Ik heb net het onderwerp over de veroordeelde strasserbekapper gelezen (ben een tijdje niet online geweest) en nu ben ik eerlijk gezegd een beetje verontrust.
Ik zit namelijk met het volgende:
Zoals sommigen van jullie misschien weten is er recent vastgesteld dat mijn paard nogal erge artrose heeft en best met pensioen gaat. Ik had dit op het andere forum vermeld en daar waren enkele mensen die mij hadden aangeraden om eens naar Dr. Strasser te mailen.
En ik heb haar dus inderdaad een korte beschrijving van het probleem gemaild en gevraagd wat zij zou doen. Zij heeft mij daarop in contact gebracht met ene Chris Gehrmann, die verantwoordelijk is voor België en Frankrijk. ( www.der-hufheilpraktiker.de )
Ik was al een tijdje met deze man over en weer aan het mailen, en gisteren ben ik naar daar geweest met beeldmatriaal van mijn paard. (De afstand was te groot om het paard in persoon mee te nemen)
Na overlopen van de opties, zijn we tot de conclusie gekomen dat de enige haalbare oplossing om mijn paard op deze manier te laten bekappen, zou betekenen dat ze voor 3 tot 5 maanden naar daar zou gaan. En dat hij mij in die tijd het nodige zou leren om de behandeling (onder zijn controle) voort te zetten wanneer ze weer thuis is. (Er zijn namelijk geen Belgische strasserbekappers meer (Hij vermelde verschillende mensen die inderdaad uit de organisatie waren gezet omdat ze teveel improviseerden), en de drie mensen die volgens hem wel de nodige kennis en ervaring hadden om mijn paard op deze manier te helpen zitten allemaal te ver van mij vandaan om haar hier te komen behandelen)
Hij zei trouwens dat hij mij sowieso zou afraden haar thuis te houden om bemoeienissen en druk uit mijn omgeving te vermijden. Want ze zou zeer zeker erg kreupel worden zei hij. (Zou dit misschien niets met die veroordeling te maken kunnen hebben? )
Bijkomend probleem is dat ik niet zoveel tijd heb om te beslissen wat ik wil doen.
Mijn paard heeft naast artrose aan de katrol ook erge spat en de tarsaalgewrichten zijn reeds aan het sluiten. Wanneer dit inderdaad volledig is (En volgens mijn DA zou dit al binnen enkele maanden kunnen zijn), is een normale beweging van het gewricht niet meer mogelijk. En is de kans op herstel dus ook verkeken. Even de kat uit de boom kijken en afwachten of andere dingen effect hebben is dus ook geen optie.
Ik heb hem beloofd mijn beslissing te laten weten in de loop van de volgende week.

Maar ik zit met een hele hoop twijfels. Natuurlijk financieel ( maar dat zijn jullie zaken niet :) ) maar vooral vraag ik mij af of het wel verantwoord is, mijn paard zoveel/zolang pijn aan te doen? (Eigenlijk alle argumenten die Nick in dat andere onderwerp al aanhaalde) Als hij mij zou kunnen beloven dat mijn paard daarna 100% pijnvrij zou zijn, zou ik niet twijfelen. Maar zo'n garantie kan hij mij natuurlijk niet geven.
Is het dan beter om haar de rest van haar leven wat mank op de wei te laten staan? Of om toch te hopen dat dit weer in orde komt en haar te laten behandelen (en dus nog meer pijn laten doen) en het risico lopen dat het niets uithaalt?
Nog iets waar ik volgens Chris rekening mee moet houden is het feit dat ze in de toekomst nog last zal krijgen aan haar voorvoeten als daar niets aan verandert.
(En ze loopt nu inderdaad ook al een drietal weken mank op het voorbeen dat diagonaal tegenover haar slechte achterbeen staat)
Opvallend vind ik ook dat mijn paard op ongeveer dezelfde manier loopt met haar voorbenen als de pony in dat filmpje. Niet zo erg natuurlijk, maar ze zet wel de ene voet voor de andere ipv van ernaast. Ik dacht altijd dat dit speciale loopje gewoon bij haar hoorde. Maar volgens Chris is het zeker een teken van pijn en probeert ze op deze manier bepaalde delen van haar hoeven te ontlasten.
Enzo waren er nog wel enkele typische kenmerken, zoals bespiering, stand,... waar hij een verklaring voor had ivm haar hoeven. (Ik moet wel zeggen dat ik onder de indruk was van al wat hij vertelde en zijn anatomische kennis)

