Spirithorses schreef op dinsdag 10 april 2007, 13:36:


Jammer dat het mijn hengst niet is. Dan zou ik daar inderdaad anders mee omgaan. Maar nu ligt de situatie nu eenmaal zo dat het of castratie of sterilisatie zal worden, waarbij het besef dat de hengst bij sterilisatie zichzelf zal blijven aanwezig is.
Ik hoop dan toch dat het sterilisatie gaat worden en zou het jammer vinden als dat bij gebrek aan informatie toch castratie zou worden.

Jaren geleden had ik een reu en een teefje van twee verschillende rassen. Dus daar wilde ik absoluut geen pups van hebben. Ik heb de reu toen laten steriliseren. Maar het was toen erg moeilijk om een dierenkliniek te vinden die dat deed. Of men wist niet dat het bestond of wist het wel, maar had er geen ervaring mee.
Nu verwacht ik eigenlijk dat als het over een paard gaat, het nog moeilijker zal zijn???????????Vandaar de vraag??????

Moniek

Ik ken twee hele lieve hengsten. Een is een voormalig dekhengst en wordt nu ingeleerd. Ze zijn even lief en betrouwbaar als een merrie. Het enige is dat een hengstige merrie(-geur) voor problemen kan zorgen. De voormalige dekhengst is overigens ook de verzorgpony van een klein kind en dat gaat prima.
En ja, toen ik schreef dat de 'hengst' zijn hormoonhuishouding zou behouden bedoelde ik ook dat zijn gedrag niet zou veranderen. (Het typische 'hengstengedrag' wordt dan ook gemotiveerd door de hormonen.)

Overigens zou ik nog proberen om die mensen om te praten om toch één of nog veel liever twee of drie jaar te wachten met de operatie. In ieder geval tot het dier lichamelijk -en liefst ook geestelijk- volwassen is.

Sanders schreef op dinsdag 10 april 2007, 14:50:


Tja, dat kun je doen en misschien werkt het ook wel even, maar feit is dat hengsten toch als gevaarlijk en lastig ervaren worden en dat wil men nou eenmaal niet, of ze worden gedwongen tot levenslange eenzame opsluiting, net alsof daar geen oplossing tussenin mogelijk is.

Ik heb vroeger wel te maken gehad met hengsten maar er nooit zelf een gehad, ja, ik had wel een ijslanderhengstje die ik met 3 jaar heb laten castreren, (nog vóórdat ie echt hengst werd zelfs) maar dat was meer omdat je hengsten nu eenmaal castreert he anders zijn de niet te harden. Toen dacht ik ook nog zo.

Spirit echter is een bewuste keuze, al van toen hij nog in de buik van Holly zat hoopte ik dat het een hengstje zou zijn; hij wordt nu twee (en mag vanaf vandaag lekker aan de gang met hengstige Oakley) en als ik zijn klokkespel zie hangen dan kan ik me niet voorstellen dat ik dat ooit zou laten afsnijden, ik beleef dat nu hetzelfde als de hengstenmensen hier
Zou mijn hengst zijn trots niet willen ontnemen. Ik begrijp nu ook waarom zij dat verminken noemen.

Gisteren tijdens de rit met de twee hengsten van Eddy liep onze ruin Winner ook mee. Kweeniet, hij mist toch iets, echt, je ziet het, hij mist de drive en de sprankeling die zíj wel hebben.
Hoewel een absolute schat mist er letterlijk toch een stukje en dat merk je op zulke momenten. Ik vind steeds meer dat de reden van veel castraties is omdat de mens verzuimd heeft tijd en energie in zo'n dier te steken, hem te socialiseren, op te voeden.
Dat is niet tegen jou gericht, he Sanders, maar meer een algemene opmerking.

Groet, Pien (die nu Spirit en Oaks bij elkaar gaat zetten....)

Spirithorses schreef op dinsdag 10 april 2007, 15:22:


Ik vind je laatste zin te kort door de bocht. Was het maar zo simpel dat dat de enige (oplosbare) oorzaak was.

Denk dat bv Wil er toch aardig wat tijd en energie in heeft gestoken. Daarbij... de ene hengst is de andere niet. Het is niet zo dat ZE automatisch allemaal prima handelbaar zijn wanneer mensen tijd en energie in de opvoeding en socialisatie hebben gestoken. Ook is de ene mens de andere niet en heeft niet iedereen evenveel overwicht, ervaring en inzicht. En extra wipmerries om hem sexueel tevreden te houden.

