Clara van der Horst schreef op maandag 23 oktober 2006, 19:45:


Gek genoeg was dat inderdaad al tijdens het strasseren ja. Hij heeft eerst 4 maanden slecht gelopen door zijn bevangenheid. Maar hij had een gat in zijn zool dus dat was niet gek. Daarna ging hij in stap gewoon goed lopen over de weg. Binnen een jaar na de bevangenheid liep hij helemaal goed.

Helaas heeft hij dan ook wel zijn periodes gehad dat hij weer een weekje wat gevoelig was. Maar het gaat eigenlijk allemaal prima. Dit komt denk ik mede dat vanaf dat er werd begonnen met strasseren ik iedere dag heel veel met hem heb gelopen over de weg.

Ik ben nu iets minder in zijn zool aan het snijden omdat ik het de laatste tijd overwegend zelf bijhoud en ik wil kijken of het zo ook gaat. Het is dus niet omdat ik negatieve ervaringen met strasseren heb!

Margot

van lennep schreef op maandag 23 oktober 2006, 20:11:


hoi esther, als maike blijft struikelen kunnen de schoenen ook nog aan de buitenzijde zodanig bewerkt worden dat ie makkelijker afrolt. dat is t voordeel van smitjes t.o.v. marquis.

Michiel schreef op maandag 23 oktober 2006, 22:01:


Omdat stap de eerste versnelling is waarin je dingen leert. Zowel zelf als ruiter als het paard. Gaat stap goed, dan ga je een versnelling hoger. In stap heb je tijd na te denken en te controleren.
Begin je te snel in draf dan kan het zijn dat dingen eigenlijk niet goed gaan maar die je niet opmerkt vanwege de snelheid van de gang.
Daarbij is stappen, stappen, stappen, stappen (zeker ook rechtuit langs de weg) bijzonder versterkend.

Hou oud was Jur ook weer?

Eva Saegerman schreef op maandag 23 oktober 2006, 21:37:


Ik geloof dat dit niet zo'n zuiver voorbeeld is.
Wat je vader deed was positief bekrachtigen
Hij vroeg een bepaald gedrag (omhoog met je luie reet :) )
Je deed het en je kreeg de beloning in de vorm van het touw om weer naar beneden te gaan.

Je moeder stimuleerde je om het gedrag uit te voeren.
Meer de soort aanhoudende jes , zoals je soms gebruikt om je paard te laten weten dat hij bezig is, richting het goed uitvoeren van het gevraagde, jes, jes, jes, jes, jes JES **
Daar is ook een naampje voor, maar ben ik ff kwijt. Is dat niet de intermediate bridge?

Piet

Christel Provaas schreef op maandag 23 oktober 2006, 14:41:


http://www.alprovi.nl/alprovi/grote_ballen.htm
Die heb ik!

Michiel schreef op maandag 23 oktober 2006, 22:01:


Een paard is er nu eenmaal niet op gebouwd om een mens te dragen, dus om hem langer heel te houden teneinde aan je egoïstische gerief te komen, zul je hem daarbij moeten helpen...!
Ik gebruik gymnastiek ook altijd op buitenritten. Soms mogen ze uit elkaar aan een lange teugel op zijn janboerenfluitjes hollen, afgewisseld met stukjes verzamelde galop en draven over slingerpaadjes mét stelling en buiging. Paar pasjes achterwaarts, paar galopsprongen naar voren, waar het terrein het toelaat.
Op het fietspad rijd ik vaak slangelijnen en zijgangen in stap en draf, tot aan de berm, omstellen en weer terug, stukje schouderbinnenwaarts over de middellijn. Je houdt het gevarieerd en je houdt je paard soepel. Bovendien is mijn ervaring dat de paarden buiten beter dressuren dan in een beschermde bakomgeving.
Enne, ook een leuke: langeteugelen! Heel goed buiten te doen en makkelijker om de zijgangen te leren dan wanneer je erop zit en hem door onervarenheid misschien juist tegenwerkt met je gewicht.

Michiel schreef op maandag 23 oktober 2006, 20:33:



Daar is vrij veel over te vinden Michiel.
Grisone maakte al structureel gebruik van hellingen en ook de zee.
In Freizeit im Sattel is dat een regelmatig terugkerend onderwerp.
Er zijn recent, de laatste 2 jaar, een paar toegankelijke boekjes verschenen in het duitstalige gebied. In de Loesdau catalogus staan er verschillende.

Wees wel voorzichtig met jouw enthousiasme Michiel.
Zo maar een keertje buiten een overdachte aanpak is zinloos, wellicht contra-productief.
Ook is het niet altijd voor de hand liggend welke spiergroepen je belast en makkelijke overbelast als je niet weet wat je vraagt.

Wat een hulp is bij de logica voor het gymnastiseren mbv hellingen is het bedenken waarom een paar niet omvalt als het een bocht maakt en niet naar binnen helt. Het raadsel van compensatie van de centrifugaalkracht zonder kegelbesturing. HOE lost het paard dit op?
Ik leg dit niet, gelijk, uit omdat het echt elementair is dat je het SNAPT. Zonder begrip kan je het nl. niet naar de zwaartekracht tgv een hellinghoek extrapoleren.

