Hoi Zit wel eits in Egon,shetten worden vaak als speelpony's voor kinderen gekocht en worden hiermee vaak verpest.
Mijn eigen shet is bij mij geboren en gedraagt zich gewoon als mijn ijslanders,maarrrr.... ik vind ook eigenlijk ijslanders(ook fjorden) wel anders als gewone paarden hoor!!
Ze zijn heel slim en superintelligent.
Ik vind ze toch echt wel anders.
Tuurlijk is paardentaal voor ieder paard gelijk,maar sommige oerpaardjes hebben toch nog iets ingebouwd zitten waar door ze iets meer gericht zijn op zelfdoenerigheid(hmm ik kom effies niet op het juiste woord)overlevingsdrang misschien??
Dit soort paardje neemt is mijn mening heel snel de leiding over,als ze hier de kans voor krijgen.
Ze zijn gewoon erg zelfstandig,dit word door veel mensen als eigenwijs gezien.
Hierdoor zijn shetten etc.toch anders als "gewone" grote paarden.
Groetjes Els

E Hanse schreef op zondag, 11 juli 2004, 9:58:


Ik denk dat je gelijk hebt Egon, bij een shet moet je er al gauw om lachen, bij een groot paard wordt het al snel echt gevaarlijk !
groeten, astrid

e m kraak schreef op zaterdag, 10 juli 2004, 23:36:
Ja dat denk ik ook wel eens. Een shet wordt al snel genomen omdat ze zo lekker knuffelbaar lijken te zijn, vooral in wintertenu. Maar o wee als de ware aard van het paardje naar buiten komt. Ik heb in een boek een mooi passend stukje tekst over een shetlander staan; het komt uit karakterpaarden.

De shetlander is een soort terriër onder de paarden. Shetlanders doen precies wat hen goeddunkt en wel op hun eigen manier. Fantastisch voor iedereen die juist zo'n temperament wenst en zich daarop instelt, in eerste instantie moeilijk voor iedereen die dacht een normale, vriendelijke pony te hebben aangeschaft. Shetlanders laten zich niets welgevallen en onthouden alles, vooral een slechte behandeling. Ze zijn zeer intelligent en kunnen goed leren. Zo onthouden ze elke fout die met hen gemaakt wordt. Ze hebben ook direct door wat ze zich bij wie kunnen veroorloven en wat niet. Hierdoor zijn ze soms wat lastig wanneer ze iemands eerste "eigen" pony zijn of als ze bedoeld zijn als kinderpony. Als de "shet" het kind graag mag, kan de verhouding fantastisch worden. Zo niet: redden wie zich redden kan!!

Haha, klopt precies als ik naar Isabella kijk hoor. Super braaf beest, met een super karakter, maar o ze weet zo goed wat ze bij wie wel en niet kan. Ik kan haar nog altijd niet op een cirkeltje laten lopen. Komt mijn man eraan, pakt het touw over en Isabella als een volleerd longeerpaard rondjes lopen. Mafkees dus. En als ik het touwtje aan een kind geeft, woei weg pony.

Groeten,
Ingrid