Een vriendin had een Andalusische hengst, nou echt een dooie hoor! Niks van: dát extra, gewoon een leuk paard. Zij is wat bang uitgevallen, maar dit paard heeft haar nog nooit belazerd, wordt gewoon tussen de merries gereden.
Spirit is toch ook zo'n makke zeg je? Dan is het gewoon goed te doen!

Spirithorses schreef op dinsdag 10 april 2007, 15:22:

-knip-

Nou, mijn ruintje sprankelt anders ook hoor! Maar ik heb ook zolang mogelijk gewacht. Ik heb hem laten castreren omdat hij een kleine pony is en dus door jonge (lichte) kinderen bereden wordt. Ik durf het risico niet te nemen dat hij plots een merrie ziet en er (met ruiter bungelend en zwaaiend op zijn rug) vandoor gaat.
Voor mensen zonder eigen wei is het trouwens bijna onmogelijk om een wei te vinden waar je hengst met andere paarden mag staan. Ik heb daar erg mijn best voor moeten doen. Een stalhoudster wilde mijn hengst graag toelaten. Ook nadat ik had verteld dat ik nog lang niet van plan was om hem te castreren. Toen alles eigenlijk afgesproken was eiste ze plots dat ik het menneke wel binnen een week liet casteren. Toen heb ik het meteen afgeblazen. Hij was lichamelijk nog helemaal niet uitgegroeid en al helemaal niet sterk genoeg om gecastreerd te worden.
Dat vindt ik een belangrijke voorwaarde.
Maar als het niet hoeft... Waarom zou je het dan doen? Dat ben ik met je eens.

Spirithorses schreef op dinsdag 10 april 2007, 15:22:



Ook bj ons lopen nu twee hengsten van een jaar en er zijn totaal geen problemen mee. Ook hebben ze sterke en mooie hoefjes. Ze lopen afwisselend in de wei en in een hele grote paddock met betonnen ondergrond. Als ze van mij waren zou ik ze nu naar een begrazing laten gaan en met 4/5 jaar terug laten komen om ze dan op een manier te houden die een hengst past.
Maar ook deze twee zijn niet van mij.

En Pien, het veulen van Spirit en Oak, is dat ook gewenst?

Dus, wat ik nu wil is de eigenaars van de hengst vertellen wat hun mogelijkheden zijn als ze willen steriliseren. Ik zal er wel bij zeggen dat het paard er nog jong voor is, maar ik vrees dat ze ook praktische overwegingen hebben en dat eventuele veulens niet gewenst zijn.
Als deze mensen de weg naar de sterilisatie niet vinden, dan wordt het dus de castratie.
Eigenlijk vind ik het al zeer te waarderen dat ze niet klakkeloos tot castreren overgaan, maar een alternatief willen onderzoeken. Hun probleem is ook niet het 'moeilijke' gedrag van een hengst, maar wel de veulens die het gevolg kunnen zijn.

Sanders schreef op dinsdag 10 april 2007, 15:44:


IS dat risico wel serieus, of is dat iets wat men denkt? Toegegeven, ook wij hebben niet met zoveel hengsten ervaring, maar met onze hengst is het juist verrassend dat dit probleem niet bestaat, en nooit heeft bestaan.

Zijn eerste buitenrit was samen met Harisha, op en top hengstig op dat moment. Ok, tijdens trailerladen was het even wat verwarrend voor beide dat hij er langs moest, en niet erop, maar tijdens het rijden... Geen belangstelling voor elkaar.
Hetzelfde merken we hier als we grondwerk doen. Geen belangstelling meer voor Harisha, tot het moment waarop we hem "vrij" geven. Dan is het ineens "huhuhu" naar Harisha, met gebogen nek, net alsof ie haar al weken niet meer heeft gezien...

Wat is de ervaring met de andere hengstenhouders hier? Zorgt een hengstige merrie in de nabijheid voor onrust of "ongehoorzaam" gedrag?

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op dinsdag 10 april 2007, 16:21:


Nee.

