Eva Saegerman schreef op dinsdag 2 januari 2007, 13:26:


Hoi Eva,

Ik heb inderdaad een leuke ervaring met voedselbelonen, waarbij het niet zo ging als ik bedoelde (zal het zelf wel fout hebben gedaan, ben ik bang...)
Toen ik met Froukje ging wandelen toen ze van de ijzers gehaald was, had ze veelvuldig de neiging me eensklaps het gras in te trekken en rustig te gaan staan eten. Ik een heuptasje met stukjes brood mee. Froukje duikt het gras in, ik trek haar eruit, paar passen netjes op straat en dan kreeg ze een stukje brood. Nou, dat had ze rap in de gaten! Racen het gras in, hap gras, zonder dat ik iets hoefde te doen er weer uit, paar stappen op straat en dán een broodje verwachten!
Ik dacht toch écht dat ik beloonde voor de stappen op straat, maar Froukje herinnerde zich duidelijk ook wat eraan vooraf ging. (Slim van zo'n oude dame).
Ik probeer nu aldoor zoveel mogelijk te voorkomen dat ze plotseling de berm induikt (opletten geblazen!) en laat haar af en toe een paar happen gras nemen, maar dus alleen als ik het goedvind, broodtas blijft thuis.

Groet, Els.

Peter Donck schreef op dinsdag 2 januari 2007, 15:12:


Normen en waarden .

Esther schreef op dinsdag 2 januari 2007, 16:13:

Alles wat "mooier" is in onze tijd van overvloed zal winnen Es. Wat er met het welzijn van het dier gebeurd is van ondergeschikt belang.
Nog een paar voorbeelden zijn het Nederlandse kuifhoen, een eeuwen oud kippenras, op hardheid en leg geselecteerd met de leuke bijkomstigheid dat ze een rasherkenbare kuif hadden.
Nu zijn de kuiven enorm groot geselecteerd en de voor de mens werkelijk nuttige raseigenschappen zijn niet belangrijk meer. De kip legt veel minder en kan amper nog kijken omdat z'n "haar" in de weg hangt.
Australorps, een geweldig goed leggende zwarte kip uit Australie, waarvan alleen die in de prijzen vallen als ze een diep groene "keverglans" over de veren hebben, die ze alleen maar krijgen als ze in het stikkedonker gehouden worden.
Er zijn "sierduiven" die hun eigen jongen niet meer kunnen voeren omdat de "rasstandaard" te korte snaveltjes voorschrijft.
Japanse kippetjes met zulke korte pootjes dat een op de 4 niet geboren kan worden vanwege een ietsje nog kortere pootjes.
Denk eens aan poezen, de perzen. De hondjes waarvan als ze een scheet laten hun mooie bolle oogjes eruit ploppen....enz enz.
Allemaal oorzaak ingrijpen van ons mensen en het moeten voldoen aan eisen die we stellen, omdat we "mooi" zo belangrijk vinden vinden.

Piet

Piet schreef op dinsdag 2 januari 2007, 17:05:


Amerikanen zijn ons op dat gebied allang voor .

Hoi Piet,

Even voor jou:
Er hangt me zo bij dat jouw Carlos nu 45 jaar is (ik reken nog ouderwets vanaf 1 januari). Hangen er al slingers en ballonnen voor de krasse knar?
Ik vind het wel iets heel bijzonders om als paard zo'n leeftijd te bereiken. Hoe heeft zijn leven eruit gezien wat betreft werk/stalling/voer/ ijzergeschiedenis ed.?
Eigenlijk ben ik daar wel nieuwsgierig naar.
Wil je daar iets over vertellen?
Groet,
Tineke

Eva Saegerman schreef op dinsdag 2 januari 2007, 12:31:


Hai Eva,

Ik zit met net dezelfde twijfel en vraag mij ook af of ik moet vermijden dat ik goed gedrag volgend op ongewenst gedrag meteen beloon, maar ik beloon wel graag... Ik herken het helemaal! Misschien hangt het er van af hoe slim het paard is? (ja sorry, maar er zijn er nu eenmaal rappe en tragere bij)
Lolita wou ik gisteren motiveren om beter door te lopen bij het rijden. Goed dat er geen toeschouwers waren denk ik dan, want dan gaat ze eens twee passen vlotter op mijn been, zeg ik prompt GOEDzooo waarop een sliding stop volgt om zo snel mogelijk de beloning te krijgen :) Ze stopte voordien al op een zucht (in de bak is stilstaan de leukste gang namelijk) maar deze 'rem' is nog beter! Nu hopen dat ik haar zo niet leer van eerst te traag te lopen om zo mijn beenhulp uit te lokken waarop zij dan weer kan versnellen om een beloning te verdienen... Maar ze snapte het wel en ging inderdaad vlotter lopen. Ook vroeger toen ik zonder voedselbeloning reed snapte ze dat ze mocht stilstaan en 'uitrusten' als ze eerst eens goed versnelde als ik het vroeg.
Terzijde: Gezien de hoef/voedingproblemen beloon ik nu met bietenpulp (Equifyt Zupa eigenlijk)... jaja, geweekte pulp in mijn heuptasje. Tis eens een andere manier om mijn handen zo snel mogelijk goed vuil te maken. :)

Groetjes,
Nathalie

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 2 januari 2007, 16:55:


en dit was dan nog hoogstwaarschijnlijk
een supergezonde hond,
gewoon zoals bij ons de "wild"gefokte tuinkip

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 2 januari 2007, 17:26:


Ja absoluut een wonder!
Ik heb Carlos gezien en eens goed gekeken wat ik kon meepikken om mijn Queenie ook zo oud te laten worden...
Wist niet dat hij nu 45 is geworden???
In dat geval dikke proficiat voor Carlos; maar ook en zeker voor Piet dus !