Els Kleverlaan schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 21:10:


ja of staan je naam te roepen bij de entree, terwijl je juist ff op bed ligt 's-middags omdat je vanwege de hitte om 5.30 al in de weer bent geweest met de paarden! goed idee van dat bordje!

Afgelopen donderdag zijn mijn 2 fjorden geënt tegen influenza en tetanus. Heb heel lang getwijfeld of ik het nog wel zou doen, na alle berichten hierover op het forum, maar omdat ik verwacht dat ik met het beleren van Willem toch nog wel hulp nodig zou kunnen hebben, toch de knoop maar doorgehakt en ze laten enten. Zelfs voor een clinic wordt tenslotte meestal als eis gesteld dat je paard geënt moet zijn.

Vrijdag waren alle twee de paarden al niet erg lekker, maar dat heb ik al vaker gehad na een enting, dus daar schrok ik niet van. Ik laat ze na de enting ook altijd een week stil staan, hoewel de dierenarts beweert dat je ze gewoon kunt blijven rijden.
Vanmorgen schrok ik mezelf wezenloos. 5-jarige Willem kon nauwelijks meer lopen. Heel korte stapjes met zijn achterbenen, slingeren, het was afschuwelijk om te zien. Dierenarts gebeld en die vertelde dat ook dit een bijwerking van de enting kon zijn, dat het ene paard er nu eenmaal heftiger op reageerde dan het andere en dat het over een paar dagen wel beter zou gaan. Heb Willem de hele dag in de gaten gehouden, maar zie nog weinig verbetering. Gelukkig mest en plast hij wel gewoon en ook eet hij wel wat, maar ik ben er toch nog niet erg gerust op.
Froukje is ook de hele dag al wat slomer dan ze normaal is en bij haar viel vanavond ook op dat ze wat stijf loopt in de achterhand. Hoop dat het niet erger wordt.
Ze zijn dit jaar geënt met proteq flu van Merial. Dat krijgt Willem trouwens al vanaf zijn basisenting en hij heeft er nog nooit zo heftig op gereageerd als nu. Zijn er meer mensen met slechte ervaringen met deze of andere entingen? Zijn er nog dingen waar ik de komende dagen extra op moet letten?

Begin er nu toch wel erg aan te twijfelen of ik ze volgend jaar nog weer laat enten. Vraag me alleen af of ik dan nog ergens voor les of i.d. terecht kan. En mag je eigenlijk nog met je paard naar het buitenland (België b.v.) als het niet geënt is?

Hoop dat iemand mij een beetje verder kan helpen met deze vragen,

groetjes, Els.

van lennep schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 16:10:


Hoi Esther, ik denk dat deze redenering een beetje mank gaat.
1, omdat het gras, hier gezaaid veel te dik en te dicht bij elkaar zou komen te staan, of hij moet de verschillende mengsels op verschillende stukken in de wei inzaaien.
2, bepaalde grassen zullen ook zo (zonder droogte) verdreven worden door sterkere soorten.
3, ik had (denk ook hier op het forum) gelezen dat paarden, van nature ook twijgen en bladeren van struiken en bomen eten om in die behoefte te voorzien. ZO zou het paard dus beter aan bepaalde mineralen en ruwecelstof komen als dat het in grassen kan vinden.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 21:45:


Hij is er nog mee bezig.
Een ding beseft hij alwel , dat als hij alle grassoorten wil behouden , hij waarschijnlijk elk jaar opnieuw bepaalde grassoorten zal moeten doorzaaien...pakkie hooi gaat ook zeker iets meer kosten dan het hooi wat jij en ik kopen.
Ik weet ook dat hij verschillende graszaden uit verschillende landen haalt.
En Piet , zo op het eerste gezicht had hij geen belangstelling voor het zeewater. Kan ik me nu ook wel voorstellen , want hij is nog bezig om zijn plan uit te voeren , en daar wil hij eerst mee verder.