Dit maakt overigens ook gelijk duidelijk waarom schouder-binnenwaards effectief is en waaom dat niet om de voorkant gaat maar dat de binnenste achterpoot de sleutel is. Als je dit tekent zie je de oplossing.
Een boek over fiets- of motorfiets-geometrie uit de bibliotheek laat het ook zien. Het is de reden van de zogenoemde vlucht. Dit is exact hetzelfde.
Maak je geen zorgen als het je in het begin ontgaat, want het wel logisch maar niet voor de hand liggend en het is ook voor technische studenten een kraker.

Echt de moeite waard om even je tanden in te zetten want DIT is elementaire begrip.
Als jij of anderen er niet uitkomen wil ik met plezier een pagina uit een inhoudelijk juweel van een boek scannen. Ik heb mijn bibliotheek inmiddels redelijk op orde en weet waar ik het kan vinden!
Het is een populair-technisch boek dat ooit gemaakt en uitgegeven is door het merk Aprilia. De befaamde Jan Witteveen heeft hier veel aan bijgedragen.
Het slaagt er in dit oh zo makkelijk verwarrende onderwerp in de afzonderlijke elementen uiteen te halen en op bewonderenswaardige manier eenvoudig te doen lijken.
De geometrie is zonder meer 1 op 1 op paarden van toepassing. Ook onder het zadel.
Let wel, EERST, goed zelf over nadenken en tekenen.

HC

Hallo,

In het kader van mijn opleiding Sport & Communicatie voer ik een marktonderzoek uit naar de koper en het gebruik van paardenvoer.

Zou u mee willen werken aan dit onderzoek? Open dan de volgende link: http://surveys.scanyours.com/paardenvoer , vul de enquête in en maak kans op leuke prijzen!

Vragen en op- of aanmerkingen kunt u sturen naar: trudy.damen@student.fontys.nl

Alvast bedankt voor uw medewerking!

Groetjes Trudy
Studente Sport & Communicatie

Piet schreef op dinsdag 24 oktober 2006, 10:11:


Mix de motivators: combineer!, Tussen positieve en negatieve bekrachtiging, Combineer positief en negatief bekrachtigen: Het beste van twee werelden, Hoe combineren?, Versneld leren, En waar blijf je dan met “gevoel”

Bovenstaand is het stukje uit de beschrijving uit Inge's boek: Grondwerk met paarden( op deze site) wat ik altijd bewust, zoveel als mogelijk, heb genegeerd.
Ik heb geprobeerd Shiny alles aan te leren met alleen maar positieve bekrachtiging. Ik was er van overtuigd dat hij het eerste paard zou worden wat zo getraind was.
Dappere poging, maar mislukt.
Je gaat er dan vanuit dat er altijd wegen te vinden zijn dat het paard met je mee wil werken.
Misschien is het mogelijk, het lijkt me dat het bij dolfijnen misschien zo werkt , maar zeer moeilijk bij een paard wat door bv angst zegt " ik doe niet meer mee". Het zal zo zijn, dat wanneer je alles in enorm kleine stukjes knipt en millimeter voor millimeter bridged en beloond dat je uiteindelijk je paard ondanks zijn angst ervoor in het begin, vrijwillig iets kunt laten doen.
Voorbeeld: het werken met Shiny met het schofttuig in Inge's boek.

Maar de vraag is: is er geen effectievere manier en is het nodig.

Als zelfs een been aanleggen een negatieve bekrachtiger is door de druk van het been weer weg te nemen bij juist gedrag, ontkom je er niet aan dit uiteindelijk te moeten toepassen. (Of je moet alles op stemcue zetten)
Mijn duidelijkste ervaring is het volgende voorbeeld en het feit dat Shiny, al van voor ik hem had, een enorm trauma heeft voor alles wat op zijn rug en aan zijn achterbenen zit en raakt.

Ipv van hem stukje voor stukje te laten wennen aan een touw wat iets druk geeft aan de achterbenen, waardoor hij ogenblikkelijk wegspat en gaat denken dat ik dat vraag, dat dat zo hoort: vraag ik hem nu , als hij weer weg wil, met zijn hoofd bij me te blijven doordat ik het touw kort vast houd en mee draai. Na een paniek rondje wordt hij rustiger om uiteindelijk stil te blijven staan.... onmiddelijk valt alle druk weg, tegelijkertijd markeer ik door de Yes en volgt een beloning.

Hiermee geef ik aan dat hij beloond wordt voor stil te blijven staan en kan ik langzaam de druk van het touw rond zijn kont en achterbenen iets verhogen, totdat het geen punt meer is om in paniek van te raken.

De methode van werken met zachte aanhoudende druk en onmiddellijk laten vallen bij gewenst gedrag staat uitgebreid beschreven in "True Horsemanship through feel " van Bill Dorrance. Samen met clikkeren combineert dit het beste uit twee werelden en ga ik naar Inge luisteren als ze schrijft :

Combineer positief en negatief bekrachtigen: Het beste van twee werelden!

Piet