Frans Veldman schreef op dinsdag 10 april 2007, 16:21:


Hangt van de merrie en van de hengst af . Bombita van Pien gedroeg zich als een echte sloerie en daar Regeert Ilias dan wel op maar niet zo dat hij niet meer te houden is of ongehoorzaam , alleen wordt er dan een beetje en travers gereden om de merrie in het oog te houden , nu is het wel zo dat een hengst die vrij in de kudde staat en naar hartelust kan dekken docieler zal reageren op een hengstige merrie dan eentje die maar af en toe is mag . Om het op de spits te drijven zou je er een andere hengst in dezelfde ruimte (paddock of piste) moeten bijhalen en dan met hem oefenen , dit is weer andere kak . De hengst van Annelies is volledig door haar (met mij) zadelmak gemaakt en zij maakt ook buitenritten (bitloos) met hem , net zoals de paaswandeling bij Pien . Dit was de eerste maal dat hij in zo'n grote groep terecht kwam met ruinen en merries en hij heeft dat schitterend gedaan , op sommige momenten had hij de aanw.van Ilias nodig maar over het algemeen ging het super. Ook met de arab hengsten waarmee ik werkte ging dit op . Eigenlijk heb je alleen problemen met de solitaire hengsten omdat die jongens zo gefrustreerd rondlopen dat jij als mens enkel als hinderpaal wordt gezien en dus ook zo behandelt . Ik werk ook alleen maar met deze dieren als de eigenaars bereidt zijn om veranderingen in zijn leefwereld aan te brengen .

Frans Veldman schreef op dinsdag 10 april 2007, 16:21:


De ponydekhengst van de melkerij is mijn merrie haar overbuurman.
Als ik mijn paard opzadel bind ik haar altijd vast in de gang aan haar (en dus ook zijn) stal. Mijn Pête wil dan wel eens de slet uithangen en soms laat de hengst dan wel merken dat hij haar interessant vindt. Maar geef die jongen een pluk hooi en hij kijkt er niet meer naar.
Die heeft in ieder geval zijn prioriteiten op een rijtje.

Moniek schreef op dinsdag 10 april 2007, 14:15:


Meest praktische directe weg naar sterilisatie nmm: kliniek Emmeloord bellen - (0527) 613 500.
Er is daar met zekerheid ervaring, Dhr. v. Muiswinkel.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Christel Provaas schreef :

Maar ik zei toch ook dat het een algemene opmerking was ?


Voor zover ik van Wil begrepen heb is Catcher een tijd van haar weggeweest en heeft hij dus een onderbreking in zijn opvoeding gehad. Kan me best voorstellen dat dat een reden is van onhandelbaar gedrag, en dat is moeilijk er achteraf weer in te krijgen, ik veroordeel niks he en ik weet hoezeer het Wil aan haar hart gegaan is toen ze de beslissing nam hem te castreren.


Dat laat ook zien hoeveel onervaren mensen er paarden willen houden. Hier bij ons rijdt een beginner, nog geen 6 lessen gehad, wil nu haar eigen endurancepaard gaan kopen, liefst een hengst. Lekker showen
Denk je dat zo iemand beter af is met een merrie of een ruin? Ik niet! Zo iemand heeft überhaupt nog veel te leren en zou helemaal nog geen paard moeten aanschaffen als ze wijs is. Ik heb verdorie ook tot mijn 35 e gewacht eer ik de tijd rijp vond en de ruimte had om mijn eigen paarden aan te schaffen, daarvoor heb ik het moeten doen met leen- en werkpaarden.


Ja, dat is dus nu wat ik steeds vaker hoor, "ja, maar Spirit is ook zó'n brave, met míjn paard zou dat nooit kunnen"...."

Maar ze zeggen er niks over dat ik al met hem vanaf de dag van zijn geboorte bezig ben, elke dag weer. Ik dacht, ik wil een hengst in de kudde kunnen houden en hij moet zich op de grond met mij gedragen als een ruin. Hij doet dat ook. Zojuist heeft hij zijn eerste echte dekpogingen achter de rug, hij wacht keurig netjes totdat ik zijn halster af doe en komt na afloop van de merrie en ik pak hem zo met een touwtje om de nek. Hij wéét dat wanneer ik in de buurt ben er niet gesprongen of druk gedaan wordt. Dat ben ik hem aan het leren. Geloof me, zelf zou hij veel liever iets anders doen hoor. Op het moment ben ik hem aan het leren om met mij en aan het halster beschaafd tussen de hengstige merries door te lopen. Da's de volgende stap in zijn opvoeding, dat hoort er gewoon bij. Met elk paard, of dat nou een merrie of een hengst is.

En vanaf dag één tussen de merries, die voeden hem wel op.
Spirit is ronduit zacht en lief, maar wij zijn ook zacht en lief tegen hém.... Heeft zeker met karakter en temperament te maken, maar ook met de manier waarop je zo'n hengst consequent opvoedt, de aandacht die je eraan besteedt, en de manier waarop je een hengst houdt.

Groetjes, Pien