Gr Esther

muriela schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 19:57:


Om een beetje tegengewicht te geven aan al die negatieve verhalen hier; wil ik toch even zeggen dat niet alle 10 jarige verzorgmeisjes zulke ettertjes zijn. En dat een shet best in staat is om voor zichzelf op te komen.
Ik heb voor mijn shetje een verzorgmeisje dat in het weekend komt. (samen met haar moeder) En die is al helemaal blij als ze Lolita gewoon mag poetsen of longeren. En als Lolita vind dat ze onrechtmatig wordt behandeld, dan maakt ze dat echt wel duidelijk. (En ondertussen weet het meisje ook weer dat ze te ver is gegaan)
Ik vertrouw dat meisje zelfs met mijn eigen paard. Ze vindt het heerlijk om met een halstertje, zonder zadel met Tempête op de wei rond te wandelen en ik zie er echt geen graten in waarom dat niet zou kunnen. En ik denk dat het voor haar ook alleen maar positief kan zijn dat ze op een andere manier met paarden in contact komt, dan alleen maar op de manege-manier. En als ik vergelijk hoe onwennig ze was de eerste keer dat ze op mijn wei was (Op de manege had ze alleen nog maar gereden, verzorging/grondwerk was volkomen vreemd voor haar), en hoe ze nu met de paarden omgaat. Dan vind ik dat zelf ook heel leuk om te zien.

Het beste bewijs loopt trouwens rond op de wei van een vriendin van mij. Die had enkele jaren geleden ook verzorgstertjes genomen voor haar shetje. Ook vers van de manege met bijhorend ideeëngoed. En door de invloed van mijn vriendin zijn die meisjes (nu 12 en 14 jaar oud) helemaal bezig met NH, grondwerk, etc...
Ik heb nu ook aan het jongste meisje gevraagd mijn Lolita een beetje manieren te leren en wat te laten wennen aan een ruiter. (mijn andere verzorgstertje mist hier nog wat ervaring voor) En ik sta echt versteld met hoeveel geduld en hoe bewust ze met mijn pony omgaat, en hoe goed mijn Lola op haar reageert. Alleen maar lof voor haar hoor!!!

Het is toch veel beter dat ze het jong leren, dan dat ze pas binnen enkele jaren (of nooit) beseffen dat ze verkeerd bezig zijn? Dus waarom wil iedereen hier dan zo angstvallig zijn paarden afschermen voor al die "verschrikkelijke 12-jarigen". Misschien kan je ze nog iets leren!

groetjes
Ans

Piet schreef op vrijdag 6 oktober 2006, 14:00:


Ik heb ervaring met een pony die vreselijke verbening had,heb het beschreven bij onderwerp "overhoef" van Fred maar ik krijg telkens geen andwoord dit is de laatste keer dat ik hierop reageer.
Mijn pony had harde bulten van verbening en die voelde je en je zag ze duidelijk.
ze liep ernstig kreupel en de oorzaak was verkeerd bekappen(de smid kwam gewoon niet en als hij wel kwam was de voet al een tijd verkeerd belast.
De foto's gaven aan dat het ernstig was en ze geen toekomst als rijpony meer had.
EEn smid heeft er speciaal beslag onder gedaan met rubber zooltjes maar het maakte niets uit.
ze ging ermee het land in en verloor de ijzers daar.
Ben na maanden begonnen met stapwerk aan longe door de hele bak totdat ze instapte,daarna hetzelfde in draf en galop iedere dag weer.
Het verbeterde maar kon geen kleine voltes meer lopen.
Ze is thuis komen te staan met 24 uur los in bak en uitloopstal.
na een aantal maanden waren de bulten van de verbening verdwenen en kon ik gewoon met haar rijden en de weg op terwijl ze al jaren niet op het harde kon lopen.
Dezelfde dierenarts die haar afschreef geloofde het niet en zei ja beweging he.!!.
Op haar 18 afgeschreven en natuurlijke dood gestorven op bijna 30 jaar met gezonde voeten.

Ans Jondral schreef :


Is ook zo, maar dan zul je het heel erg moeten begeleiden.
De meiden hier kwamen ook ooit uit een enigszins tradi manege en als ik nu zie hoe die met mijn paarden omgaan, daar durf ik mijn hand voor in het vuur te steken.

Maar goed, het kan ook anders zijn.
Ik moet dat ook niet - van die hangende kinders die door ouders op zaterdag gedumpt worden terwijl ouders zelf de auto poetsen en boodschappen doen en dan kinderen tegen etenstijd weer komen ophalen.

Pien

Ans Jondral schreef op zaterdag 7 oktober 2006, 11:41:


Bij mijn hoefbevangen pony kom ik niet aan de zool.
Ik ben vorig jaar oktober begonnen en ben nu een jaar verder.
De eendebekjes hebben er heel lang over gedaan op het op te geven een debekvorm te willen groeien,telkens was bij de toon de zool zo dat hij eigenlijk beetje uit wilde steken en de straalgroeven erg diep.
Vorig jaar oktober had de pony helemaal geen stralen meer maar nu zijn ze perfect.
We hebben een stuk paddock bestraat met ongelijke tegels in allerlij vormen en maten ook tegels die scherpe hobbelige punten hebben.
Het valt mij nu op dat de voorhoefjes nu pas hol trekken en een normale vorm aannemen.
Ook slijten de hoeven toch anders af dan dat ik het zelf bij zou houden.
De achterhoeven worden iets minder puntig en toch korter dan ik zou durven doen.
Als het weer het toelaat maak ik foto's.
Ze loopt als een trein en rent gewoon over de tegels en voor de rest loopt ze in het zand.
Ik voer het hooi 4 x per dag op de geveegde hobbelige tegels.
Ik haal van de steunsels alleen weg wat er makkelijk af gat en laat het niet zover komen dat het over de zool groeit

