Eva Saegerman schreef op woensdag 4 oktober 2006, 13:54:
> Door het paard voorwaarts neerwaarts te rijden en een correcte
> lengtebuiging te vragen wordt het paard gestimuleerd
> zijn achterbeen onder de massa te plaatsen.
Door voorwaarts neerwaarts rijden wordt er helaas geen achterbeen gestimuleerd; het paard gaat er juist meer door op de voorhand lopen. Door overgangen, zijgangen en tempowisselingen wordt de motor achterin aangesproken, waarbij je moet verhinderen dat het paard op je hand gaat hangen zodra hij die extra energie moet leveren. Dus achterhand aandrijven en aan de voorkant iets opvangen, anders blijf je stofzuigen. De mate van opvangen wordt vanzelf minder naarmate het paard sterker wordt.
> Een paard dat voorwaarts neerwaarts kan lopen, zal als
> contragewicht zijn achterhand moeten
> onderbrengen anders valt hij op zijn neus. Denk aan een paard
> die over de omheining het gras van de buren eet:
> het paard reikt zoveel voorwaarts neerwaarts dat zijn
> achterhoeven tegen zijn voorhoeven staan, anders valt hij.
Die vergelijking gaat mank, want hij betreft een paard dat wel neerwaarts maar niet voorwaarts is; hij staat immers voor de omheining met de buren. Een dravend paard op de voorhand valt niet zomaar op zijn snufferd omdat hij immers naar voren kan.
Warboel
