Veel mensen met mij zullen zich geergerd hebben over de laatste discussie over de ors. Hier over nadenkende vraag ik me af of we in de toekomst zulke hooglopende akelige welles/nietes gesprekken niet kunnen voorkomen.
Wat is de aanleiding?
Iemand leest en toont voor het eerst belangstelling voor, wat er op PaardNatuurlijk allemaal beweerd wordt. Zo iemand ziet dan iets waarvan hij/zij denkt: "Wat ik nu lees is onmogelijk" en begint een discussie op het forum vanuit b.v. de eigen ervaring met de omgang met paarden. Als het dan toevallig ook nog over een zeer belangrijk item gaat, dat vele PNners aan het hart gaat, is de vermetele voer voor de gezamenlijke honden. De toon van de discussie verscherpt met elke bijdrage, de denigrerende opmerkingen vliegen door de lucht en wie er dan ook gelijk heeft, uiteindelijk verliest PaardNatuurlijk...
Wat ik hierboven beschreven heb kan elk moment uitbreken.
Steeds meer mensen lezen deze site, vanuit welke achtergrond of discipline dan ook. Nog steeds is onze manier van denken jammer genoeg ver in de minderheid. Voor sommigen geeft het ontdekken van deze site, een thuiskom gevoel, anderen moeten eerst een soms jarenlange andere opvoeding van zich af schudden voordat ze zelfs maar zullen durven toegeven dat deze site een vernieuwende invloed zou kunnen hebben en dat er blijkbaar meer is tussen hemel en aarde.
Mijn voorstel, maar het is ook niet meer dan dat, is dat wanneer het er op lijkt dat een nieuwe bezoeker het absoluut niet met een hier beschreven bepaalde manier van werken eens is, maar dat uit zijn woorden blijkt dat hij deze manier ook nooit uitgeprobeerd heeft, hem te verwijzen naar een bepaald gedeelte binnen de site, waar standaard staat vermeld " Het overgrote merendeel van de leden staat achter de in PaardNatuurlijk beschreven manieren om zo goed mogelijk met een paard om te gaan. Bent u van deze manieren niet overtuigd dan nodigen zij u uit met hen in discussie te gaan, nadat u zich overtuigd heeft van de positieve of in uw ogen negatieve werking ervan".
Ik ben geen advocaat, dus dit stukje tekst zal voor verbetering vatbaar zijn. Best mogelijk... maar laten we over dit idee eens discussieren en kijken of we Frans zo'n soort bliksemafleider kunnen aanbieden.
Ik denk dat de toon prettiger blijft als er door iemand tijdens zo'n oeverloze discussie naar verwezen kan worden.

groeten
Piet

Isabel van der Made schreef op dinsdag, 22 juni 2004, 18:48:

Ik geloof dat ze geen deken opmoeten als je het in zon racemodel scheert. Ik wou sowieso geen deken hoor, alleen maar onhandig en jij meot dna opeens gaan bepalen hoe dik de "vacht" van je paard word.
Wat vinden jullie van een recestrpen model?

Piet schreef op dinsdag, 22 juni 2004, 21:04:


Eindelijk... ik als actief-meelezer begon me ook al te irriteren aan die eindeloze discussies...
Beetje respect voor elkaar, ookal zijn de meningen/ervaringen totaal verschillend.
Ik snap niet waarom er telkens zo'n uitgebreide verdediging gegeven moet worden. Mensen die zich vast blijven houden aan hun mening dat paard-natuurlijke manieren als de ors niet goed zijn/niet werken, fijn, ieder zijn mening en manier van omgang met paarden, hoe erg paard-onvriendelijk dit soms in de ogen van de pn-ers is.

Maar laat deze personen hun ding doen. En voor deze mensen geldt dan ook: Laat ons (lees: de NH-mensen) ook in hun waarde en laat de uitgesproken meningen achterwege, totdat je uit eigen ervaringen kan praten.

Pfff...sorry, maar mijn hart is ook even gelucht!
Ik ben in ieder geval wel heel blij met deze site en ben er ook erg trots op dat mijn paardje, mede door jullie, een paard-natuurlijke opvoeding krijgt.

Groetjes Kim

Hoi,

Ik heb de discussie over de ORS zitten volgen en er wordt een link gelegd
tussen paniek en het op hol slaan. Is het volgens jullie in de meeste
gevallen zo, dat wanneer een paard in paniek raakt, hij er vandoor wil c.q.
op hol slaat? Volgens mij gaat dit namelijk niet (altijd) op. Mijn paard was
(gelukkig: was) daar een voorbeeld van. Wanneer zij in paniek raakte, begon
ze in het wildeweg te steigeren. Ze durfde er helemaal niet vandoor te gaan,
leek het wel. Ze wist zich dan geen raad en bleef op de plek staan
steigeren, draaien, weer steigeren etc. Je paard een ORS aanleren bij deze
paniek, heeft dus geen zin. Wat doen jullie wanneer je paard in deze vorm
van paniek raakt?
Verder heb ik nog een vraag. Ik las voorbeelden dat een paard in paniek
raakt en keihard wegsprint wanneer er bijvoorbeeld een luchtballon aan 't
landen is. Om hem te stoppen, gebruik je dan de ORS. Oke, je paard staat
stil, maar het gevaar (de luchtballon) is nog steeds aanwezig. Je paard is
nog steeds bang en wil nog steeds vluchten. Wat doe je dan? Keer op keer de
ORS? Ben benieuwd naar jullie ervaringen...!

groetjes, Peet