Spirithorses schreef op zondag 8 oktober 2006, 0:26:


Nou... de allereerste reden waarom het bij mij verboden toegang voor andermans grut is, is dat ik juridisch ervoor verantwoordelijk ben als er wat dan ook mis gaat. Nee danku bedankt!
Een nmm goede 2e reden is dat het gewoon niets voor mij is. Ik hou van mijn rust en ben geen sociaal tiep voor een bende grut-aanloop. Ik zie geen enkele reden waarom iedereen met dieren gelijk maar als inloop-kinderboerderij moet fungeren. Daar zijn ondernemers voor zoals Pien.

Groeten, Egon
Ik heb gezegd, lezer, dat myn verhaal eentonig is. - Max Havelaar

e m kraak schreef op zondag 8 oktober 2006, 2:03:


Kan ik helemaal inkomen, Egon. Ik heb alle buurtkinderen hier ruim een jaar lang elke dag over de vloer gehad, soms 10 tegelijk die door elkaar schreeuwen, overal aanzitten, ruzie maken en absoluut NIET luisteren. De ouders blij, eindelijk rust, dump maar bij Monique en Klaas.
Sorry, maar daar heb ik dus helemaal geen zin in. Kom je 's avonds na je werk thuis, staan ze daar al sinds een uur, overal fietsjes en zwermen gelijk brullend uit over je weiland. Er is geen begrip dat Indy niet de hele avond rondjes wil lopen, er wordt voortdurend aangefrutselt, de ouders vinden we moeten ons niet zo aanstellen, kinderen zijn toch leuk. Er is geen praten tegenaan. Er zijn hier al enkele malen bijna ongelukken gebeurt, omdat de kinderen gewoon NIET luisteren. Plotseling onder Indy duiken en gaan liggen krijsen: "Kijk ik ben een veulentje". Indy schrikt zich te pletter en loopt tegen een ander kind aan dat op de grond valt en als een sirene begint te huilen, het hek wagenwijd openzwaait en naar huis rent en daar vertelt dat ik haar geslagen heb. Boze vader aan de deur met het huilende kind, niet te geloven. En dan eisen dat ze als goedmakertje op Indy moet rijden. (Schijnbaar dorps hier, wie geen kinderen heeft, daar mankeert wat aan....). Kinderen worden hier heel vrij opgevoed en mogen alles. Het woord "Nee" bestaat niet. Daarom komt hier nu gewoon GEEN kind uit de buurt meer. Heel af en toe komt een meisje langs als ze met haar ouders bij haar opa op bezoek is, en dat is de enige die wil leren en die normaal met Indy omgaat, zonder te brullen en te meppen. En dat is dan ook erg leuk, als je zo'n meisje over de vloer krijgt, die een paard niet als een ding beschouwd waarmee je kan opscheppen tegenover andere kinderen maar als een levend wezen.
Ik heb een tijd geleden de knoop doorgehakt omdat ik zat was van de boze blikken en heb met de ouders hier in de buurt gepraat en vertelt waarom ik alle kinderen weer; er is nu eindelijk begrip. De rust en vrede is in ieder geval gelukkig hersteld, maar voor mij geen hordes kleine kinderen meer.
Groeten,
Monique

e m kraak schreef :


Nou, dan heb je mij niet helemaal begrepen hoor.
Hier geen kinderlessen; en geen dumpkinderen van anderen, heb ik de paarden niet voor en ben ik de persoon niet voor, ondanks het feit dat ikzelf 4 (grote) kinderen heb. Ik heb gewoon dat geduld niet met andermans kinderen en ik vind het, net als jou, Egon, veel te gevaarlijk.

Kinderen zijn zo onbevangen, die lopen zó de kudde in om het veulentje te aaien, niet bewust van enig kuddegedrag.
Dit laatste is al moeilijk genoeg met volwassenen.

Het feit dat wij eeen manege hebben betekent niet dat zomaar iedereen bij ons kan binnenlopen om paardjes te aaien en te voeren.

Groet, Pien