Gisteren  ben ik in Utrecht bij Antoinne de Bodt  op  bezoek  geweest.
Hij  gaf les bij een grote pensionstal. Me  afgesloten  voor de dingen die  ik zag en  maar 2 keer  :) bijna bonje gehad met lesklanten  van  hem, als  ik  vroeg even  naar de  voeten  te  mogen  kijken. 
Zo gauw  je  tegen sommige  mensen ook  maar iets zegt over de voeten van hun paard is het attack! Mijn  smid is  de  beste  vanhet land .... zulke opmerkingen, het kost een  godsvermogen  om hem  te  laten  komen  enz. enz. Ik zag volgens  de ruiter een beijzerd  "grasvoetje" bij  een paard van   een jaar of 10, wat  gewoon  aan  de  ene kant  4 cm  hiel  had  en  aan  de  andere kant  bijna  geen.
Ijzers  die er  juist ondergezet waren 
omdat het paard  
hko  kreeg. Veel  paarden  die  gewoon slecht behandeld waren.
Maar zeker  ook voeten  van paarden waar eigenlijk  niks  op aan te merken  viel.
Maar ze  hadden 1 ding gemeen, ze  liepen allemaal  niet  goed en  ik heb gezien  dat alle  paarden  na  de les rad of  in ieder  geval een  heel groot stuk  beter liepen, ook  de  paarden met scheve voeten.
Hij  zegt dat het  allemaal  vanuit de  rug komt, vanuit een  scheve belasting omdat het paard  krom is.
Hij gaf me als  voorbeeld:  zet  je  paard  met de  voorbenen op 2 weegschalen, laat  hem  zijn  hoofd  heen  en  weer  zwaaien en  kijk  hoeveel  gewicht  dat  scheelt.
Wat dressuurmensen  heel  vreemd  over  moet  komen is  het  feit dat zijn methode eigenlijk  het rijden is volgens westernstijl, in grote  trekken  zoals  ik het  geleerd heb. 
Wat  ik zag is  dat alle  paarden, ruiters  eigenlijk,  niet kunnen  laten nageven. 
Hij  leert  ze  hun paard   zover mogelijk  met  de  hals  naar voren te  rijden, (dus  niet  naar  beneden, maar  naar  voren) tot  het moment   dat het  hoofd naar  beneden  valt  en  op dat moment  teugel  te  geven, zonder aan  de  teugels te  trekken  om hem  van  voren  te  begrenzen.
Op  zulke  momenten  zie  je  alle  benen beter  hun  werk  gaan  doen,  vrijer van  voren, veel  meer  vooraan voor  de  loodlijn  en  50/50 onder de  loodlijn  van achter, ipv  ergens  erachter.
Op  die  momenten  hoor  je  de paarden  proesten en  .... als  bij toverslag, een  ruk  beter lopen.
Natuurlijk  probeert hij de ruiter  te  leren  recht   te  zitten, teugels  na  te  geven e.d. Hij claimt  ook dat in  praktisch alle gevallen de  ruiter  de  problemen  heeft  veroorzaakt en  bevestigd door  nog  eens  lekker  scheef  te zitten op  een krom  paard.
 Ik  ben  best onder  de  indruk., maar  dan  vooral van  de  simpelheid  waarmee  hij  problemen  oplost. Dat hij eigenlijk  niet  meer  doet dan  wat elke  redelijk opgeleide  westernruiter kan.  Bv  het  rijden  van  in en  outward arcs om  de  bespiering   los  te  rijden  en  de  zwakke  kant te  trainen.
Een  van de kreupele  paarden was   3  keer  gefotografeerd bij de  paardendokter  a  500 euro  per  keer, bij  de   3de  keer  was  er een  kleine  onregelmatigheid aan het  straalbeen  geconstateerd. Conclusie? 
HKO fase  4 (!) en hij  wilde  hem  meteen  wel  uit  de  verzekering   schrijven  om de  uitkereing  te  ontvangen, want paard  moest  geslacht.
Paard liep  na  een  kwartier  prima.
Het  is  niet  dat hij me  met  verhaaltjes   enthousiast heeft   gemaakt, ( ik  heb  vnl  met de  ruiters  gesproken) de  man  was  het  ene na  het  andere paard aan het  trainen  de  hele  dag  door en  had  zeer  weinig tijd om eens  uitgebreid  met  mij  te  gaan bomen.
Het  is  gewoon  zo, dat als  ik hier eerlijk beschrijf wat  ik  zag, dat hetzelfde  is wat iedereen met  een  normaal  stel  hersens  kan  zien  Dezelfde  methode, dezelfde  aanwijzingen, bij  ieder paard  weer, want ze  lopen  allemaal beroerd. Allemaal   Engelse school paarden die  nooit   geleerd  hebben  dat hun  achterhand  mee moet  werken en dat een paard een ontspannen  rug  moet  hebben.
Ik  ga hier  en  nu geen  conclusies  trekken, ik  wil  graag overleggen hoe en of we deze kennis  kunnen  gebruiken  voor paarden  die,  terwijl  ze  perfect  bekapt worden, toch  grote moeite blijven houden om  goed  te  lopen, want  wellicht  zit in zulke  gevallen  de  oorzaak in de rug en  niet  in de  voeten, omdat  we  die  mogelijke  oorzaak  al uitgeschakeld  hebben.
Piet