Hoi,

Heb de intropagina even nagekeken, had de laatste update nog niet gezien.
De informatie is niet duidelijk en inmiddels aangepast vanavond.

Voor de duidelijkheid:
We hebben inmiddels goede kontakten opgebouwd met de UKNHCP, de Engelse zusterorganisatie van de AANHCP. Inmiddels hebben we 2 field Instructors enkele dagen op bezoek gehad en hebben we besprekingen gehad over samenwerking op het gebied van opleidingen. Uiteraard hebben we ook gezamelijk paarden bekapt, waarbij ons werk is beoordeeld.

De UKNHCP is haar eigen opleidingstraject begonnen, zodat niet iedereen meerdere keren naar de US moet om delen van de opleiding te doen.
Los van het feit dat dit een zeer dure aangelegenheid is, is lang niet iedereen in de gelegenheid hiertoe.
Een andere reden is dat men toch ook heeft gevonden dat er zaken in de US opleiding misten. Zo hadden deze 2 Field Instructors tijdens de opleiding van de AANHCP nog nooit een ijzer hoeven te verwijderen.

Vanuit de UKNHCP is gevraagd of wij mensen uit hun opleiding kunnen laten meelopen bij bekappers alhier. Hier staan we positief tegenover. Uiteraard visa versa.

In de UK bestaat de mogelijkheid om (sterk) versneld het traject te doorlopen als blijkt dat men al een goede basis heeft. Hierin verschillen zij sterk van de US, waar bv een hoefsmid met 30 jaar ervaring gewoon aan het begin moet starten.

Vanuit onze vereniging willen we ons niet vastpinnen op een bepaalde richting binnen het NB, maar juist de leden faciliteren om diverse clinics van de verschillende richtingen te kunnen bijwonen. Focus op het gemeenschappelijke en niet op de verschillen dus.

Groet,
Simon

idd mooi verhaal


ik ben 1x in de bak gegaan om het bitloos uit te proberen en daarna vrij snel de weg ermee op, paarden hoeven er minder aan te wennen dan ikzelf geloof ik.
alleen zo'n ex sport/manege pony, die loopt nu nog te likken en te smakken.maar ze geniet er wel van.
dus mja waarom niet er mee de weg op?
als je het niet vertrouwd kun je er altijd een bitje met andere teugels bij doen.

helena schreef op zaterdag 6 januari 2007, 21:03:


De steunsels, die zitten pas aan de onderkant! Hoe die dan de bovenkant van het straalbeentje hebben kunnen beschadigen is mij een raadsel.

Als het hoefbeen vlak stond, dus parallel aan de grond, is dat prima en prachtig.


Als kreupelheid niet op te lossen is met nb, zou ik je aanraden contact te zoeken met Antoine de Bodt. Via de zoekfunctie kun je heel veel jubelverhalen over zijn rijmethode vinden.