Spirithorses schreef op woensdag 10 januari 2007, 11:02:
> Aanraken doe ik met mijn handen, ook bij een paard dat trapt,
> dan moet je dat heel zorgvuldig opbouwen, begin op de plek
> waarvan je weet dat ze het wel fijn vindt, steeds een
> centimeter verder, belonen (móóóien) en zeker niet stoppen als
> zij dat wil, maar pas wanneer ze er goed op reageert. Nooit
> afdwingen.
Even een aanvulling:
Hoe kun je niet afdwingen en toch pas stoppen als zij goed reageerd?
Ik denk dat dit in het hele hele kleine stapje zit, zo klein dat ze wel goed moet reageren ook al was de eerste asociatie afwijzing.
Pas op dat je deze subtiele techniek niet laat ontaarden! Door een te grote stap blijft het paard namenlijk ook langdurig afwijzen. En als je dan net zolang doorgaat totdat er een "gunstiger" reactie is, dan heb je de realtie verstoord en je paard sluit zich van je af. "Hoe hard moet ik schreeuwen, voor dat je me hoord dat ik dit niet wil", zegt het paard dan en sluit zich voor je af, om aan alles te ontsnappen. Ik stel het even zwart wit voor de duidelijkheid, alles daar tussen gebeurd ook.
Groetjes, Michiel
> De 'fout' die veel mensen maken is dat ze bij voorbaat al braaf
> roepen om hem gerust te stellen, terwijl het paard nijdig
> kijkt. Dan wordt ze juist bevestigd in haar boze gedrag, dus
> let erop dat je alléén het goede of de oortjes naar voren
> beloont. Dat is de timing warover we het altijd hebben.
> Bij een paard dat om je heen loopt te draaien van onrust ga je
> niet zeggen : "Is braaf, en aaien", snap je? Maar het is het
> stilstaan wat je beloont !
>
> Succes, Pien
.
Warboel
