jose schreef op dinsdag 7 november 2006, 10:48:


Het is hier al vaker uitgelegd, maar je hebt gelijk, het kan wel weer een keer opnieuw:

Suikers is technisch gezien de verzamelnaam voor koolhydraten. Dit zijn lange ketens van koolstofatomen (met daaraan wat waterstofatomen e.d.), en in de kortste vorm (een keten van 1 koolstofatoom) heb je glucose. Dit is de gemakkelijkst verteerbare suiker, de suiker die je lichaam gebruikt voor de verbranding. Worden de ketens langer dan noemen we ze zetmeel. Dan wordt het verteringsproces (afbreken tot enkelvoudige suiker) navenant trager. Worden ze nog langer dan wordt het cellulose.

In de volksmond bedoelen we met suiker eigenlijk de zoet-smakende, kortere koolhydraten.

Mensen doen het het beste op middellange ketens. Zetmeel zeg maar. Kortere ketens, zoals in vruchten zitten kunnen we ook redelijk goed verwerken, maar de allerkortste, glucose, geeft ook voor ons mensen problemen. Glucose komt in de natuur overigens nauwelijks voor, alleen in bananen en rozijnen voor zover ik weet.

Paarden daarentegen zijn gespecialiseerd in de langere ketens. Van zetmeel tot cellulose. De kortere ketens, zoals die in fruit zitten, zijn voor paarden veeeeel minder geschikt dan voor mensen.


Inderdaad, dat kan tot op zekere hoogte, hoewel diabetici ook al worden gewaarschuwd niet teveel wortels te eten. Voor mensen is het op het randje. Maar voor paarden is het net óver het randje: wortels bevatten voor hen al teveel gemakkelijk verteerbare suikers.


De vezels die in wortels zitten zijn lachwekkend vergeleken met de vezels die in hooi zitten. Voor mensen zijn die laatsten onverteerbaar, maar paarden zijn erop gespecialiseerd. Als je wortels gaat voeren zijn die vezels veel te onnozel voor een spijsvertering die helemaal ingericht is om hooi te verwerken, en komen de suikers dus veel te snel vrij.


Bij mensen inderdaad. Voor paarden is een bruine volkorenboterham ook al veel te licht verteerbaar. Bij paarden kun je beter denken aan dingen die voor de mens niet meer te verteren zijn, zoals gras en boombast.

Appels zou ik ook niet voeren. Dat paarden zoete dingen lekker vinden is net zo relevant als het feit dat kinderen snoepjes, limonade en ijsjes lekker vinden. Lekker is niet altijd gezond. Voor paarden zijn wortels en appels hetzelfde als wat voor kinderen limonade en ijsjes zijn.

Overigens is hier, net als bij kinderen, sprake van gewenning. De veulens hier hebben nooit zoetigheid gehad en toen we dit eens gingen uittesten vonden ze wortels en appels maar zozo. Khabal wilde het na wat aarzelen wel eten maar leek het allesbehalve lekker te vinden, Camee spuugde het direct weer uit en was heeft aan wortels en appels een nog grotere hekel dan aan een wormspuit. (Als je het niet gelooft, ik wil er wel eens een filmpje van maken). Net als met kinderen: het is maar net hoe je ze opvoedt.

Groeten,
Frans

sandratien schreef op dinsdag 7 november 2006, 12:13:


Merkwaardig. Ik schreef pas iets aan jou nadat je het hier al met diverse mensen aan de stok had gekregen. En jouw eerste berichtje in die discussie ging ook niet over mij.

Groeten,
Frans

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 7 november 2006, 12:43:


Je schreef zelf al dat suikers cushing kunnen veroorzaken. Cushing is een overmatige productie van cortisonen. En cortisonen onderdrukken de afweer.

Groeten,
Frans

sandratien schreef op dinsdag 7 november 2006, 14:09:


Jij bent en blijft aansprakelijk . JIJ LAAT ze op je paard rijden nl.

epona schreef op dinsdag 7 november 2006, 13:00:


Nu haal je twee dingen door elkaar. Als er een ongeluk gebeurd dan kun je aansprakelijk gesteld worden omdat het jouw paard betreft. Of als je de ruiter iets hebt laten doen dat redelijkerwijs te gevaarlijk is. Vervolgd worden kun je voor het eerste niet. Voor het tweede geval is dit wel mogelijk. Eerder te verwachten is dat schadevergoeding geeist zal worden op grond van een onrechtmatige daad.