Tja mensen graag jullie commentaar hierop, want ik ben het noorden even kwijt. Ik heb nog geen flauw idee wat ik nu juist ga beslissen.

groetjes
Ans

Ans Jondral schreef op zondag 13 augustus 2006, 10:41:


Ik zou als ik jou was even die andere strasserbekappers mailen of ze inderdaad niet zover willen reizen.Dat kan namelijk nog wel eens meevallen. De vrouw die mijn paard bekapt woont in Zeeuws Vlaanderen en reist helemaal naar haarlem om te bekappen. Ze komt ook in Belgie.

Ze raden je al gauw aan om je paard in een hoefkliniek te zetten. Het is wel begrijpelijk, want op rubber loopt het een stuk lekkerder met pijnlijke voeten. Ik heb zelf de strassercursus gevolgd en daar lieten ze ook zien watvoor goede resultaten ze bereikten met paarden met artrose. Het is een dure oplossing, maar als dit financieel haalbaar is zou ik er denk ik wel voor gaan als ik jou was. Maar dit komt vooral omdat ik zelf hele positieve ervaringen met de strassermethode heb.

Weet je ook zeker dat er geen andere mogelijkheden zijn?

Heel veel succes met deze moeilijke beslissing!

Margot

Margot van Lare schreef op zondag 13 augustus 2006, 11:11:


Hi,
Het probleem is niet zozeer dat ik niemand zou vinden die hierheen zou willen komen. Die zullen er ongetwijfeld wel zijn. Maar mijn paard zou in het begin om de twee dagen bekapt moeten worden. En als je dan telkens iemand moet laten komen van 200 km verderop, dan betwijfel ik of dit financieel zoveel aantrekkelijker is. En blijkbaar was wat hij met mijn paard van plan was, niet iets waar hij veel van zijn collega's mee vertrouwde. Hij noemde drie namen die volgens hem capabel genoeg waren. De rest mistte ervaring of waren geen officiële strasserbekappers (Of zo heb ik het tenminste verstaan. Maar mijn engels is ook niet perfect :) )

En ik weet ook niet of ik wel zou willen dat ze thuis blijft, als ik zou beslissen hieraan te beginnen. De sociale controle aan mijn weides is misschien net iets te groot. En ik twijfel of ik dan wel sterk genoeg in m'n schoenen sta om hier tegenin te gaan.
En misschien nog een beetje een egoïstisch argument, maar de dagelijkse aanblik van mijn Tempête die door de wei kreupelt, ik weet niet of ik dat wel wil zien.
Nee, als ik dit zou doen, dan gaat ze naar daar. Dat staat voor mij wel vast.
Ik weet alleen niet OF ik hieraan wel wil beginnen.

groetjes
Ans

Bu the way, ik heb gisteren geen enkele rubberen mat gespot. :)

Ans

Ans Jondral schreef op zondag 13 augustus 2006, 10:41:


Moeilijk. Maar ik begrijp eerlijk gezeg niet wat een strasserbekapping in dit geval meer kan doen dan een natuurlijke bekapping of om mijn part een traditionele bekapping.
Je paard heeft slijtage en botwoekeringen aan de gewrichten, dat geneest niet.

Het voordeel van spat is dat het ten tijde van het dichtgroeien pijnlijk is en kreupelheid veroorzaakt, maar dat als die volgroeiing klaar is, dat de pijn dan weg is.
Dus dat zou je ook gewoon af kunnen wachten.
Het spronggewricht is dan weliswaar minder buigzaam en je paard zal een deel van zijn natuurlijke schwung verloren hebben, maar is dan wel weer pijnvrij en bruikbaar!

