BOSAL PASSEN
de bosal hangt los ongeveer 2 cm boven de kin van het paard, er is 4 vingers ruimte tussen de neusgaten en de bosal.
als de bosal te hoog ligt hangt hij niet in balans, en is de kans groot dat je de huid van het paard beschadigd, en kan je de teugels niet meer geven/nemen zoals het hoort, want er is dan geen verlichting als de teugels loshangen
als hij te laag hangt verlies je de controle over het hoofd van het paard, en is er ook de kans dat hij z'n neus eruit kan trekken.
tussen de wikkels van de mecate en de kin van het paard moet je met gemak 2 vingers kunnen doen, dit is te herstellen met meer of minder wikkels om de bosal heen.
een bosal die te strak zit geeft het paard ook geen verlichting, met als gevolg dat hij z'n hoofd niet rustig houd.
de bosal moet op de brug van de neus rusten, niet tegen de kin aan, of tegen de wang aan.
als je aan de teugels trekt buigt de bosal halverwege de kaak naar achteren
het is een kwestie van passen en meten voordat je de ideale positie gevonden hebt

BOSAL GEBRUIKEN
een bosal gebruik je met 2 handen, een "directe" teugel dus, zoals je ook met een snaffle-bit rijd (een trens) als de teugels opgenomen worden, trekt de knot (knoop aan de onderkant) naar boven, en glijd de bosal zelf iets naar beneden, uiteindelijk komt de knot in contact met de onderkant van de kaak.
een constante druk is niet de bedoeling, daar raakt het paard gehard van, en verliest de bosal zijn werking, dus een geven en nemen van de teugels....

de bosal hangt als het goed is in balans, dwz dat het paard leert om zijn hoofd op een natuurlijke manier te dragen (niet te hoog of te laag) zodat de bosal het prettigst op zijn neus zit,
wanneer de teugels worden opgenomen leert het paard te geven met zijn hoofd, zodat hij de druk van de bosal weer kwijtraakt,
op deze manier blijft het paard ook erg licht op de hand, en aandachtig
te ruw omgaan met de teugels werkt averechts, dan zal het paard er tegen gaan vechten om onder de druk uit te komen.

Niet elk paard is geschikt voor een bosal, de een is misschien gereden door te harde handen en heeft geleerd overal doorheen te duwen, de belangrijkste vraag is echter>>>is de ruiter geschikt om met een hackamore te rijden?
de ruiter moet geduld hebben, en de tijd willen besteden om met rustige handen het paard aan de bosal te laten wennen en te trainen,
als dit niet het geval is, zal de bosal een averechtse werking hebben, en afkeer wekken bij het paard, en dus ook het paard aanleren om te trekken/ontwijken.

de bosal is een heel goed training middel, maar zonder kennis van zaken kan het een verkeerde werking hebben, dus is het het beste om te beginnen met een paard wat de basis al kent met een gewoon bit,
en die de beenhulpen ook al begrijpt.
dan kan de hele basis licht overgedaan worden in de bosal, zodat dezelfde controle er in de bosal ook is,
blijf erg licht met je handen, en geef het paard de tijd om vertrouwen te krijgen,
gebruik de lichte geef/neem druk met de teugels, niet meer dan een paar gram druk uitoefenen.
de grootste kracht in een bosal is dat je het hoofd van een paard er altijd mee "in handen" hebt, het werkt dus vooral door aan een kant druk uit te oefenen.
NEE
niet met 2 handen tegelijkertijd gaan trekken
niet je handen gefixeerd op dezelfde plek houden
geen kracht uitoefenen/forceren
geen constante druk op de teugels

JA
een arm uitstrekken naar buiten, en je zal zien dat het paard de beweging al volgt en een cirkel loopt
met het bewegen van je armen verplaats je je gewicht ook, waar je paard ook op reageert
contact opnemen door middel van je vingertopjes te bewegen, of je pols naar binnen toe te bewegen, niet meer dan een paar gram "kracht" zetten
een geef/neem systeem waarmee je pulserend werkt, en links/rechts afwisselt

voor degene die er de tijd en energie insteekt om het te leren is er niks mooiers als de saamhorigheid en partnership gecreëerd door het werken met de bosal

http://www.slidinghorse.nl/bosal/bosal.htm

jose schreef op woensdag 17 januari 2007, 11:48:


Ja Piet heeft echt een correctie nodig hier, ksst in je mand

Wat ik ook wel eens doe, is mjn brief nalezen voor het verzenden en dan alle stekeligheden er uit halen zodat alleen de zuivere info overblijft.

Groetjes, Michiel

Piet schreef op woensdag 17 januari 2007, 1:08:


Ho ho kom niet aan Bokt, dan kom je aan mij. Groet, het naieve kind.

Vicky Verreycken schreef op woensdag 17 januari 2007, 10:00:


Hoi Vicky,

De voor het lichaam noodzakelijke of onschadelijke organismen zijn niet degene die ervoor zorgen dat een paard ziek wordt. Het zijn ook niet degene die bestreden moeten worden.
Hoe natuurgeneeskunde precies werkt weet ik niet. Het is wel anders dan homeopathie ! Het checken of de wormkuur effect had doet jouw deskundige oog of natuurgeneeskundige zelf. Als je je paard een beetje kent is het gemakkelijk te zien. De opgetrokken buik wordt zachter en meestal bewegen ze ineens weer gemakkelijker.
De biotensor is een metalen "antenne" waarmee trillingen waargenomen kunnen worden. De uitslag van een biotensor ziet er een beetje hetzelfde uit als die van een thermografie, alleen kan die dan ook nog een computer worden aangesloten (een thermografie dan). De biotensor in de hand van een goede natuurgeneeskundige is fijngevoeliger dan welke machine ook.
De goede natuurgeneeskundigen werken ook met andere krachten en hebben een goede samenwerking met hun gids, maar daar wordt veelal niet over gesproken omdat er nog steeds mensen schijnen rond te lopen die daarvan schrikken.

Kathleen