e m kraak schreef op zaterdag 24 juni 2006, 15:23:


Jazeker en met skepsis, vooral van het eisende soort, werkt die subtiele en zachte communicatie niet, de lijnen zijn dan tezeer verstoord. De beroemste paranormalen presteren met moeite onder laboratorium omstandigheden, graag uitgelegt door de wetenschappers dat ze niets kunnen.

Ha ha Skepsis is ook de naam van de club mensen die strijden tegen paranormale kwaksalverij. Ik heb met verbazing me een bult gelachen, toen 2 van die artsen meededen met een vuurloop. Een meters lang pad van gloeiende kolen. De normale deelnemers waren vooraf meditatief getraint, de wetenschappers vonden dat niet nodig. Snel lopen was voldoende vonden ze, om geen pijnen blaren te krijgen. De wetenschappers gingen het erste over de kolen en aan het eind stond een waterbak om hun voeten te koelen. Ze schreeuwden niet het waren moedige mensen, dikke brandwonden hadden ze wel. De rest van de mensen liepen er kalm overheen en hadden geen pijn noch blaren. Zoals wetenschappers betaamt, hadden ze een verklaring, we hadden niet vlug maar langzaam moeten lopen, ha ha ha om je te bescheuren toch. Als je langzaam loopt heb je veel meer kans op zere voeten. Ze moeten nog een keer wat ze wijselijk niet deden natuurlijk. Ook hun collegas van de club hebben zich later nooit meer aangemeld om de test te lopen. Wel knap trouwens van de andere deelnemers, dat ze hun meditatieve staat niet verloren, met zulke voorbeeldige voorgangers.

Michiel

sandratien schreef op zaterdag 24 juni 2006, 20:28:


De mijnen vinden het allebei eng als ze zien dat de bodem een donkerder kleur krijgt door het water. Ze proberen er aan alle kanten omheen te springen, wat natuurlijk steeds moelijker wordt. Nu maak ik de grond eerst nat voor ik er een paard op zet en spuit dan af met een zacht straaltje, beginnend bij de hoeven en dan langzaam naar boven. Kan haar angst daar niet mee te maken hebben of is het puur het zien van de straal?