Pijn tijdens een behandeling vind ik onaanvaardbaar. Geven strasserbekappers eigenlijk pijnstillers gedurende de tijd dat een paard met pijn loopt of mag dit niet?
Immers, als je zelf een behandeling in het ziekenhuis ondergaat, bijvoorbeeld voor een gebroken been, slik je toch ook pijnstillers? Waarom je paard met pijn laten lopen?
Ik vind dat misdadig en ik vind het zeer goed dat daar kritisch naar gekeken wordt en dat mensen daarom veroordeeld worden.

Dus ja, wat is het voordeel om hier aan te beginnen?
Nadelen: heel veel pijn dus tijdens een aantal maanden en niet zeker zijn van de uitkomst?
Voordelen: wellicht een betere uitkomst dan wat je nu hebt?

Ik vind het allemaal wat twijfelachtig.
Waarom je paard niet gewoon thuis houden op de wei (constante beweging is het allerbeste voor een artrose paard), met goed bekappen bijhouden, de achterhoeven iets binnendoor op de toon zetten, straks als het kouder wordt evt. warm houden onder wollen dekens, supplementen bijgeven zoals Cortaflex, hier zijn aantoonbaar goede resulaten mee gehaald bij gewrichtsproblemen en breng eens een bezoekje aan Antoine de Bodt. Hij boekt met zijn trainingsmethode uitstekende resulaten bij paarden met overbelasting aan de hko.htm">hoefkatrol.

Ans Jondral schreef op zondag 13 augustus 2006, 12:19:


Dat begrijp ik heel goed dat het verschrikkelijk is om je eigen paard pijn te zien hebben. Ik had vorig jaar hetzelfde punt met mijn paard. Voor mijn was het als student financieel niet haalbaar om hem naar een hoefkliniek te brengen en ik heb hem wel heel erg pijn zien hebben. Het ergste was om hem tegen zijn zin in te laten lopen. Als hij echt niet wilde gaf ik hem dan nog wel eens wat pijnstillers.

Ik vind je argument helemaal niet egoistisch, alleen maar een teken dat je veel van je paard houdt.

Het enige wat ik je verder kan meegeven is dat ze echt hele goede resultaten bereiken in een hoefklinkiek. Vraag anders eens aan die bekapper of hij je misschien in contact zou kunnen brengen met mensen die een soortgelijke situatie hebben meegemaakt.

Margot

Ans Jondral schreef op zondag 13 augustus 2006, 10:41:


Ans, ik zou het nog een stapje hoger brengen.
We kunnen allemaal goed bedoelde adviezen geven, maar niemand weet precies wat er aan de hand is.
Vraag nog eens een second opinion aan mensen die werkelijk zouden kunnen weten waar ze in zulke gevallen over praten
Mail eens naar Pete Ramey, of vraag eens aan Isabel of K.C. Pierre misschien zijn mening zou willen geven.
( Over Strasser weet ik dat van afgevallen mensen gezegd wordt dat ze teveel hun eigen weg gaan, maar heel vaak is de oorzaak dat wanneer je een van de dure jaarlijkse bijeenkomsten niet bijwoont je afgevoerd wordt van de officiële lijst.)

Piet

jose schreef op zondag 13 augustus 2006, 12:44:


Met dat idee ben ik dus gisteren ook naar daar gegaan.
Maar mijn paard heeft nooit ijzers gehad, loopt 24/24 buiten en wordt al bijna een jaar natuurlijk bekapt. En toch zit er niet de minste evolutie in haar hoeven. Ze heeft ondergeschoven hielen aan haar voorhoeven, en ze blijven ondergeschoven.