Om het risico voor de
Het doet overigens ook nog ter zake of je in de hobbysfeer zit of in de werksfeer. Geef je les tegen een vergoeding voor de lol, of ben je een professional? Om een lang verhaal kort te maken: Als je les wilt geven op je eigen paarden: haal je diploma's en verzeker je. Wil je zomaar les geven bij mensen aan huis op hun eigen paard kun je dus niet aansprakelijk worden gesteld.

Margot

Wil schreef op vrijdag 15 september 2006, 17:33:


Wil , je schrijft over hertshoornolie, en hebt ook een ( toekomstige )band met Portugal . . . weet jij hoe hertshoornolie in het portugees heet ??
Met dank en groet, Hans

Tineke Nolet-Verdel schreef op dinsdag 7 november 2006, 12:43:


Dat zou goed kunnen. Maar waarom heeft ze dan ook jeuk als ze alleen hooi eet?
Hoe kun je trouwens 100%zeker weten dat een paard dat in de zomer schuurt ook wel echt zomereczeem heeft?
Want tussen de paarden onderling van mensen op het forum hier, zijn ook aardig wat verschillen.
Sommigen zijn gevoelig voor hoefbevangenheid anderen weer niet. Enkele van Pien haar paarden doen het goed op alleen hooi, voor anderen geeft het maar weinig verschil.
Hebben we het hier eigenlijk wel allemaal over dezelfde aandoening?


inderdaad!
Alhoewel ik er nu veel minder mee bezig ben dan vroeger.
Heb het een beetje opgegeven denk ik, dat ze hier ooit nog van geneest.
Ik hou het bij schade-beperking.

groetjes
Ans

hans van vliet schreef op dinsdag 7 november 2006, 15:43:


Hallo Hans, zó goed ben ik niet in Portugees!

Vertaalmachine on-line....
zoek, zoek, zoek.... Nee, sorry.... Het woord zelf schijnt in het Portugees niet voor te komen.....
Kan je wel vertellen dat het vreeeeeselijk stinkt )

Groet,
Wil

Margot van Lare schreef op dinsdag 7 november 2006, 15:39:


nou dat is dus uitgezocht omdat heel veel mensen dat dus denken, het blijkt dat jij waneer je les geeft of dat nu hobby of niet is (aanwijzingen of goede raad geven, belangeloos is iets anders , dat is niet lesgeven) je geacht word te weten waar het over gaat onder jouw aanwijzing geef je opdrachten, op het moment dat daar ongelukken bij gebeuren, of dat nu in je invloed sfeer is of niet, dat maakt niet uit. Je bent en blijft als lesgever in nederland verantwoordelijk voor het welzijn van je "klas". Daar kun je voor aansprakelijk gesteld worden, of je ook aansprakelijk bent is een ander verhaal. Het is in nederland mogelijk je hiervoor te verzekeren, de verzekering wil daarvoor een diploma zien.

Een ander voorbeeld is bv een hondentraining. een hond grijpt de hond van een ander. De instrukteur/ice is verantwoordelijk en kan voor de schade aansprakelijk gesteld worden.

of een meisje valt tijdens gymles uit de touwen , dwarsleasie, de instructrice is verantwoordelijk, zij hielp daar belangeloos maar had geen diploma om te mogen lesgeven. de verzekering van de gymschool betaalde niet uit het meisje is zelf hoofdelijk verantwoordelijk gesteld en moet de schadevergoeding uit eigen zak betalen. Dit is tot aan de hooge raad uitgevochten.

Door dit verhaal ben ik gaan zoeken hoe het zit met lesgeven en tenzij er iets veranderd is na de datum van het bokttopic is het nog steeds zo dat je het best een diploma kunt hebben om les te geven ook al slaat het nergens op en heb je jarenlange ervaring. Op het moment dat er iets ergs gebeurt komen instanties wel navragen waar jij je bevoegdheid om les te geven weg hebt.
Ina

epona schreef op dinsdag 7 november 2006, 15:59:


Dat verhaal van dat meisje in de gymles is irrelevent. Eigenaar is namelijk ogv art 6:179 BW ten allen tijde aansprakelijk voor gedragingen van zijn dier. Buitendat is het geen vergelijkbare situatie gezien het meisje de oefeningen niet uit zou voeren zonder de begeleiding terwijl iemand met een eigen paar daar wel op rijdt buiten de les om. Het meisje liep rond op de sportschool, dat is anders dan wanneer jij thuiskomt om iemand les te geven. dat de Hoge Raad deze uitspraak heeft gedaan is dus eveneens volkomen irrelevant omdat het hier een heel andere rechtsvraag betreft.

Margot