Jolanda Linders schreef op zaterdag 2 juni 2007, 8:43:
> Hoi! 
> 
> Bedankt voor jullie reacties! 

> op blijven nemen in tegenstelling tot met het 'conservatievere'
 > hoevenvet e.d.? 
 > 
 > Groetjes, Jolanda
Ik  begin hoe  langer  hoe  meer  te  tijfelen  aan het  hou-de-hoeven-vochtig-want- anders- zullen -ze- scheuren  verhaal.
Kan  ik  dat  echt  onderbouwen? Heb  ik dat  genadeloos onderzocht? Nee.
Het  is heel  snel putten  uit  mijn onbewuste  bekwaamheid. Oftewel  uit mijn  gevoel 

Ik  heb  op Equistyle een  poos naar  de  lezing  van  Raf  Anthuenis zitten  luisteren, (vond het  jammer  dat  ik  van mezelf  naar  de demo  van  Chris moest) en zijn (Strasser) verhaal over  het  elke  dag  bevochtigen  van de  hoeven  was  ook  heel logisch, omdat  paarden  in het  wild  ook  elke  dag  naar een waterplaats  gaan, maar.....
Ik  bevochtig  de  voeten nooit! Ze  worden  nat  als  de  grond  nat  is en  daarmee basta!
Zie  ik  scheuren? Nee, in  geen  enkele  voet  die  ik  zelf bijhoud. Nooit!, al regent  het  weken niet.
Ik begin dan ook  steeds  meer te vermoeden dat de voeten alleen onder  droge omstandigheden zullen scheuren  als  de  hoefwand  te  lang is en/of  er een  verkeerde  balans in  zit. 
De zool  is  altijd  mijn  referentiepunt, de  hoefwand  kan  dan  eens  een paar  mm langer zijn,  maar  nooit  dat  het zo  zou  kunnen krimpen dat  het  van daaruit  gaat  scheuren.
Wel  als  er  2 cm  losse  hoefwand  onder  hangt die logischerwijze niet  door  het  achterliggende weefsel voorzien wordt van vocht. 
(Kijk  eens  naar  de  hoefwanddoorsnede  van K.C. La  Pierre) Dat onderste stuk  zal  verdrogen en krimpen  en van daaruit scheuren. Als  de  onderkant door  belasting via  een scheurtje uit elkaar  gaat wijken  zal  de  scheur  natuurlijk  niet  stoppen bij  de  zool, maar  hoger  schieten en  dan  heb  je  het  gedonder.
Mijn  vraag  is dan ook , waarom zie  ik  nooit  scheuren? 
Gewoon  omdat het  lichaam ervoor zorgt dat ze  niet  verdrogen?
Piet