Bot is nog steeds een levend weefsel. Botwoekeringen onstaan door een verkeerde belasting. Als je de mechanismen van beenvorming bekijkt, zou "in principe" herstel ook mogelijk moeten zijn wanneer het evenwicht in het gewricht herstelt wordt. De mechanismen zijn immers dezelfde als dewelke de botwoekeringen veroorzaken. Dat zal zelfs een DA beamen. (en dit is standaard leerstof histologie in de studie diergeneeskunde) Moeilijkheid is om dat evenwicht te herstellen, waardoor artrose dus ook de naam heeft ongeneeselijk te zijn.

Dit is in het geval van mijn paard niet waar. Daarom ook dat ik het moeilijk heb om mij erbij neer te leggen. Naast de gewone spat heeft ze ook artrose aan de katrol (os talus) van het sprongewricht, een erg beweegelijk gewricht dat niet vergroeit. Pijnvrij zal ze dus nooit meer worden. En ze zal onbruikbaar blijven.
Ik zou bijvoorbeeld wel de tarsaalgewrichten kunnen laten vergroeien, dan heeft ze alleszins daar al geen pijn meer van. Maar dan is ook elke kans om het evenwicht in het gewricht te herstellen, verkeken.

Dit weet ik niet. Ik zal het hem eens vragen. Ik laat je het antwoord dan wel weten.


Tja, je hebt gelijk.
Maar eigenlijk doet een DA toch hetzelfde? Ik weet genoeg medische ingerepen die een lange tijd pijn kunnen veroorzaken.
Maar het feit dat mijn paard pijn zal hebben, is inderdaad wat mij tegenhoudt.

Je noemt hier allemaal dingen op die reeds het geval zijn.
Over die voedingssupplementen heb ik wel mijn twijfels. Naast het feit dat de Da zei dat dit weinig voor mijn paard zou kunnen doen, is er nog mijn zus haar pony, die ook spat heeft, en zij krijgt al meer dan een half jaar primeval en aanverwanten. Zonder resultaat.
Aan Adb heb ik ook al gedacht. Maar dan vraag ik mij af of het wel zin heeft haar te laten lopen als ze niet correct op haar voeten staat? Lijkt mij dat ze dan net nog extra belast wordt in haar verkeerde manier van lopen? (en dan heb ik het hier vooral over haar voorvoeten)

groetjes
Ans

Piet schreef op zondag 13 augustus 2006, 13:48:


Hi Piet, da 's een goed plan. :)
Heb je misschien een mailadresje voor me?
Het blijft natuurlijk wel zo, dat die mensen in jakkamakka zitten en buiten hun mening zeggen, ook weinig concreets kunnen betekenen.
Maar een extra mening, is nooit verloren moeite.

groetjes
Ans

Piet schreef op zondag 13 augustus 2006, 13:48:


Nog even hierover.
Ik kan niet helpen dat ik heel wat dingen over gisteren, in een ander daglicht zie, nu ik gehoord heb over die veroordeling.
Ik heb de indruk dat ze aan het shiften zijn in hun bekappers en dat ze vooral voor mensen willen gaan die medisch onderlegd zijn.
Meermaals kwam naar voor dat nu verschillende DA's de cursus bij hem kwamen volgen. En toen ik zei dat ik studente diergeneeskunde was, werd hij ineens heel toeschietelijk. (Hij bood toen zelfs aan mijn paard zelf te komen oppikken?!!)

Ans

Ans Jondral schreef op zondag 13 augustus 2006, 14:13:

................ Als je de mechanismen van

Sorry, maar hier stond een mega dt-fout in die ik echt ni kon laten staan. :)
Stom dat je niet kan editten.

Ans
(die waarschijnlijk nog veel meer fouten heeft getypt)

Ans Jondral schreef op zondag 13 augustus 2006, 14:38:


Bij de opleiding van dr Strasser heeft zij zelf gezegd: een blindedarm-operatie doe je ook niet in de keuken.

Dat in het achterhoofd houdende is haar wegbrengen dus niet zo'n slecht idee. Daarnaast is het idd niet leuk om haar te zien worstelen met haar zere voeren.
Ze doen daar echt wel ingrijpender dingen dan met 'normaal' natuurlijk bekappen wordt gedaan, ik weet ook niet of Jose weet waar ze het over heeft aangaande strassertechnieken.

