheen, waarom juist die maten van de picadero zo goed waren, helemaal doordacht was het, tot ik de picadero zag, hahaha, die paste gewoon in de deel en kon dus niet groter. Maar hij kon het mooi brengen
Zo zie je ieder nadeel hep zijn voordeel

Piet schreef op maandag 18 juni 2007, 13:13:

Ik zei AMEN! op dit stukje van HC omdat het sec genomen zo is. Ik denk dat HC dat ook zo bedoelt. Want ook HC rijdt tenslotte zijn paarden! En inderdaad Piet, dit geldt voor bijna alle levende wezens die wij in 'gevangenschap' houden. Ik heb ook 2 fretten en een cavia beertje. Ook hier probeer ik ze zo veel mogelijk naar hun natuur te houden, voor zo ver dat dus gaat. Ik zal de fretten toch maar even gescheiden houden van mijn cavia want dat leverd dan misschien een natuurlijk schouwspel op, uit de richting van mijn fretten maar is niet zo gezond voor de cavia. Ook zou dit verspilling of zelfs marteling van de cavia opleveren omdat de fretjes niet eens weten wat ze, nadat ze hem hebben gegrepen, met hem aan moeten!

Dat ik ze heb is inderdaad voor mijzelf: ik vind het leuke dieren en wil mij ermee vermaken. Kanttekening: mijn fretten die afstammen van de Bunzing en ooit 'gedomesticeerd' zijn door de mens voor de jacht op ratten en konijnen hoef ik niet in de natuur uit te zetten. Ze zouden het niet meer kunnen overleven, zeker albino Bibi niet! Ook mijn goudkleurige cavia met rode ogen hoef ik niet, in zuid Amerika dan hè, want daar komen deze diertjes vandaan, niet in het wild terug te zetten. Hij overleeft het vermoedelijk geen dag met zijn niet-schutkleur.

Gegeven: de dieren hadden überhaubt nooit door mensen 'gedomesticeerd' moeten worden. Dan waren ze 'natuurlijk' gebleven. Maar dat is ooit nou éénmaal wel gedaan. Omdat mensen er destijds niet over nadachten of het wel zo eerlijk naar deze dieren toe was. Wat ik wel afkeur is dat we tegenwoordig, met de kennis over de natuur en vele diersoorten precies dát doen wat onze voorouders ook deden: nieuwe dieren uit het wild halen omdat 'wij' ze zo interessant vinden of omdat er even een 'show off' naar anderen nodig is. Voorbeelden: wasberen, reptielen, amfibiën etc. Nu anno 2007 zou de mens toch beter moeten weten!

En ik ben ZEKER niet van plan Mike dood te laten spuiten omdat ik hem (nog) niet het meest natuurlijk benaderde leven kan bieden wat ik zou willen. Ben hier trouwens wel hard mee aan het werk... Als ik Mike zou kunnen uitleggen wat 'dood' betekend (ik ben overigens atheïst) en hem dan de keus zou geven tussen het leven wat hij nu leidt of die man (of in dit geval paard?) met de zeis denk ik zijn keus wel te weten! Vergeet niet dat wij diersoorten, ik zeg expres WIJ want ook wij zijn 'gewoon' zoogdieren, een zeer sterke drang tot overleven kennen, VAN NATURE...

Ans Jondral schreef op maandag 18 juni 2007, 13:44:


Mijn punt is juist dat ze moeilijk doen wanneer ze er op moeten.

