Ik denk dat dit niet klopt... Het is volgens mij niet waar dat te veel fosfor zorgt voor een mobilisatie van Ca uit het skelet. En dus veroorzaakt te veel fosfor geen rachitis. Het is het vit D tekort wat rachitis veroorzaakt. Het stukje over calcium en fosfor wat ik in een ander topic heb geschreven:

Ca wordt actief geresorbeerd in de darm, dit wordt gestimuleerd door VitD3. VitD wordt in de nier omgezet tot VitD3 oiv parathormoon (PTH). In de nieren wordt calcium ook terug opgenomen oiv PTH. Als de calcium concentratie in het bloed daalt, dan stijgt PTH om meer calcium op te nemen uit de darm, minder te excreteren via de nier en meer uit het bot te halen dmv osteoclasten. PTH wordt ook gestimuleerd als er te veel fosfaat in het bloed zit zodat dit via de nieren weer verdwijnt.
Rachitis ofwel engelse ziekte is ontstaan door een tekort aan VitD. Hierdoor kan er niet genoeg Calcium worden opgenomen uit de darm en stijgt de PTH spiegel. Er wordt meer Ca uit de botten gehaald en de botten verweken. Tegelijkertijd wordt er meer fosfaat geexcreteerd door de nieren.

En wat ik er nou over terug kan vinden is dat fosfor helemaal geen invloed heeft op PTH, dat wordt alleen getriggerd door calcium. Dat zou dus betekenen dat de calcium-fosfor verhouding in de voeding niet echt zo belangrijk is he...

Nils Vellinga schreef op donderdag 25 januari 2007, 20:54:


examens examens en nog eens examens :), veel te druk eigenlijk om hier rond te hangen :).

Egon, heb je weleens bedacht dat die Koniks wellicht prima hoeven kunnen hebben op de ondergrond waarop zij dag en nacht leven, maar dat je wel eens van een koude kermis thuis kon komen als je ze zou vangen en ermee zou gaan rijden? Dat die hoeven niet bestand blijken te zijn tegen lange ritten over asfalt?

Dat zou mij geheel niet verbazen omdat hoeven zich aanpassen aan hun leefomgeving.

Overigens was ík in de veronderstelling dat de Koniks helemaal niet zo probleemloos zijn, ook niet op hun eigen terrein. Hoefbevangenheid komt dacht ik nogal eens voor. Misschien hangt dat van het gebied af, maar een kennis van me weet er vrij veel van en ik heb haar jaren geleden horen vertellen over het hoefbevangenheidsprobleem.

Verder is bekappen inderdaad meer met minder. Ik haal dat ook uit deze website, en uit de artikelen van Pete Ramey. Het is naar mijn mening wel verkeerd dat er ineens allemaal lange hoefwanden blijven staan 'omdat het paard dan tenminste niet gevoelig loopt'. Want het is misschien wel zo dat dit zo is, maar de hoef zal dan ook nooit écht goed worden omdat hij simpelweg niet adequaat genoeg wordt getraind. Je kunt beter hoefschoenen gebruiken totdat de hoeven zo goed zijn dat alle onderdelen in staat zijn om het paard te dragen. dan genees je iets en ben je niet bezig met het maskeren van een probleem.

Groet,
Clara

Clara van der Horst schreef op vrijdag 26 januari 2007, 1:20:


En dat blijkt allemaal niet zoveel uit te maken: pletten, vlokken of wat ook maar blijkt niet zoveel sneller opgenomen te worden. Pletten lijkt dus alleen zinvol bij paarden met kauwproblemen.

Frans Veldman schreef op vrijdag 26 januari 2007, 0:09:


Dit is een beetje onzin Frans. Elke muesli maar ook brok heeft een ruwe vezelgehalte en een verteerbaarheidsgehalte. Hoe hoger, hoe moelijker opneembaar en hoe trager de piek dus in het bloed. Jij doet voorstellen alsof je paard een berg suiker opvreet. Dat is echt faliekante onzin.


Dit is jou mening Frans, gebaseerd op jou starre idee hoe iets zou moeten zijn en op beeldvorming. Veel mensen ervaren ook dat hun paarden opknappen met wat bijvoer en dat tekorten of aandoeningen verdwijnen.

http://www.cavalor.be/Nutri/Nutrition/Library/Cavalor/PDF/HippoClub/hipponewsnl07.pdf

nog een interessant linkje.