And, het is heftig voor je. Ik leef met je mee en hoop met heel mijn hart dat het mijn paarden nooit zal gebeuren. Probeer een beslissing te maken waarmee het paard het beste geholpen is en jij zelf ook achterstaat.

Sterkte, Marleen

Ans Jondral schreef op zondag 13 augustus 2006, 14:13:


Wat een dilemma Ans, eerlijk waar. Ik weet het echt niet en 1 wijsheid: vooraf weet niemand wat het beste is.
Over de supplementen: Primeval geeft inderdaad heel vaak tegenvallende resultaten. Sterker nog: of paarden reageren er wel op en gaan beter lopen of er gebeurt gewoon niks. Toch zijn er zat artsen die je zullen kunnen zeggen dat ze goede resulaten zien met Cortaflex en aanverwante glucosamine-preparaten. Artsen die zeggen niets in supplementen te zien, zul je altijd houden, maar persoonlijk vind ik dat onzin. Doe een rondje DA-bellen, kijk eens op bokt.nl en vraag eens onder sporters wat ze gebruiken en waar ze verschil mee zien. Met name Cortaflex is een kwalitatief goed product en ik heb van zeer nabij een paard meegemaakt (artrose) wat na enkele weken op deze poeder weer volledig rad liep en bleef lopen.
Wbt ADB: hier leert ze juist om haar lichaam goed te gebruiken waardoor ze waarschijnlijk beter op haar voeten gaat staan, letterlijk.
En dan nog: ze moet nu toch ook lopen? Wat is het verschil als je er een zadel op legt? Wan wat komt van wat: het kip of het ei verhaal: spieren spannen de gewrichten aan en kunnen deze ook in verkeerde positie zetten. Door de spieren goed en gelijkzijdig te trainen, krijgen de gewrichten ook een andere stand. Dus staat ze niet goed op de voeten omdat de bespiering verkeerd is (en is een goede aanspanning niet mogelijk vanwege pijn - dan houd je dus inderdaad problemen). Of staat ze 'zomaar' niet goed op de voeten. Ik geloof het eerste.

Ze kan er imo alleen maar mee vooruitgaan. Ik heb er teveel goeds van gezien en gehoord. Plus het is relatief een zeer betaalbare methode en hij zit bij jou in de buurt denk ik.

Wbt de kliniek die je noemde: ziet er op de website heel goed uit. Het is beslist niet een slechte plek om een paard te brengen!

Marleen den Arend schreef op zondag 13 augustus 2006, 18:53:


Ik heb een boekje over strasseren, dus ja, wel een beetje.
Maar ik ging er met mijn betoog ook vanuit, dat ze inderdaad veel ingrijpender te werk gaan dan natuurlijk bekappen.
Vooral het zinnetje dat haar paard een paar maanden met pijn moet lopen, daarvan schrik ik. Waarom geen pijnstillers geven? En als dat niet mag of niet helpt: heeft het zin? Is het het waard? Krijg je je paard beter terug?
Een hoe kan een paard met pijn zich happy genoeg voelen om te herstellen?

Ik heb totaal geen ervaring met AdB of met strasseren voor zo'n geval. Maar wat je elke keer hoort is dat je bij AdB heel erg snel resultaat ziet, binnen een half uur of binnen een sessie. Is het dan geen optie om voordat je maanden met strasseren moet gaan tobben om dat uit te proberen? Ben je een dag aan kwijt en wie weet scheelt het je paard heel veel onnodig pijn.

Ik geloof best dat een deel van de oplossing in de hoeven zit, maar ik zou niet uitsluiten dat een ander deel in bijvoorbeeld AdB zou kunnen zitten. En nogmaals, gezien de vergelijking in tijdsduur en pijnniveau zou ik zelf eerst AdB uitproberen.

Groetjes Karin