Het erin gaan is eigenlijk niet meer dan een dressuuroefening, of een beter misschien nog, een trailoefening.
Bruggetje op en blijven staan in een stalletje.
Ik denk ook wel dat veel paarden stress tonen, maar dat we het niet zien.
Behalve als ze zich omgooien in een bocht of nat van het zweet er weer uit komen. of dwars door de trailer eruit proberen te komen, of met hun benen over de voorste stang hangen.
Behalve de kennis van mijn maatje Conrad, die schokkende verhalen kan vertellen over het rijden met paarden in een trailer, omdat hij honderden paarden trailermak gemaakt heeft, heb ik hier altijd mijn eigen geweldige leerpaard.
Shiny liep voordat we ooit reden los, dus zonder leidtouw, op mijn verzoek voor-en achteruit de trailer in. De kalmte zelf. Wel zweette hij altijd als we gereden hadden. Maar ik hoorde nooit iets onderweg.
Na een aantal keren rijden besloot hij er niet meer in te gaan.
Achteruit deinzen, bevriezen.... you name it. Het was niet langer een plaats om te staan, maar er gebeurde van alles als de klep eenmaal dicht ging en alles ging bewegen.
Opnieuw begonnen, staaaapje voor staaaapje, totdat hij zonder welke reactie dan ook de trailer weer inliep.
Dertig meter gereden..... dampen!
Ook dat zijn we gaan trainen, nu rijd ik een dikke drie kilometer, verder was nog geen noodzaak, zonder dat hij zweet.

Daarom schreef ik ook aan Eva , afhankelijk van hoe cool het paard is, zal het goed of niet goed gaan. Hij had geen zwaarwegende reden om er niet in te gaan. Pas als je een aantal keer gereden hebt en hij logischerwijze kan weten dat hij gereden gaat worden, zal blijken of hij het accepteert als iets onoverkomelijks en er toch in blijft gaan. Dan is het te vergelijken met verkeersmak worden e.d.

eddy DRUPPEL schreef op maandag 18 juni 2007, 14:03:


Whoehoe! Een applausje voor Eddy!
Schitterend idee!

eddy DRUPPEL schreef op maandag 18 juni 2007, 14:47:


Dacht ik al. :)
Maar hoe ver ben je van plan daar in te gaan?
Stel, ik kom langs: "Wow, Eddy hier wil mijn paard wel neerzetten hoor. Altijd op de wei, veel vriendjes, goed eten, grondwerk, parelli, whatever... helemaal mijn ding. Maar alleen, mijn paard heeft echt hele slechte voeten en heeft zijn ijzers echt nodig. Vind jij toch niet erg hé Eddy? Of (Iets dichter bij mijn huisje ) Ik rijd mijn paardje soms met bit, en zonder durf ik echt niet riskeren " wat zeg jij dan? "Daaag Ans, kom maar eens terug als die ijzers eronder uit zijn of als je dat bit altijd achterwege wil laten?"

Want de idealen die je beschrijft in je advertentie, gaan best ver. Ik denk héél veel mensen, niet aan alles kunnen of willen voldoen. Ofwel?
Dat werd ook al duidelijk in die discussie over het opstellen van dat witboek en ook in de draad die nu loopt over maneges. En daar ging het dan niet eens over 'pensionpaarden', want daar zijn mensen vaak nog een stuk moeilijker in dan als het om manegepaarden gaat.
Hoeveel mensen hier op PN, doen alles helemaal volgens PN? Volgens mij niet al te veel. En dan hebben ze vaak nog de paarden zelf aan huis. (omdat PN'ers nu eenmaal moeilijke mensen zijn en liever alle zelf doen
En wonen mijlenver van de regio waar jij vertoefd (Die overgings sorry dat ik het zeg, te kampen heeft met een overschot als het om pensionaanbiedingen gaat)

Begrijp me niet verkeerd, ik hoop van harte voor jou en de paardjes dat ik ongelijk heb en wens je heel veel succes. Maar maak je je doelpubliek niet heel erg klein?

Ik weet het, mijn perceptie is vanaf een berg wat anders en mijn perceptie is dat de fora op PN/HN vercommercialiseerd ZIJN.

Persoonlijk zie ik geen kwaad in geld verdienen noch in je brood verdienen in de paardenwereld, doch wiens brood en eet diens woord men spreekt.
Op het hoefdeel zijn het broodbetrokkenen die de leer verkondigen en op PN idem.
De paardgerichtheid komt keer en keer in het woord van iemands brood te staan en ik kan dat geen goede situatie vinden.

Ik heb deze opmerking al eerder gemaak doch het is sindsdien hard hollend erger geworden.
Jammer, want zo is het niet begonnen noch opgezet.

HC